Esaret | Gay

23.Bölüm

3 ay sonra..

Çağlar'dan;

Odanın balkona açılan kapısından geçip balkona çıktığımda sabahın narince esen rüzgarını tenimde hissettmiştim. Bir süre dışarıyı seyrettikten sonra belimi kavrayan o güçlü kollar ve boynuma gelen öpücük ile hissettiğim ılık nefesin sahibine dönmüştüm yüzümü.

"Günaydın uykucu."

Demişti Kenan gülümseyerek.

"Günaydın..
Hafta sonu çiftlikte geçince yorgunluktan gece nasıl sızdığımı hatırlamıyorum bile."

"Ben hatırlıyorum."

Dediğinde dişlerini gösterircesine gülümseyişini seyretmek o kadar keyif vericiydi ki..
Bir ömür izleyebilirdim.

"Kahvaltını ettin mi?"

"Ettim ettim, işe gidiyordum gitmeden son kez bir seni göreyim istedim.
Akşama bir şeyler yapalım mı diyecektim."

"Farkında mısın son üç ayda ülke sınırları içinde gezmediğimiz yer kalmadı nerdeyse. İşten boş kalan tüm zamanlarını bir yerlere kaçarak geçiriyoruz.
Hele geçen ay ki neydi öyle..
İşlerin erken bitti diye öğlen vakti gelip beni
Kerpe'ye kaçırdın. Sözde ertesi sabah erkenden dönecektik ama o kadar gezdik ki Levent imzalaman gereken bir yığın dosyayı alıp peşimizden gelmek zorunda kaldı."

Demiştim yaşadıklarımızı hatırlayıp gülerek.

"Gezeceğiz tabii ki.
Hayat bize ikinci bir şans verdi farkındaysan. Güzel kullanmamız lazım."

"Bunu konuşmasak..?"

"Tamam hızlıca kapatıyorum o zaman.
Film izleyelim diyorum akşam. Bir yerlere daha sonra gideriz..
Şöyle ayaklarımızı uzatıp kendimize zaman ayıralım."

"Güzel fikir, Emir de sevecek."

"Onunla değil ya, ikimiz."

"Baş başa diyorsun."

"Evet.
Emirle de bir dahakine izleriz. O yanımızdayken uslu durmak zorunda kalıyorum."

"Tamam..
Ama çok geç kalma."

"İşte o maalesef mümkün değil..
Biliyorsun yeni kurduğumuz şirket hızla büyüyor ve sürekli o toplantıdan çık ötekine gir durumu var."

"Arkadaşımı da çaldınız resmen."

"Onur müthiş zeki bir adam. Çok güzel fikirleri var..
Şirketin kısa sürede böyle duyulması, kazandığımız bu ivmede çok büyük katkısı var"

"Eee kimin arkadaşı."

"Eminim senin de ondan geri kalır yanın yoktur.
Gel yardım et bize diyorum ama istemiyorsun işte."

"Emirle birimizin ilgilenmesi gerek biliyorsun. Yoksa çalışmayı bende seviyorum..
Hem ne var belki koca parası yemeyi daha tatlı buluyorum olamaz mı?"

Dediğimde yine o eşsiz tebüssümü ile eşlik etmişti gülüşlerime.

"Ben artık kaçayım, geç kalacağım yoksa. Hoş ayrılamıyorumda ama."