Esaret | Gay

27.Bölüm

"Sabah gözlerimi yine en güzel manzara ile, en gözel kokuya açmıştım..
Kenan ile sarmaş dolaş bir şekilde uyanmış ve bunun kendi bilincimiz dahilinde gerçekleşmesini bilmek çok heyecanlandırıyordu beni, kalbimi..
Aylardır bir birimize çok yakın, anlayışlı, sevgi dolu ve şevkatli davranıyor, bir an olsun birbirimiz olmadan bir adım öteye gidemiyorduk.
Bu bir rutin halini almıştı ama her seferinde beni heyecanlandırmayı başarıyordu..
Evlilik, beraberlik , bazı şeylerin klişeleşmesi aşkı öldürür derler...
Bence bu da o saçma kalıplaşmış fikirlerden biriydi..
Eğer hayatınızı kuracağınız kişi tek bakışı ile kalbinizin teklemesine neden olup , ritimlerini hızlandırıyorsa onunla asla sıkılmaz ve ona duyduğunuz aşk ölmezdi.

Bir süre sessizce Kenan'ı incelemiş, yüzünün her detayını, her çizgisini ezberlemiştim adeta..
Yavaş yavaş gözlerini açtığında uyurken kendisini izlemiş olduğumu farketmiş olacak ki gözleri ışıl ışıl bakıyordu..

"Günaydın..

"Günaydın,
Sen beni mi izliyordun?"

"Hı hı..
En sevdiğim sabah rutinim. Gözlerimi her gece kapatışımda ve her sabah açışımda doya doya seyrediyorum. Gerçi doyuyor muyum orası pek mümkün değil."

"Bazen düşünüyorum..
Seni, sonsuz ve koşulsuz sevgini hakedecek ne yapmış olabilirim diye..
İlk tanıştığımız günlerde canını yakmak için elimden geleni yapan bir adama nasıl bu kadar aşık oldun diye düşünüyorum.."

"Bunu başlarda bende farketmedim..
Sanırım farkettirmeden, gizli gizli yerleşmişsin kalbime. Farkettiğimdeyse çok geçti artık ve söküp atmak imkansızdı. Nefretle dolu her bakışımın altında sevgi yatıyordu aslında..
Ne kadar senden nefret etmeye, uzak kalmaya çalışsam da seni kalbimden söküp atamadım ki hiç."

"Bunu bilmem iyi oldu desene.."

"Nasıl yani?"

"Bundan sonra karşıma geçip seni sevmiyorum diye haykırsan bile inanmam..
Nefretle baksan bile o nefretin altında çok büyük bir aşk yatıyor derim."

"Ama bundan sonra öyle bir şey olmaz merak etme.
Sana nefretle bakabilmem mümkün değil artık..
Hadi kalkalım bir an önce toplantıya geç kalacaksın yoksa."

"Şu anlaşmaya bir varsakta artık sevgili eşimi alıp bir yerlere kaçırsam."

"Yedigöller bizi bekler diyorsun.."

"Kesinlikle."

"O eşsiz manzarayı görmek için sabırsızlanıyorum.
Gerçi hiçbiri şuan bakmakta olduğum manzaradan daha güzel olamaz ama..
Düşünsene sen, ben ve Emir orada yaşıyoruz..
Emir büyümüş, sen şirket işlerinden emekliye ayrılmışsın tabii. Ben de amca yeğen iki yakışıklı ile musmutluyum.."

Demiştim bir anda..
Aslında bunun belki de hiç olamayacağının farkındaydım ama onunlayken hayal kurmaktan, sonsuz bir mutluluk dilemekten alıkoyamıyordum kendimi..

Duyduklarından sonra yüzünde ki tebessüm geçmiş, bir an duraksamıştı Kenan.

"Pardon, hayal kurmamam gerektiğini unutmuşum.
Malum, önümüzde birlikte yaşayıp yaşlanabileceğimiz bir hayat var mı belli değil.
Neyse, hadi kalkalım artık geç kalma sen, daha kahvaltıya ineceğiz..ben de bir duş alayım."