'' Sana söz, soyadım soyadın olana kadar bitmeyecek bu mevzu. '' bir yemini daha dillendirdi son kez. '' Kendine dikkat et. Seni seviyorum. '' diyerek çekti ellerini üzerimden.
Sarılmamıştı hâlbuki sadece ufak bir temasla bile sıcacık olan bedenim ç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'' Hakan... '' diyerek sevinen Narin'le bu kez bakışları kucağındaki kızına düştü. Durumdan hiç hoşlanmadığından derin bir nefes aldı.
'' Onu seviyor, sakın yanlış bir şey yapma. '' söylediğim şeyle sessizce homurdandı ama ne dediğini ağzının içinden mırıldanmasından anlayamamıştım.
'' Prenses, nasılsın bakayım? Günaydın bu arada herkese kusura bakmayın habersiz geldim ama Bahar'ı aradım açmadı. '' demesiyle yerimden ilk kalkan ben olmuştum. Narin'i, Demirden alıp Hakan'a doğru yürüdüm.
'' Telefonum yukarıdaydı kusura bakma hoş geldin. '' selamlaşıp Narin'i kucağına aldı sevmek için. Sarılıp yanağına bir öpücük konduran Narin'le, Demir yerinden kalkıp '' Ben içerideyim. '' demiş ve sert adımlarıyla içeri girmişti.
Ortam bir anda gerilirken Yiğit kalktı ayağa ve '' Hoş geldin. '' dedi selamlaşarak Hakan'la.
'' Sen geç ben bir bardak getireyim hem de Demir abiye bakarım. '' Hakan izin istemek için babam ve Eser amcaya bakarken ikisi de yer açmıştı oturması için. İkisiyle de tek tek görüşüp yerine yerleşti. Sırma ve Narin çoktan bahçenin bir köşesinde oyuncaklarıyla oynamaya başlarken '' Aç mısın evladım servis açalım sana da. '' diyen Leyla teyzeye gülümsedi Hakan.
'' Yok, aç değilim sağ olun. Çay içsem yeter, yine de ellerinize sağlık ama yemiş kadar oldum. '' demesiyle annem girmişti lafa bu kez.
'' Olur mu hiç çocuğum yemeden, az bir şey atıştırırsın. Demet, tabak getiriver kızım içeriden. '' bana değil Demet'e söylemesi hiç beklemediğim bir şeyken bozulduğumu belli ederek '' Ben getiririm Demet sen otur. '' diyerek girdim eve.
Oturma odasının önünden geçerken Yiğit ve Demir'i karşılıklı oturmuş konuşurken görmüştüm ama beni görmeleriyle kesilmişti konuşmaları. Yalnız bırakıp mutfağa geçtim. Tabak ve bardak almış tam çatal için çekmeceyi açmıştım ki Demir'in bir hışım girdiği mutfakla ona döndüm.
'' Sana mı kaldı o adama hizmet etmek Bahar? '' üzerime yürüyüp sinirle solumasıyla tezgâha tutundum sıkıca.
'' Demir misafir o. '' titrek bir tonla konuşmamla '' Ne misafiri kızım? Benim sabrımı sınama Bahar, o adam senin elinden hiçbir zıkkım yemeyecek anladın mı? '' göğsünden itip kendimden uzaklaştırırken işaret parmağımı doğrulttum. Madem kavga etmek ve bağırmak istiyordu kendi bilirdi.
'' Bana bak, bana emirler sıralayıp durma artık! Susuyorum, susuyorum diye hep susacağım anlamına gelmiyor bu Demir! Kendine gel! Değiştim, değiştim diye zırvalayıp duruyorsun hani nerede? Böyle mi değiştin sen? Sen kabul et ya da etme boşansak da Hakan'la görüşmeye devam edeceğim. Çünkü en zor zamanlarımda yanımda o vardı benim. Hamileydim neredeydin Demir? Doğum yaptım neredeydin Demir? Gecelerce kızımla baş edemeyip yetersiz olduğum için ağladığımda neredeydin? Yoktun, o vardı yanımda. Kızım hastalandığında o taşıdı bizi hastanelere. Gecelerce o bekledi başımızı. O yüzden bunu kabullensen iyi edersin çünkü onu görmeye devam edeceksin. Ayrıca kızın da çok seviyor onu. Bunu bil ona göre davran. '' söylediklerimle karşımda durup sadece yüzüme bakarken çatalı da alıp çıktım mutfaktan. Kapı girişinde Yiğit ve Demet şaşkınca bizi izlerken onları umursamadan geçtim yanlarından.
