Esaret | Gay

28.Bölüm

Semra teyzeyi ziyaretim bittiğinde şirkete,
Onur'un yanına geçmiştim.
Şirkete vardığımda Kenan diğer tarafa geçtiği için şirkette yoktu.

"Ee siz nasılsınız,
Kenan ile nasıl gidiyor..?"

"Buruk biraz."

"Niye, ne oldu? Seni üzücek bir şey mi yaptı yoksa?"

"Yapmadı..
Hatta aksine, ben onu üzdüm sanırım. Hem onu hem kendimi."

"Anlatmak ister misin?"

"Boşver.."

Ne Onur , ne Levent uçurum meselesini bilmiyorlardı..
Kenan ile aramızda öpüşmeden ve sevişmelerden milim öteye gitmeyen bir ilişki olduğundan da habersizlerdi..
Tek bildikleri formalite evliliğimizin bir kaç hafta sonra birbirimize yakınlaşmamız sonucu gerçeğe dönüşmesiydi..
Kenan böyle istemiş ben de ona uymuştum haliyle..

Sonuç olarak arkadaşlarımız da dahil herkese sıkıntısız ve sorunsuz bir çift gibi gözüküyorduk.
Ama bir de bizim gözümüzden görseler ne ikimizin de ne kadar sıkışmaya başladığını anlarlardı..

"Levent ile nasıl aranız?
Kavgalarınız azaldı mı azda olsa.."

"O piskopatı hiç konuşmasak?"

Dediğinde tedirgin bir şekilde sağa sola bakışını farketmiştim..
Sanki adını andığında gelecekmiş gibi endişeliydi.

"Neden ki bir şey mi oldu?"

"Olmadı..
Ama tek bilmen gereken bu adam normal değil, hem de hiç."

"Onur, benden gizlediğin bir şey mi oldu kardeşim?"

"Olmadı dedim ya..kapatalım bu konuyu. Ben de şu dosyaları teslim edeyim. Seni de geçireyim artık, nasıl olsa akşam görüşeceğiz yemekte."

"Bak ben bu halini hiç beğenmedim, bunu dana sonra detaylı bir şekilde konuşacağız tamam mı?

"Çağlar, gerçekten bir şey yok kardeşim. Ben iyiyim sadece o herif hakkında konuşmak istemiyorum.
Bu arada, akşam o da gelecek mi?"

"Gelecek diye biliyorum Kenan hep beraber dışarıda güzel bir yemek yiyelim istedi. Yani işten güçten pek bir şeyler yapamadık ya son zamandır."

"Anladım. Görüşürüz akşam."

"Görüşürüz."

Yazar'dan;

Çağlar ve Onur ayrıldıktan sonra , Onur elinde ki dosyaları teslim etmek üzere Levent'in odasına gitmişti.

"Bunlar tamam."

"Çıkabilir miyim Artık..?
Malum akşam yemek var."

"Sende mi davetliydin?"

"Evet.
Ama başka yapılacak bir iş var dersen çıkmam."

Levent Onur'un bu davranışları karşısında kaşlarını çatarak ona bakmaktaydı.
Daha bir gün öncesine kadar kendisine kafa tutan adam patronundan çekinen ve emirlerini eksiksiz yerine getirmeye çalışan bir işçi gibiydi.

"Neyin var senin?"

"Ne gibi?"

"Bilmem garipsin işte.."