Esaret | Gay

33.Bölüm

Kenan işe gittikten ve kahvaltımızı bitirdikten sonra salonda kahvelerimizi içiyorduk.

"Ya Firuze rica etsem şu gömleğimin düğmesini dikebilir misin?
Bugün bunu giyerim diye ayırmıştım ama kopmuş, ütüsü de bozuldu yapmaya çalışırken..zaten beceremedimde."

Hazal elinde ki gömleği ile yanımıza geldiğinde Firuze ablanın yoğun olduğunu biliyordum. Hazal'ı kırmayıp kabul etse de o an müdahele etmiştim.

"Sen dur Firuze abla, ben hallederim."

"Ay çok iyi olur Çağlar bey oğlum benim halletmem gereken başka işlerim vardı. Kuru temizlemeden gelecekler var bugün."

"Hadi gel."

Demiş ve Hazal ile beraber üst kata çıkmıştık.

"Alt tarafı bir gömlek düğmesi..
Dikmesi ne kadar zor olabilir ki? Hiç mi yapmadın?"

"Hayır.
Yardımcılar yapardı hep."

"Anladım.
Şunu da şurdan geçirdik mi..
Hah, tamamdır."

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim, hadi gel giyinme odamızda birde ütü yapalım şuna."

Demiş ve beraber odaya geçmiştik. Ben gömleği ütülerken Hazal da odamızda ki kıyafetleri falan inceliyordu bakışlarıyla.

"Kenan'a hala aşık mısın?"

Sorduğum soru karşısında afallamış, ne diyeceğini bilemiyor gibiydi.

"Ona aşık olduğunu biliyorum. Zamanında açıldığını da."

"Nasıl yani nerden?
Gerçi soru benimki de..
Kenan değil mi?"

"Evet."

"Bunu da konuştunuz demek."

"Tahmin edemeyeceğin birçok şeyi konuşuyoruz biz Hazal.
Sen kendini neye inandırmış ve ne zannediyorsun bilmiyorum ama biz Kenan ile birbirimizi seviyoruz. Bu konuşmayı yapıyorum..
Ve sen arkamdan istediğini söyleyebilir, istediğini düşünebilirsin. Kenan'ı kaybetmekten korkuyor, beni sevmesinden korkuyor işte beni rakip olarak görüyor falan diyebilirsin. Ama inan hiçbiri değil. Ben sadece senin iyiliğini istiyorum..
Bunu ne ara ister oldum bilmiyorum ama dün klüpte beni o adamların elinden kurtarışın;
Başka şartlar altında tanışmış olsak seninle ne kadar iyi anlaşabileceğimizi düşündürdü bana.
Beni sevmiyorsun, belki de hiç sevmeyeceksin biliyorum. Belki ben de seni sevemeyeceğim ama gerçekten mutlu olmanı istiyorum.
Kenan seni mutlu etmez, edemez. Bu aşk sana acı verir sadece. Karşılıksız bir aşk yaşamadım ama Kenan'a aşıkken ve bunun bir karşılığının olduğunu henüz bilmiyorken canım çok yanıyordu..
Seni de acayip kıskanıyordum yanında gördüğümde, yalan yok.
Yani aşağı yukarı neler hissedebileceğini tahmin edebiliyorum. Unut demekle unutulmayacağını da biliyorum.
Ama en azından yeni bir hayat için kendine şans tanıyabilirsin. Bu aşk ile heba etme gençliğini..
Şans ver kendine, belkide aşk sandığın bir hayranlığın getirdiği bir takıntıdır sadece..
Gömleğin tamam.."

Demiş ve gömleğini kucağına bırakarak terketmiştim odayı. Tam odamıza doğru gidecektim ki Kenan ve Arslan'ın kavga seslerini duymamla panikleyerek aşağı inmiştim, Hazal da peşimden gelmişti.