Korelim | BxB ✔︎

Başlangıç

Kitabın nasıl ilerleyeceğini sizin gibi bende merak ediyorum<3

Sevgilerle Dazel sunar...

🌍

"Oğul duydun mu? Alt kata birisi taşınacakmış!" Annemin kahvesini içerken söylediği şeylere göz devirdim. Taşınırsa taşınsın, banane?

"Ee?" Dedi Dürdane teyze. "Korelilermiş! Ama valla görsen bir güzeller anlatamam!" Dedi.

"Babacığım çok sever(!)" Dedim alayla. Babam çok ırkçı birisiydi. Benimde gözlerim hafif çekikti ve ara sıra bakıp göz deviriyordu. Annem tebessüm etti ve konuşmaya devam etti.

"Oğlum Mehmet ağabeyin çağırıyor seni." Dedi annem pencereden aşağıya bakarken. "Tamam o zaman ben gidiyorum." Dedim ve koltuktan kalktım. Resmen kıçımın izi çıkmıştı aynı pozisyonda otura otura.

Telefonumu cebime koydum ve aşağıya indim. Mehmet ağabey çok iyi birisidir. Aynı zamanda mahalleninde abisidir. Beni gördüğünde yarım ağız sırıttı ve sigarasının dumanını üfledi.

"Koçum benim. Nerelerdesin sen oğlum? 2 gündür haber alamadım?" Dedi yanına gittiğimde. Mahallenin aşağısındaki kahveye gidiyorduk.

"Valla abi telefonu suya düşürdü Kanhan. Burada düzgün telefoncu bulamadık ondan başka yere gittik."

'Anladım' der gibi kafasını salladı. "Sizin alta Koreli birileri taşınıyormuş? Azra duymasın ha! Peşlerini bırakmaz." Dedi gülerek. Bende güldüm sessizce. Azra onun kardeşiydi ve ideal tipi Koreli insanlardı. Her fırsatta dile getirirdi.

Biten sigarasını duvara sürterek söndürdü ve yakın bir çöp kutusuna attı. Ardından iki tane sigara çıkardı paketten. Birini bana uzattı, diğerini ise kendisi aldı.

Sigaraları yaktıktan sonra konuşamaya devam etti. "Candan napıyor? Yeni evlenecekti dimi o?" Dedi hafif üzgün bir havada. Yıllardır platonik aşıktı ablama fakat açıklayamıyordu bir türlü.

"Yok ya vazgeçti o. Adam içkiciymiş."

"Ben şimdi gidip ona söylesem aşık olduğumu, kabul eder mi?" Dedi gözleri parlayarak. Kıkırdadım ve kafamı salladım.

"Eder eder ama bekle biraz siniri geçmedi. İçkicilerle işi olmaz onun." Dedim.

"Ben içkici değilim ki, dimi Sami abi!" Dedi kahveci Sami amcaya. Sami amca kahkaha attı ve "değilsin değilsin. Gel bi kahve iç!" Diye bağırdı.

Kahkaha attım bende. Kahvenin oradan buraya doğru yürüyen çekik gözlü insanlar gördüm. Belki de alt komşularımız olabilirlerdi. 3 erkek geliyordu. 2'si 40'larında diğeri benimle aynı yaştaydı büyük ihtimalle.

Yanıma doğru geldiler ve "pardon Ulubatlı Hasan Mahallesi burası mı?" Dedi benimle aynı yaşta olan. Türkçesi benden iyiydi aq.

"Evet." Dedim en samimi halimle. Ne olur ne olmaz, ülkemizin insanlarını onlara iyiymiş gibi tanıtalım da sorun çıkmasın sonra.

"No 11 nerede acaba?"

"Siz bizim alt komşularımızsınız galiba. Kandemir Altuntoprak ben." Dedim ve elimi uzattım. İki eliyle elimi tuttu ve gülümsedi. "Evet." Dedi.

"Mehmet ağabey! Ben eve gidiyorum iş var!" Diye bağırdığımda irkildiler. Mehmet ağabey kafasını salladı ve gitti. Bende komşularımızı evlerine götürdüm.

"İşte burası. Bu arada babam size kötü bakarsa aldırmayın. Biraz huysuzdur." Dedim. Kafalarını salladılar ve eve girdiler.

Zor günler geçirecektik.

🌍

Emin değilim bu kurgudan ama hadi hayırlısı<33

Keyifli okumalar 🪐

| • ig: dxzelaiw