[Tamamlandı] Çılgın Mucidin Kozmik Fırını

60. Bölüm: Adaletin Menfur Adımları

Rüzgar iki yanından akıp giderken Orkun ruhsal enerjisini sonuna kadar zorladı. Figürü gökyüzünde hayaletvari ilerken ondan pek uzak olmayan bir mesafede 3 figür onu takip ediyordu. Bu figürler Adil ve yanındaki iki orta yaşlı adamdan başkası değildi.

"Bu velet bizi fark etti ancak çok geç kaldı." Orta yaşlı adamlardan birinin dudağı yukarı doğru kıvrıldı.

Henüz ağzı süt kokan bir Yıldız Ruhu Savaşçısının onun gibi onlarca yıldır Yıldız Ruhu Savaşçısı olan biriyle enerji kapasitesi bakımından aşık atması mümkün değildi. Yıldız Ruhu Savaşçısı olduktan sonra bir kişinin derisinin her bir karışını arıtıp güçlendirmesi şarttı.

240 yaşını aşmış o bile derisinin tamamını arıtıp bir zirve Deri Yıldız Ruhu Savaşçısı olmak için son 150 yılını harcamıştı.

Yıldız Ruhu Savaşçısı olana kadar gelişim alemlerinde yükselmek göz açıp kapayınca oluyormuş gibi kısaydı lakin Yıldız Ruhu Savaşçısı alemine ulaştıktan sonra iş değişiyordu.

Sıradan bir Yıldız Ruhu Savaşçısının kaybettiği ruhsal enerjiyi tamamen yenilemek için en az birkaç gün meditasyon yapması gerekiyordu. Bunun ötesine geçmek ise daha da uzun sürüyordu. Sadece işaret parmağını çevreleyen deriyi arıtmak için bile birkaç ay zaman harcayan o bu zorluğu tatmış biriydi.

"Hızımızı arttıralım, o daha fazla dayanamaz." Orta yaşlı adam kendiden emin bir şekilde konuşurken ayağının altında kayık benzeri bir araca ortaya çıktı. Bir an sonra üçü araca bindi ve araç hızla Orkun'un yolunu takip etti.

...

'Huh?' Orkun kaşlarını çattı, bir süredir takip edildiğini düşünmeye başlamıştı ama aurasını etrafa yayıp onu takip eden biri olup olmadığını kontrol etmiş ve kimsenin onu takip etmediğini görmüştü. Şu anda ise takip edildiğini net bir şekilde hissedebiliyordu, birkaç kilometre gerisinden birilerinin hızla ona doğru ilerlediğini algılıyordu.

'Beklemeli miyim?' Tereddüt içindeydi.

Arkasındaki kişilerin iyi niyetli olmadığını hissediyordu, kaçmak zorundaydı ama onu neden takip ettiklerini de bilmek istiyordu. Arkasındaki kişilerle yüzleştiğinde içindeki onu bunaltan, rahatsız eden hissiyatın nedenini de bulabilirdi.

Durdu! Ellerini arkasında bağladı, sakin bir ifadeyle onu takip edenleri bekledi; az sonra neden takip edildiğini öğrenecekti.

"Kör sıçan kedinin onun peşinde olduğunu gördükten ve kaçacak delik bulamadıktan sonra kediye saldıracak kadar aptal olur diyorlardı, gerçekmiş. Kaçmaktan sıkılmış olmalısın." Kayığın ortasında bir kahraman edasıyla ayakta durup poz veren Adil keyifle sırıttı.

Orkun onu takip edenleri görünce şaşırdı, Adil'in onu pusuya düşürmeyi planlayacak kadar ondan nefret ediyor olmasını beklemiyordu. Ya da...

'Tabi ki! Bunun olacağını biliyordum!'