The Lost Heiress(On-going)

Chapter 51

BRYCE’S POV

Nagmamasid ako sa paligid habang palakad-lakad dito sa garden ng mansion nila tita snow,nasa loob naman ang iba habang kausap ang mag-asawa.

Naramdaman kong may biglang humawak sa balikat ko,“Nakakahilo ka”nilingon ko si yash.

Nakangiti sya sa akin habang ang dalawa nyang kamay ay nasa likod nya,“so anong sabi nila about sa necklace ni Emerald?”
Sa necklace mo.....

“Proud sila sakin!kasi nakita ko ang kwintas ng unica hija nila”lumapad ang ngiti nya.

I felt my heart stop for a second when she smiled at me revealing her gums.
Looking at her makes me want to hug and kiss her but i can’t do that,she doesn't remember who she is.....she doesn’t remember me.

“Pst!tulala ka nanaman”tinusok-tusok nya ang pisngi ko,all i can see now is the old emerald i know.....even if she doesn’t remember me.

“May iniisip kaba?kwento mo naman sakin para hindi ka nagiisip mag-isa, pwede naman akong makiproblema sa problema mo.”i chuckled.

I pat her head and held her cheek,“i remembered someone......she is so pretty,
Awesome,cool,and funny at the same time.She’s always there for me,wipe my tears when i am having a rough time.But sadly she lost her memory and can’t remember me or any of us,she comes back but she’s now a different person.”
Tinitigan ko sya sa mata.

‘Nagbabakasakali akong sa paraan nato......
Maalala mo ako.’

“Fate is really into something,i lost her but then i found her again.She’s back into my arms but i am a stranger to her,
The world is maybe cruel,but i am thankful that she survive .I can't wait to be in her arms again,i hope na bumalik na ang memories nya.
‘Dahil hindi kona kakayanin kung magtatagal pato’

“And kapag nangyari yun.....Hindi kona sya papakawalan pa ulit.”

‘Hindi na kita papakawalan ulit’

I gave her a sincere smile,and she smiled back.Nagulat ako dahil bigla nya akong yakapin nang mahigpit,“Ang swerte ng babaeng sinasabi mo bryce,kung sino man sya.Hindi mo naman sinabi na bukod kay emerald,may minahal kapang iba”

Natawa ako nang mahina,namisinterpret nya ata at hindi nagets ang sinabi ko,alam ko nang hindi ganoon kadali at maliit lang ang chance na bumalik ang memories nya.
9 years na ang nakakalipas magmula ng mangyari ang aksidente na nagpahiwalay saming dalawa.

Gumanti ako sa yakap nya at niyakap rin sya nang mahigpit,naramdaman ko ang bilis ng tibok ng puso nya.Ganun rin ang akin,

‘Your heart notice me even if your memories can’t’

Hindi lang sigundo ang naging yakapan namin,umabot ng minuto pero wala sa amin ang may balak na bumitaw.

‘Ito yung yakap na hinanap-hanap ko,napunan ng yakap mo ang 9 years na pangungulila ko’

I know i’m young that time,at marami pa akong babaeng mamahalin sabi nga ng parents ko yan.Pero hindi ko ginawa dahil hindi ko sya kayang palitan,alam kong puppy love lang yun pero totoo ang pagmamahal kona yun.