Owning What's Mine (COMPLETED)

C-30: David

Mizzy's Point Of View

Sa wakas natapos din ang training namin.

"Better focus to your real mission, don't disappoint me again," bilin ng ama namin.

Parehas kami nakayuko ni Kuya Haru at hindi nagtangka na salubungin ang mga mata ng tatay namin na halatang galit pa rin.

"We will not disappoint you again, otosan," sagot ni Kuya Haru na siyang naglakas-loob na iniangat ang ulo niya at sinalubong ang mga mata ng tatay namin.

After all, he's the heir of our family.

"You waste so much years Haru, accomplish it as soon as possible or Yuta will surely approach her."

Mas napayuko ako nang marinig ko ang apilyedo na iyon, isa ito sa mga apilyedo na kinakatakutan sa Japan at maging ang pamilya namin ay nagigimbal kapag ang angkan na ng Yuta ang pinag-uusapan.

"Hai, Otosan!" sagot ni Kuya Haru na yumuko.

"About you, Mizzy... I don't like how you hold your weapons," komento niya sa akin kaya napakagat naman ako sa pang-ibabang labi.

Sana hindi niya ako ipaiwan dito at sana ipasama na lang ulit niya ako kay Kuya Haru. Ayoko na mag-stay sa bansang ito, nasasakal na ako.

"I will fix it, otosan. Don't worry."

Tumingin ako sa kapatid ko nang sabihin niya iyon.

"All right! Go and do your missions," pagtataboy ng tatay namin kaya muli, yumuko kami bilang pagbigay ng galang at saka naglakad palabas ng office niya.

"You got so many bruises," puna ni Kuya Haru.

"Oo pero mas malala pa rin natamo mong sugat, gamutin natin iyan," tugon ko habang nakatingin sa mga sugat niya sa katawan. Para nga siyang binugbog sa estado niya ngayon.

"It's nothing," aniya kaya tumahimik na lang ako.

"Where the place did Otosan sent you?" tanong niya na nasa unahan pa rin nakatingin habang naglalakad kami.

"In a dessert island," nakangusong sagot ko. "How about you?"

"Elferno underground base," sagot ng kapatid ko na kinasinghap ko naman.

"T-that's so dangerous place! If they found out that you're... you will---"

"I'll be dead? We know the fact that otosan know about it, he just want to give us a lesson for disappointing him."

Napabuntunghininga na lang ako sa sinabi niyang iyon. Totoo naman talaga, halos isang taon din kami pinarusahan ni otosan.

"Kumusta na kaya si Clara?" pabulong na usal ko.

"I talked to her few weeks before, I think she's not good."

Hinawakan ko ang braso ni Kuya Haru dahilan para mapatigil siya sa paglalakad.

"How? I mean, paano mo siya natawagan? And, why she's not good?!" sunod-sunod na tanong ko.

"I won some of my fights and the price is I can talk to someone through phone. When I heard her voice that day, it seems like she has a problem. She sounds depress too," pagkuwento ng kapatid ko.

Binitawan ko ang braso niya. "Then, Boss need us."

"Yes, she need us," pagsang-ayon ng kapatid ko kaya naglakad ulit kami.

Clara's Point Of View

Ilang linggo na rin ang nagdaan, maybe it's been a month since the day I married Kedricson Villareal and his cold treatment towards me still continue.