KÖRDÜĞÜM

Gitmek de seçenek

Araf'a doğru yaklaşıp 'Elinden geleni ardına koyma.'dedim ve arkamı dönerek bize doğru gelen Yunus'a doğru yürüdüm.

'Bırak Neva.Bu piç fazla olmaya başladı.'diye sinirle gelen Yunus'un önünde durdum.

'Gel lan yavşak.Konuşmak kolay yap icraatını görelim.'

'Yunus sakın hadi gel çıkalım sınıftan.'ben Yunus'u sürüklemeye çalışırken kapıdaki Cemre'yi görmemle kaşlarımı çattım.Ağlamış mıydı o?

'Noldu Cemre?Birine bir şey mi oldu noldu?'Yunus'u bırakıp kızın yanına doğru koştum.

Zorla nefes alıyor gibiydi gözyaşlarının arasından.Sıraya tutundu.

'Al-ali.Ali'yi ambulansla götürdüler.Neva onu görmeliydin.Ölü gibi yatıyordu kantinde.Yere yığılmıştı.'

Cemre ve Ali Yunus'un yakın arkadaşıydılar.İkisini de severdim iyi insanlardı ama pek samimiyetimiz de yoktu.

Yunus Ali'yi duyar duymaz yanımıza gelmişti olayı öğrendikten sonra ise hızla arka sırada pencereden dışarıyı izleyen Araf'a döndü.

'Bu işte bi parmağın varsa var ya sikerim seni oğlum bu sefer.'deyip kapıyı sert bir şekilde açıp çıktı Yunus.

Korkarak arkamı döndüm ve Araf'a baktım.Böyle bir şey olabilir miydi?O yapmış olabilir miydi?

'Ne bakıyon kızım kızla ilgilensene.'diye bana ona baktım diye kızan Araf'a gözlerimi devirdim.

Muşmula surat.Ben senin neyine bakcam be.

'Cemreciğim gel biz lavaboya gidelim elini yüzünü yıkarız,Yunus da her şeyi öğrenip yanımıza gelir zaten.'

Cemreyle lavaboya gidip Yunus'un sınıfına geri döndük.Bu sefer Araf ve ekibi yoktu ortalıkta.

Yunus'u beklemeye koyulduk.

'Acaba neyden etkilendi.İnşallah kötü bir şey değildir.'dedim stresten tırnak etlerimle oynayarak.

'Bi-bilmiyorum Neva.En son tatlı almıştık kantinden ben içecek almaya gittim bi baktım döndüğümde etrafında insanlar var.Ali ise yerde yatıyor.'

Yunus'un sertçe kapıyı açıp sınıfa girmesiyle kaşlarımı çatarak ona baktım.

Bizi görüp yanımıza doğru geldi.

'Kızım sen bilmiyor musun bu çocuğun vanilyaya alerjisi var.Pastanın içinde vanilya varmış ondan kötüleşmiş şimdi serum takmışlar bir şeyi yok merak etmeyin.'deyip sıranın üstüne oturdu.

'Ne vanilyası Yunus?Sen neyden bahsediyorsun salak mıyım ben çocukluk arkadaşımın alerjisi olduğunu biliyorum.Biz zaten onu bin kez sorup aldık.İçinde vanilya yok dedi.'bunu söylerken gözlerinden pişmanlık akıyordu.

'Ona ben yiyelim dedim.Ben ikna ettim onu o zaten pasta da sevmez.Ama kantinci abi bize yok dedi Allah'ım kafayı yiyeceğim.Şikayet ettireceğim o adamı.'diyerek ayağa kalkan Cemre'yi tuttum.

'Hey hey bi dur bakalım belki adamın suçu yoktur.Kimseyi boşu boşuna işinden etmeyelim değil mi Cemreciğim?'dedim zorla gülümseyip.

'Banane be.Kovarlarsa kovsunlar Ali şu an hastanede o adam yüzünden.'cümlelerini duyduktan sonra kaş göz yapıp Yunus'a Cemreyle ilgilen işareti yaptım.

'O zaman sen şimdi burada sakinleş.Ben hemencecik gidip olayın aslını öğreneceğim kantine de soracağım.Tamam mı?'dedim ayağa kalkıp.

Cemre ilk şaşırsa da kafasını sallamakla yetindi.Galiba benim böyle bir iyilikte bulunacağımı düşünmüyordu.