KÖRDÜĞÜM

Hayat Geçiyor Perde Perde

Alarmın çalmasıyla gözlerimi yataktan fırlayarak açtım.Bu neydi böyle?Kalçamda hissettiğim ağrıyla popomu tuttum.Yere düşmüştüm.

'Offfff!'diyerek yatağıma doğru sürüne sürüne gitmeye çalıştım.Hala gözlerim tam açılmıyordu.

'Neva!'diye annemin seslenmesiyle yerimde yeniden sıçradım.

Bu kadın benden ne istiyordu yine ya?

'Çabuk kalkıyorsun o yataktan ve banyoya giriyorsun.Yeter yahu!Bıktım senin bu uyuşuk hallerinden.Hadi çabuk!'diyerek beni tshörtümden tutup kaldırarak banyonun kapısına sürükledi.

'Anneee!Bırak beni tamam ben giderim.Ama senin bu yaptığın-'diye cümlelerime devam etmeme izin vermeden banyo kapısı suratıma kapandı.

Tavana bakıp gözlerimi kırptım.

Dayanmalıydım.

Bugün yazılılarım başlamıştı,çok takmasam da girmiş olmam gerekiyordu.

Duşumu aldıktan sonra hızlıca çıkıp formamı giymeye başladım.

Beyaz gömlek,siyah etek ve kravatımı sadece boynuma doladım.Takmayı sevmiyordum sanki biri beni boğazlıyor gibi hissediyordum.

Islak saçlarımı tarayıp salık bıraktım.Hızlıca kirpiklerimi kıvırarak lipglossumu sürdüm ve masanın üstündeki kanken çantamı alarak çıktım.

Merdivenleri hoplaya hoplaya inerken evde kimse yoktu.İkisi de işe gitmişti.

Okulum evime yakın olduğu için yürüyerek gidip geliyordum.Kapıyı kapatıp airpodslarımı takarak yürümeye başladım.

Ah Yunus'u okulda görecektim.

1 haftadır görüşmüyorduk.

Kapının önünde durup yavaşça nefes alıp her şey güzel olacak diyerek yürüdüm.

Bahçedeki herkesin gözlerini bana çevirdiğini fark ettim ve takmıyormuş gibi yürümeye devam ettim.

Bunlara alışıktım.Karşıdan bana doğru gelen Yunus'u görünce gülümsedim olduğum yerde beklerken.

Beni kendine doğru çekip sımsıkı sarıldı.Ben de ona kollarımı doladım.Ah onu özlemiştim.

'Neredesin sevgilim sen?1 haftadır ortalıkta yoksun.Aramalarıma da cevap vermiyorsun mesajlarıma bakmıyorsun.Seni ne kadar çok merak ettim.'dedi yüzümü avuçlayarak.

Gülümseyerek gözlerimi kaçırdım 'Ben özür dilerim.Biraz dinlenmeye ihtiyacım vardı aşkım.'dedim mahcup bir şekilde.

Öne doğru eğilip dudağıma bir öpücük kondurdu.Hemencecik geri çekilip 'Okuldayız Yunus farkındaysan.'dedim etrafa bakarak.

'Biliyorum ama özledim seni.'kolları omzumda yürümeye başladık.

Kantine doğru gidiyorduk.Ders daha başlamamıştı.

Kantin herzamanki gibi kalabalıktı.Herkesin bir masanın etrafına toplandığını gördüm.Kaşlarımı çatarak görmeye çalıştım fakat boyum o kadar uzun değildi.

'Aşkım noluyor orada?'dedim meraklı bir şekilde.

'Bilmiyorum gel bakalım masada kimler varmış.'masanın önüne doğru gittiğimizde gülüş seslerinden kim olduğunu anlamıştım.

Biraz daha öne gittiğimizde tam karşımızdaydı.Ortada Araf ve yandaki sandalyelerde Ender'in de içinde olduğu ekibi.

Yunus'un kasıldığını omzumda olan kolundan anlamıştım.Araf ile bakışıyorlardı.Birbirlerini pek sevdikleri söylenemezdi.