KÖRDÜĞÜM

ÇARESİZ

Korkuyla onu izlerken arkadaki arabanın yanına hızlı adımlarla gitti.Aynadan görüyordum.Hızlıca şoför koltuğunu açıp belindeki silahı adama doğru doğrulttu.

Arabada bekle demişti ama dayanamadım.Bir şey olursa kendimi affetmezdim çünkü.Hızlıca arabadan çıkıp yanına doğru koşmaya başladım.

Adamı yaka paça arabadan indirip başını kaputa yasladı ve silahı alnına dayadı.

'Kimsin lan sen?Kimin adamısın?'diye bağırıyordu Emir.

Adam orta yaşlardaydı.Titreyerek Emir'e doğru bakıyordu.

'Be-ben hiçbir şey yapmadım.'diyerek ellerini kaldırdı adam.

'Kimsin olum sen?Kim gönderdi seni?'diyip havaya bir el ateş ettikten sonra silahı yeniden adamın alnına yasladı.

Bir el ateş sesiyle çığlık atarak geriye doğru adımladım.

Hiç çekinmeden,korkmadan silah sıkmıştı.Karşısındakinin suçunu bile bilmiyordu daha.

'Abi tamam dur vallahi.Söyleyeceğim vallahi.Ben seni değil Neva Hanım'ı takip ediyordum.'dedi titreyerek adam.

Adamın adımı kullanmasıyla bakışlarım ona döndü.Ellerimi kulaklarımdan çektim ve ona doğru ilerledim.

'Beni mi takip ediyorsun?'diye fısıldadım.

Tam karşılarında durmuştum.

Emir bana baktıktan sonra geri adama döndü ve silahı sertçe alnına vurdu ve 'Emri kim verdi?'dedi tehlikeli bir sesle.

Adam gözlerini benden çektikten sonra yere baktı ve 'Araf...Araf Korel.'dedi.

Emir Araf'ın adını duyar duymaz histerik bir kahkaha attı 'Hah!'diye ses çıkarttıktan sonra adamın yakasından tutup yüzüne bir yumruk fırlattı.

'Bırak adamın bir suçu yok.'dedim engel olmak için öne atılırken.

Bir yumruk daha patlatıp bana doğru döndü 'Kimin suçu yok lan?Herif seni günlerdir takip ediyor.Onu bile yapamıyor,yakalanıyor.'diye bana bağırdı Emir.

'Emir bırak adamı.'dedim dişlerimi sıkarak.

Adam napıyorsa yapıyordu.Bunun suçlusu Araf idi.

Emir son hamlesini yaptıktan sonra adam zor ayakta duruyordu.

Adamın yanına doğru ilerledim.

Emir geri çekilme işareti versede bana elimle dur işareti yaptım.

Bu mesele benim meselemdi.

'O patronuna söyle beri rahat bıraksın.Neva Hanım onu rahat bırakmamı söyle dedi de.'diye bağırdım.

Gözlerim dolmuştu.

Bıkmıştım sürekli beni kimsenin umursamadan sürekli hakkımda kararlar alınmasından.

Hızlıca ilerleyerek arabaya doğru yürüdüm.

Arkamdan Emir'in adama doğru 'Söyle lan de ki o Araf piçine Emir ile beraberler.Emir Sancaktar.'deyip son kez sağ bacağına doğru tekme atarak arabaya doğru gelişini gördüm.

Arabaya binip yola bakarak içimden binlerce kez Araf'a küfür ettim.Neden beni ve kendisini zor duruma sokmayı bu kadar çok seviyordu?

O kadar korkmuştum ki başkalarının adamı çıkacak diye.

Biri zarar görecek diye korkmuştum.

Emir çoktan arabayı çalıştırıp süratle ışıklardan geçiyordu.