Chapter 54

220 10 1
                                    

YASHEI’S POV

“Mali naman yan cloud,tingnan mo nga”
Turo ko sa pinipaint ni cloud,and usapan kasi namin ay gagayahin ang ulap pero may moon ang clouds nya at ang masaklap pa ay color sky blue ang kulay kaya nagmukhang ewan ang gawa nya.

“Ano yan?san bang klase ng mundo makikita yung buwan sa umaga”
Tanong ko sa kanya habang patuloy na pinipintahan ang akin.

“Sa ewan”tumawa sya nang malakas kaya't sinamaan ko sya ng tingin,“ito na!gagawa nalang ulit ako pero eto parin ang gusto ko,gagawa ako ng painting na tayong walo ang nakalagay”itinaas nya ang paint brush nya at abot tenga ang ngiti nya.

“Tamatama!gagawa rin ako!”tinaas ko rin ang kamay ko at kumuha ng bagong painting materials at itinabi ang una kong ginawa,buti nalang at natapos kona agad ang ginawa ko kaya pwede na ulit akong gumawa ng isa pa.

Bago ako magsimula ay pinuntahan ko muna ang pwesto ni dawn at bryce na busy rin sa pagpaint,namangha ako sa ganda ng mga ginawa nila.Ang pininta ni dawn ay simple lang pero malakas ang dating,isa itong pusa na nakatalikod at nakaharap sa buwan.Ang kay brycd naman ay dalawang bata na nasa garden at magkahawak ang kamay.

‘Nahiya yung gawa kong stickman:<’

“Ang ganda naman ng gawa nyo!”
Papuri ko sa kanila,pumalakpak pa ako at ngumiti.“Oh yash,tapos kana ba sa painting mo?patingin nga”sabi ni dawn.

Umiling-iling ako,“h-hindi pa ako nagsisimula,ipapakita ko sa inyo pag tapos na.Promise!”tumalikod ako para bumalik sa pwesto namin ni cloud.

Sakto namang pagkarating ko sa pwesto namin mi cloud ang syang dating ng apat na hindi ko alam kung saan galing,mukhang pawis na pawis sila at pagod na pagod.

Kumunot ang noo ko,hinarap ko silang apat.
“Saan kayo galing?”tanong ko.Nagtinginan naman sila at mukhang nagtutulakan pa kung sinong sasagot,“Dyan lang may binili lang kami”tiningnan ko ang mga kamay nila at wala akong makitang shopping bag or paperbag.

Pinaningkitan ko sila ng mata,“Yung totoo?bakit hindi kayo nagpaalam sakin bago kayo umalis?asan na yung binili nyo?”
Bago pa makasagot si flint ay may nagsalita na sa likod ko.

“I was the one who told them buy me something”hinawakan ako sa balikat ni bryce.

“O-oo,tama sya”sagot ni zilester.Lalo ko silang pinaningkitan ng mata.

“E bakit ang tagal nyo?”tanong ko.

“Nagutom kami kaya we stop over and find something to eat,nakahanap kami ng street foods sa may gilid ng kalsada.
We eat the orange thingy with small egg inside,wekwek if i wasn't not wrong"
Hindi ko mapigilang matawa nang malakas dahil sa sinabi ni andrei,sa sobrang tawa ko ay napaupo na ako sa damuhan habang hawak ang tyan ko.

‘wekwek ampochi,sang kanto naman nila napulot ang pangalan na yon?’

“Why are you laughing?the guys who's selling it told us it's wekwek,aren't you familiar with that food?”takang tanong ni flint.

Lalo akong napagalpak sa kakatawa,“it’s kwekkwek,not wekwek dumbass”
Sagot ko.

Tumango-tango naman sila na parang ngayon lang nila nalaman ang tawag doon,
“ngayon lang ba kayo nakatingin ng kwekkwek?”tumayo ako at humarap ulit sa kanila,tumango naman silang apat.

“Anong pinaguusapan nyo? namin si cloud at dawn na papalapit sa pwesto namin,“the streetfood we ate”
Si zilester ang sumagot.

“Do you guys want to join us?”tanong ko.

“Join what?”tanong ni andrei,tinuro ko ang paintings.

“We’re painting,masaya yun!sige na sali na kayo,marami pang painting materials doon oh”hinatak ko sila at nagpahatak naman sila.

Inabutan ko sila ng painting materials bago bumalik sa ginagawa ko,magkakatabi na kami ngayon at mas masaya dahil kumpleto na kami.Ang naisip kong ipinta ay kaming walo na nakaupo sa garden habang nakatingin sa paglubog ng araw.

Isang oras na ang lumipas,malapit narin akong matapos.Wrong timing nga lang ang antok dahil ngayon pa sya bumisita,hikab na ako nang hikab at panay pikit na rin ako.

Lumapit ako sa pwesto ni bryce at kinalabit sya,nilingon nya naman ako.

“Tutulog ako bryce.....inaantok ako.”
Mahina kong sabi habang kinukusot ang mga mata ko,hindi na talaga kaya ng mata ko at kaunti nalang ay babagsak na ako.

Naramdaman kong binuhat ako ni bryce at dinala sa kung saan,hindi kona ito pinansin pa ay tuluyan ng natulog sa dibdib nya.

BRYCE’S POV

MY PLAN WORKED!

Hindi ko sya dinala sa loob n mansion, umupo ako dito sa garden habang ang iba naman ay nasa tabi ko.Tinitigan king mabuti si yash kung tulog na tulog naba sya bago ko hawakan ang kamay nya,tinakpan ko ang singsing gamit ang palad ko bago dahan-dahang padulasin ang singsing paalis sa daliri nya.

‘Let's see kung mamanmanan mopa kami’

Inabot ko ang singsing kay dawn,inabot naman sa akin ni andrei ang exact same ring at kinabit ito sa daliri ni yash,napatigil ako dahil bigla syang gumalaw at biglang yumakap sa akin.

“Dito kalang,wag mong kainin yan”
Mahina nyang sabi,ano kayang panaginip nya?

Dahan-dahan kong tinanggal ang kamay nya mula sa pagkakayakap sa akin at kinabit ang singsing sa daliri nya,nilingo  ko si dawn

“Make sure na pinong-pino at abo nayang singsing bago nyo itapontumango naman sya at umalis na,sumunod naman sa kanya si andrei at aki.

Binalik ko ang tingin ko sa mukha ni yash na mukhang pagod na pagod sa pagpipinta kanina,pinunasan ko ang pisngi nya na may talsik ng acrylic paint.

“Bryce,maiwan ka muna namin dyan.Ililigpit lang namin yung mga kalat”
I nodded.

Hindi ko inalis ang tingin ko kay yash,hawak ko parin sya sa braso ko at nakasandal sya sa dibdib ko.

“I can’t wait to be with you again.....
I can’t wait to court the heiress of Lexington,i know you’re sleeping and you can’t hear whatever i say right now but.....you’re still the most precious gem i know,it’s hard to reach you right now because

















Your heart only knows me but your mind has forgotten me”.

The Lost Heiress(On-going)Where stories live. Discover now