'' Sana söz, soyadım soyadın olana kadar bitmeyecek bu mevzu. '' bir yemini daha dillendirdi son kez. '' Kendine dikkat et. Seni seviyorum. '' diyerek çekti ellerini üzerimden.
Sarılmamıştı hâlbuki sadece ufak bir temasla bile sıcacık olan bedenim ç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SEZEN AKSU - BİLİYORSUN
Aşk itirafımın üzerinden iki gün geçmişti. Biz bu iki günde hiç karşılaşmamıştık. Neredeyse gece gündüz bu konu üzerinde düşünüp duruyordum. Okula gelip gidiyordum ama kafam o kadar dalgındı ki hiçbir şey anlamıyordum. En son dün akşamüzeri okuldan dönerken görmüştüm onu ve artık beni istemediğini tamamen kabullenmiştim.
Nereden geldiklerini bilmiyordum ama Rana'yla ikisini görmüştüm. Demir önde Rana arkasında mahalleye girmişlerdi. Demir beni fark etmeyip eve geçerken Rana morali bozuk bir halde devam etmişti yoluna. Sessiz kalmasının nedeni de bu yüzdendi işte. Bana karşı düşündüğümüz şekilde hiçbir şey yoktu aklında. Tamamen kardeşi olarak görüyordu beni ve eski hayatına gayet güzel bir şekilde devam ediyordu.
Bu iki günde bende ekstra bir çaba sarf etmiştim gerçi karşılaşmamak için. Sabah dikkat ede ede çıkıyordum evden de, mahalleden de. Akşamda yemek saatine yakın geliyordum eve. Okuldan sonra tamamen kafamın meşgul olması için buz patenine gidip kayıyordum. Ya da okulun resim atölyesinde kalıp resim yapıyordum geç saatlere kadar. Demet'e de olanları anlatmıştım. O benim aksime hala abisinin bir şeyler hissettiğini savunup duruyordu. Onun da iki gündür fazlasıyla dalgın ve gergin olduğundan söz etmişti.
Ama artık kendimi kandırmak istemiyordum. İlk defa birine karşı hisler beslemiş ve bunu da hiç çekinmeden dile getirmiştim. İlk defa böyle bir şeye cesaret etmiştim. Gizlememiştim, bilsin istemiştim ama çok büyük bir hüsrana uğramıştım.
Otobüsten indim. Buz patenine geçmiştim okuldan sonra yine, biraz da olsa gevşeyen bedenimle yorulmuş bir halde eve doğru neredeyse ayaklarımı sürüyerek yürüdüm. Pastanenin önünden geçerken birinin kolumdan tutmasıyla duraksamak zorunda kaldım ve bakışlarımı kaldırdım. Samet biraz tedirginde olsa karşımda bana bakıyordu. Kolumdaki eline düştü ardından bakışlarım ve kendime gelip geriye çekildim.
'' Hayırdır? '' dedim ne olduğunu anlamak için.
'' Ben seslendim duymadın kusura bakma, kızdın mı? '' demesiyle kaşlarımın çatılı olduğunun daha yeni farkına vardım. Derin bir nefes alıp boynumu elimle birkaç kez sıktım.
'' Dalmışım kusura bakma. Bir şey mi vardı? '' yüz ifademin yumuşamasıyla biraz da olsa rahatlarken oda konuşmaya devam etti.
'' Vaktin varsa iki dakika konuşsak. '' ne hakkında konuşacağını az çok tahmin ediyordum ve istemiyordum. Etrafıma çekinerek baktım izleyen ya da tanıdık birilerinin olup olmadığını kontrol etmek amacıyla.
'' Samet, yorgunum kusura bakma eve geçmem lazım. '' söylediğim şeyin ardından yürümeye devam etmek istediysem de önüme geçtiğinden devam edememiştim.
'' Bahar lütfen biraz zaman ayır bana. Söz çok tutmam seni. Sadece birkaç dakika... '' gözlerimi sıkıntıyla kapatıp kollarımı göğsümde bağladım.
