'' Sana söz, soyadım soyadın olana kadar bitmeyecek bu mevzu. '' bir yemini daha dillendirdi son kez. '' Kendine dikkat et. Seni seviyorum. '' diyerek çekti ellerini üzerimden.
Sarılmamıştı hâlbuki sadece ufak bir temasla bile sıcacık olan bedenim ç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ÖZGE ÖZDER & SİNAN GÜLERYÜZ - SENLE BEN
Yağmaya devam eden yağmurun altında yerimde zıplayarak bekledim Demir'in kapıyı kilitlemesini. Başıma tuttuğum örtüyle korunmaya çalıştım yağmurdan. Yeterince ıslanmıştık aslında bu gece ama Demir ısrarla bırakmıştı başımın üzerine. Nihayet işi bittiğinde yanıma gelip örtüyü aldı elimden ve kolunun altına çekti beni. Bu kez o korumaya çalışırken ikimizi yürümeye başlamıştık. Sıcak kollarının altında neredeyse koşar adımlarla eve yürüyorduk.
Girdiğim su birikintilerinden sebep spor ayakkabılarım su alıyordu ve her seferinde zıplamaya çalışıyordum birikintilere daha fazla girmemek için. Bir kez daha atlamaya çalıştığımda ise kafam Demir'in göğsüne çarpıp sarsılmama neden olmuştu. Acıyla inledim ve kafamı tuttum.
'' Rahat duramıyor musun Bahar? '' diyen Demir'e alttan bakışlarımla baktım.
'' Taş gibi resmen her yerin ya kafam yarıldı. '' dememle sırıttı ve az önce vurduğum yere dudaklarını bastırdı.
'' Bunu iltifat olarak alıyorum. Hoplayıp zıplayıp durma zaten ıslandık yeterince bugün, eve girelim bir an önce. ''
'' Bende biliyorum ıslandığımızı sporlarım var ayağımda farkındaysan ve su aldılar ondan zıplıyorum suya girmemek için keyfimden değil herhalde. '' söylenmemle bir bana bir ayaklarıma bakıp örtüyü elime tutuşturur tutuşturmaz bir anda kucağına aldı beni. Omuzlarına tutunup telaşla etrafıma bakındım.
'' Demir ne yapıyorsun mahalledeyiz ya bırak. '' zerre umursamazken beni burnunu boynuma sokup huylanmama sebep oldu ve sakallarını sürttü yanağıma. Kendimi tutamayıp kıkırdamamla daha fazlasını yaparak devam etti ve tek bir an duraksamadan adımlarını daha da hızlandırdı. Hatta bir süre sonra kucağında benimle beraber koşmaya başlamıştı deyim yerindeyse. Ayaklarımı sallayıp kahkahalar atarken kendimi tutmaya çalışıyordum gülmemek için. Donumuza kadar ıslanmıştık bu gece ama yetmemiş gibi hala deli gibi gülüp duruyorduk ikimizde yağmurun altında.
'' Demir sesime çıkacak şimdi birileri ya indir lütfen. '' yamukça gülüp başını salladı.
'' Çıksın bana ne. '' dedi umursamazca. Yokuşu çıkıyordu benimle ama yorulduğuna dair tek bir emare yoktu yüzünde. Ben tek başıma çıkarken nefes nefese kalıyordum o kucağında benle beraber adımlıyordu şu an ama tık yoktu adamda.
'' Zaten adımız çıktı mahallede daha mı konuşsunlar? Yapma hadi. '' indirmesini umarak konuşuyordum hala ama indirmeyeceğine adım kadar emindim. Burnunu burnuma sürtüp umursamadığını belli eden bir ifadeyle güldü.
'' Çıkarsa çıksın kime ne? '' dedi bu kez de.
Nihayet sokağa dönmesiyle bakışlarım önce bizim eve kaydı telaşla. Allahtan kimse görünmüyordu ve ışıkta yoktu. Rahatlama hissiyle bu kez Perihan teyzenin camına baktım oda yoktu. Gecenin bir körü olmuştu zaten ama yine de belli olmazdı.
