အု~~အွတ်seokjinစိတ်တွေ ကစဥ့်ကလျားဖြစ်နေစဥ်မှာပဲ ပူနွေး စိုစွတ်တဲ့ ထိတွေမှုတစ်ခုက seokjin နှုတ်ခမ်းတွေစီ ဖိကပ်ကျလာခဲ့သည်မို့ ထိတ်လန့်လာတဲ့စိတ်တွေက တစ်ဆထက် တစ်ဆပိုပိုတိုးလို့သာ
လူကြီး က သူ့ရဲ့ဖွံဖွံထွားထွားခန္တာကိုယ်ကြီးကို ငုံ့ကိုင်းပြီး သူနဲ့ အရပ်ချင်းညီစေရန်ချိန်ညှိပြီးနောက် seokjin နှုတ်ခမ်းတွေကို အသည်းအသန် နမ်းရှိုက်ပါတော့သည်။
seokjin နှုတ်ခမ်းတွေဟာ စက္ကန့် တောင်မမြည်တဲ့အချိန်ခဏလေးအတွင်း လူကြီးရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားထဲ တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်လို့ သွားခဲ့ပြီ
နှုတ်ခမ်းတွေကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ စုပ်ယူနေလိုက်တာများ ပန်းဝတ်မှုန်တွေ လာစုပ်တဲ့ ပျားပိတုန်းတွေလို၊ seokjin ထက်တောင်သေးတယ်လို့ ထင်ရတဲ့လူကြီး နှုတ်ခမ်းခပ်ပါးပါးရဲ့စုပ်ယူအားက တော်ရုံမဟုတ်
seokjin လက်တွေက လူကြီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်တည်းရဲ့ ထိန်းချုပ်အားကိုမတွန်းလှန်နိုင် ရုန်းချင်တာတောင် ရုန်းဆန်လို့မရအောင် seokjinခန္တာကိုယ်ကို နံရံနဲ့ သူ့ခန္တာကိုယ်ကြီးကြား ဖိကပ်ထိန်းချုပ်ထားတာမို့ လူကပိုက်ကွန်ထဲမှာမိနေတဲ့ ငါးလေးတစ်ကောင်လို မထွန့်သာမလူးသာ
အင့် ~~အင့်
မျက်နှာနှစ်ခုထိစက်မှုကဖောက်ဝင်တော့မတတ် သူ့နှာခေါင်းတွေက လူကြီးရဲ့ ပါးပြင်နဲ့ အပ်ကာ ဖိမိထားသည်ကြောင့် seokjin အသက်ရှူလို့ ပါမဝတော့၊ နှုတ်ခမ်းကရော နှာခေါင်းကပါ အသက်ရှူ၍ မရတော့သောအခါ လူကပျော့ခွေလို့လာ ပြီ ဖြစ်သည်။
ထိုအခါမှ အရိုင်းဆန်နေတဲ့လူကြီးက သူ့အခြေအနေကို သိ၍လား လူကြီး ကိုယ်တိုင်အသက်ရှူကျပ်လာလို့လားမသိ သူ့နှုတ်ခမ်းမှာ ဖိကပ်ထားတဲ့ လူကြီး နှုတ်ခမ်းလွှာတွေ မလွှတ်ချင် လွှတ်ချင်နှင့် ခဏလွှတ်ပေးလာသည်။ သူလဲထိုအခါမှ အချိန်ကြာကြာ အသက်ရှူကျပ်ခြင်းဒဏ်ကို ပြန်လည်ဖြည့်တင်းဖို့ အခန်းထဲက လေတွေ အကုန်လုံးကို လောဘကြီးကြီးနဲ့ အမောသခေါ ရှူနေမိသည်
YOU ARE READING
သူဖန်ဆင်းသော (completed)
Fanficအမှားတစ်ခုကနေ အခြေတည်လာတဲ့ လူနှစ်ဦးရဲ့ချည်နှောင်မှုက ဘယ်လောက်တည်မြဲနိုင်မှာလဲ လေပူဖောင်းလေးတွေလိုပဲ သိပ်ကို လှပတယ်လို့ ထင်ရပေမဲ့ တခဏ ဆိုတဲ့အချိန်လေးအတွင်းမှာ တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားရတာပါပဲ