အမြင်အာရုံတွေက ဝိုးတိုးဝါးတား ပေါက်ပြဲ စုတ်ပြတ်နေတဲ့ခြောက်ကပ်ကပ် နှုတ်ခမ်းတွေက ရေကို အမောတကြီး မျှော်လင့် တောင့်တနေမိသည်
မျက်တောင်တစ်ခတ် ပင့်သက်ကြည့်ဖို့တောင် လေးကန်နေသည့် မျက်လုံးတွေကို အားယူကာ ဖွင့်ကြည့်မိတော့ မည်းမည်းမှောင်မှောင် မြင်ကွင်းက မျက်နှာကျက်လား အုံ့မှိုင်းညို့နေတဲ့ ကောင်ကင်ပြင်ကြီးလား သူ မသဲကွဲ ကြိုးလိုလို ဆေးပိုက်လိုလို အရာက သူ့မျက်လုံးရဲ့ထောင့်စွန်းမှာ ကပ်လျှက် တစ်ဖက်ဘေးက ဖြူဖြူအရိပ်သဏ္ဍာန်ကလဲ သူ့ကိုတစ်ခုခုပြောနေသလိုပင်
ကျိန်းစက်နေတဲ့မျက်လုံးတွေက အလင်းရောင်ကိုကောင်းကောင်း မခံနိုင်သေးတာကြောင့် သူ့မျက်လုံးတွေပြန်ပိတ်ချလိုက်ပြီးထပ်မံအားယူကာ နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ဖွင့်ကြည့်ချိန်မှာတော့ ပထမတစ်ခါလို ပုံရိပ်တွေကဝိုးတဝါးမဟုတ်တော့ပဲ အနည်းငယ်ကြည်လင်လာသည်။
"seokjinnie"
ခုနက မပီမပြင်ကြားနေရသည့်အသံက အခုတော့ သူ့နားစည်ထဲ ရှင်းလင်းစွာ ကြားလိုက်ရပြီး သူ့မျက်ဝန်းထဲမျက်ရည်ဥတွေ ခိုဝင်လာသည်က ထိုအသံပိုင်ရှင်ကြောင့်ပင်
"Suga hyung"
"အင်းဟုတ်တယ် hyungပါ seokjinnie နေသာရဲ့လား"
^^suga hyungကဘာလို့ ဒီရောက်နေတာလဲ ပြီးတော့ငါကဘာလို့ ဒီနေရာမှာ.....^^
မျက်တောင်တွေကို ပုတ်ခတ် ပုတ်ခတ်လုပ်ကာ မျက်ဆံတွေကို ဟိုဒီပြေးလွှား အလုပ်ပေးလိုက်သော် suga hyungရဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်း အကွာမှာ လက်ပိုက်အနေအထားနဲ့ သူ့ကို ညှို့မှိုင်းမှိုင်းမျက်ဝန်းတွေဖြင့် ကြည့်နေသည့်လူကြီးကိုတွေ့သည်။ တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ နေသာရဲ့လားဆိုတဲ့စကားကိုလဲ သူကောင်းကောင်းကြီး နားလည်လိုက်ပြီ။
seokjin မျက်လုံးတွေကို ထိုမှိုင်းညို့ညို့ရပ်ဝန်းတွေစီကနေ လျင်မြန်စွာ အကြည့်လွှဲစေပြီး suga hyungထံ ပြန်လည် အကြည့်ပို့လိုက်ကာ
"hyung~~~~ ကျွန်..တော်"
သူ့လက်လေးတွေကို ဖွဖွ ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့မျက်ဝန်းတွေစီက လျှံကန်ထွက်လာတဲ့ မျက်ရည်ဥတွေကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အသာအယာသုတ်ပေးသည်။ ဒီအချိန်မှာ သူ့အတွက်လုံခြုံစိတ်သက်သာရာ ရစေတဲ့ရင်ခွင်တစ်ခုစီပြေးဝင်ခိုလှုံချင်မိပေမဲ့ suga hyungရဲ့ ဒီလောက်အပြုအမူနဲ့တင် သူ စိတ်သက်သာရာရစေပါသည်။
YOU ARE READING
သူဖန်ဆင်းသော (completed)
Fanficအမှားတစ်ခုကနေ အခြေတည်လာတဲ့ လူနှစ်ဦးရဲ့ချည်နှောင်မှုက ဘယ်လောက်တည်မြဲနိုင်မှာလဲ လေပူဖောင်းလေးတွေလိုပဲ သိပ်ကို လှပတယ်လို့ ထင်ရပေမဲ့ တခဏ ဆိုတဲ့အချိန်လေးအတွင်းမှာ တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားရတာပါပဲ
