ဒီတစ်နေ့တာက seokjin အတွက်ရှည်ကြာလွန်းတယ်။ seokjin ဖြစ်နိုင်ရင်မနက်ဖြန်ကို မြန်မြန်ရောက်ချင်ပြီ။ ဒီည သူ့အခန်းမှာအိပ်ရမယ်ဆိုတဲ့ လူကြီး ရဲ့ အမိန့်ဆန်ဆန်စကားကြောင့် လူကထူထူပူပူရယ် seokjin ဘက်က ဘာလုပ်မယ် ဆိုတာ မဆုံးဖြတ်ရသေးတဲ့အခြေအနေမှာ ဘယ်လိုလုပ်သူနဲ့ အတူတူအိပ်လို့ဖြစ်အုန်းမှာလဲ
ကိုယ့်ဘာသာကိုယ့်အခန်းစီပြန်ဖို့ဆိုတာကလဲ သူ မရဲပြန်၊ မတော်လို့ သူ ပြောသလို ချုပ်ရိုးတွေပွင့်သွားမှဖြင့် ပြန်ချုပ်ရ ပြုရနဲ့ ဒီထက်ပိုပြီး တစ်ပါးသူရဲ့အကူအညီယူမှ တကိုယ်ရေ တစ်ကာယအလုပ်ကို လုပ်လို့ရတဲ့အခြေအနေက တစ်ရက်ကနှစ်ရက်ပိုကြာသွားနိုင်သည်မဟုတ်လား။
ရှပ်...ရှပ်
bath roomထဲကထွက်လာတဲ့လူကြီး ဟာ ခါးစည်းသပတ်အဖြူတစ်ထည်သာပတ်ထားတာကြောင့် အပေါ်ပိုင်းက ဟာလာဟင်းလင်း ကိုယ်ထည်ဖြင့်ဖြစ်သည်။ သူမျက်လုံးကို လှစ်ခနဲမြည်အောင်လွှဲလိုက်ပြီး အောက်ဘက်ရှိအနက်ရောင် စောင်အထူကြီးကို အကြောင်းအရင်းမရှိ ပေါက်ထွက်မတတ်ကြည့်နေမိသည်။
ဖျပ်
ထိုစဥ် သူ့နဖူးပေါ်လာရောက်ထိတွေတဲ့ လူကြီးရဲ့လက် ကြောင့် လူက တုံ့ခနဲ တောင့်တောင့်လေး နေမိသည်။ သေချာတယ် သူ အသက်အောင့်ထားမိမယ် ဆိုတာ ရေချိုးပြီးခါစမို့ အေးစက်စက်အထိအတွေ့ နဲ့အတူ showerနံ့သင်းသင်းလေးပါ ရနေသည်က သူ့စိတ်အစုံကိုခုန်လှုပ်သွားအောင်လုပ်နိုင်စွမ်းရှိသည်။ (ရူးတော့မှာပဲ လူကြီး ရယ်)
လူကြီးက သူ့နဖူးနဲ့ seokjin နဖူး ကိုနှိုင်းယှဥ်စမ်းသပ်ကြည့်ပြီး
"အင်း...ကိုယ်တော့သိပ်မပူတော့ဘူးပဲ"
seokjin သည်လဲ လူကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်းလုပ်သွားပါသောလူကြီး အဝတ်လဲခန်းစီ ပြန် ထွက်သွားတော့ မှ ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။ ဘာလဲ ဒါသူ့ ကိုအဖျားရှိမရှိ သူ့လက်နဲ့လာတိုင်းကြည့်နေတာလား မသိရင် သူ့ကိုယ်သူ ဆရာဝန်လိုပဲ ဒီလူကြီး နဲ့ ဒီလိုသာစခန်းသွားနေရရင် သေချာတယ် seokjin မကြာခင် နှလုံးအထူးကုစီပြေးရတော့မယ်ဆိုတာ
YOU ARE READING
သူဖန်ဆင်းသော (completed)
Fanfictionအမှားတစ်ခုကနေ အခြေတည်လာတဲ့ လူနှစ်ဦးရဲ့ချည်နှောင်မှုက ဘယ်လောက်တည်မြဲနိုင်မှာလဲ လေပူဖောင်းလေးတွေလိုပဲ သိပ်ကို လှပတယ်လို့ ထင်ရပေမဲ့ တခဏ ဆိုတဲ့အချိန်လေးအတွင်းမှာ တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားရတာပါပဲ