တာဝန်ဝတ္တရားတွေ ကျေးဇူးဆပ်စရာအခြေအနေတွေနဲ့ မတွေ့ဆုံရသေးတဲ့ အချိန်တစ်ခုတုန်းက ကျွန်တော်ဟာ အပျော်ဆုံးလူသားတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်
လွန်ခဲ့သောနှစ်များစီသို့>>>>>>
ညစ်ကျယ်ကျယ်ရယ်သံတွေကြား အသနားခံနေသည့် အသံလေး ကပ်တွယ်နေလျက်
အနောက်ကျောင်းဆောင် လမ်းကြားထဲ ကျောင်းသားအချို့ စုစု စုစုနဲ့ ရန်ဖြစ်နေတာမဟုတ်ပဲ အုပ်စုလိုက် ဝိုင်းအနိုင်ကျင့်နေကြတဲ့ အသံမျိုးဖြစ်သည်။
Jungkookဆိုသည်မှာ သူများအရေးတွေမှာ ဟီးရိုးလုပ်ပြီး ဝင်ပါတတ်သူမဟုတ် ၊ ကိုယ်နဲ့မဆိုင်ရင် ဘာနေနေ လှည့်မကြည့်တတ်သူမို့ ထိုအသံတွေကို လျစ်လျူရှူ့ ကာ ခြေလှမ်းတွေကို ရပ်မပစ်ဘဲ လိုရာကိုသာသွားဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့
"ဟေ့ ကောင်လေးမပြေးနဲ့"
ခုနက အနိုင်ကျင့်နေတဲ့ ကျောင်းသားတစ်စုစီကနေ ထွက်ပြေးလာပုံရတဲ့ကောင်လေးဟာ Jungkookကိုလဲမြင်ရော သူ့နောက်ကျောဘက်စီ အတင်းကပ်တွယ်ထားသည်မှာ တောက်တဲ့ လိုပဲ
"ကယ်..ကယ်ပေးပါ.. အဟင့်"
နောက်ကျောဘက်စီက ချွေးတွေစိုရွှဲနေသည့် ကိုယ်ငယ်လေးစီက ထွက်လာတဲ့အသံလေးက အတုံတုံအရီရီ၊ ပေါက်ပြဲစုပ်ပြတ် နေတဲ့ လက်သွယ်သွယ်လေးတွေက တစက်စက် တုန်ရီကာ Jungkookလက်မောင်းတွေကို ပြုတ်ထွက်မတတ် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်က သူဘယ်လောက်ရုန်းရုန်း လွှတ်ကိုမပေး၊ အကြောက်လွန်နေတဲ့ ကောင်လေး ရဲ့ မျက်နှာလေးကို မြင်လိုတာကြောင့် သူဘေးကပ်ရက်စီ တွန်းပို့လိုက်တော့ မျက်ရည်ဥတွေရစ်သိုင်းထားတဲ့ မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းလေးတစ်စုံနဲ့ ထိပ်တိုက်တွေ့ ဆုံလေသည်။
"ငါ့ကို သူတို့ လက်ထဲမထည့်လိုက်ပါနဲ့နော်
သူတို့ငါ့ကို မဟုတ်တာလုပ်မလို့ကြံနေကြတာ
ငါအရမ်းကြောက်လို့ပါ"
သိပ်မထူထဲတဲ့ မျက်ခုံးလေးတွေက ကော့စင်းနေတဲ့ မျက်တောင်ရှည်တွေ ဝန်းရံထား တဲ့ မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်း လေးတွေနဲ့တွဲစက်လိုက်တဲ့အခါ အကြည့်မလွှဲချင်စရာအလှတရားတစ်ခု ရုပ်လုံးပေါ်လို့လာသည်။ အညိုဘက် သန်းနေတဲ့အသားအရည်က ထိုကောင်လေးရဲ့အလှတရားကို တစ်မျိုးလေးဖန်တီးပေးထားပြီး နှာတံမြင့်မြင့် လေးရဲ့ အောက်က မထူမပါးနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးရဲ့ထောင့်စွန်းမှာ ပေါက်ပြဲဒဏ်ရာတစ်ချို့နဲ့အတူ သွေးစလေးတွေ ထွက်လို့နေသည်၊၊
YOU ARE READING
သူဖန်ဆင်းသော (completed)
Fanficအမှားတစ်ခုကနေ အခြေတည်လာတဲ့ လူနှစ်ဦးရဲ့ချည်နှောင်မှုက ဘယ်လောက်တည်မြဲနိုင်မှာလဲ လေပူဖောင်းလေးတွေလိုပဲ သိပ်ကို လှပတယ်လို့ ထင်ရပေမဲ့ တခဏ ဆိုတဲ့အချိန်လေးအတွင်းမှာ တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားရတာပါပဲ
