Owning What's Mine (COMPLETED)

C-37: Awkwardness

Clara's Point Of View

I hate how they're badmouthing Ked.

Bakit kasi mga pakialamera sila? Ano naman ngayon kung may iba ng babae sa buhay niya? It's his life, so why they're so f*cking pakialamera?!

"We're still married, we should still act as couple when we are in the public, so we can maintain our family's good image," wika ko.

Kita kong bahagyang nagbago ang ekspresyon niya. He seem so happy.

"But it doesn't mean we will be okay... Hindi magtatagal ay mag-fi-file ako na ng annulment," sabi ko ulit na kinawala ng ngiti niya.

"Annulment? Matagal ang proseso noon, it will took a years..."

"Kaya nga maaga pa lang, mag-file na ako ng annulment papers para maproseso na pero hindi muna ngayon, public eyes are with in us," paliwanag ko.

Natahimik kami ng ilang minuto.

"Clara..."

"We can't go back to the time we're okay, Ked. I'm sorry to tell you but I can't go back," kaswal na wika ko habang nakatingin sa kaniyang mukha.

He was, well, different from all others. He was handsome, not perhaps in the conventional sense, but he had that appearance which could make him stand out in the crowd. His handsome face is a jaw-dropping for all women.

"Is there someone has a place in your heart now? Is it not me anymore?" seryuso niyang tanong na may nagsusumamo na mga mata.

"I don't know, Ked," sagot ko at tumingin sa kalsada kung saan may mga sasakyan na dumaraan.

"I don't know if I still know myself but what I'm sure is, I'm already done making mistakes from loving you. You're not hurting me anymore, Ked," dugtong ko at ngumiti kinalaunan.

"I see..." Kita ng mga mata ko na may namumuong luha sa gilid ng mga mata niya.

I think, I hurt him with my words.

"See you around," paalam ko at tinalikuran na siya.

Sa hindi kalayuan ay nakita kong nakatayo at nakasandal si Haru sa gilid ng dalang kotse.

"But, I'm still hoping that I can still have a place in your heart."

Sa sinabi niyang iyon ay napatigil ako sa paghakbang pero hindi ako lumingon at nakatingin lamang kay Haru na pinagkrus na ang kaniyang mga braso.

I'm sorry, Ked.

Nagsimula akong maglakad ulit hanggang sa makalapit ako kay Haru na pinagbuksan ako ng pintuan ng kotse, sumakay ako roon at gano'n din ang ginawa ni Haru na umupo sa may driver seat.

Sa huling pagkakataon ay bago tuluyang minaneho ni Haru ang kotse ay sinulyapan ko muna si Ked na nakatayo pa rin sa direksyon niya kanina at nakatingin sa gawi ko.

Hindi niya malalaman na nakatingin ako sa kaniya dahil sa tinted ang bintana ng kotse.

"Let's go," sabi ko na ikinamaneho ni Haru ng kotse.

Hindi kami dumiretso sa bahay kundi sa lugar kung saan kami nagkikita-kita kapag may seryusong pag-uusapan.

"Already done?" tanong ko pagkakita kay Mizzy na pawisan.

"Kind of, may nakakilala kasi sa akin," inis niyang kuwento at sumalampak sa sofa na narito.

"So...?"

"I let him go and if he did something, I will be the one who'll shut him up."

I sighed. "All right, let's talk about Haru's brother-in-law."