Korelim | BxB ✔︎

20

Selamm

Çok enerjik bir giriş oldu ama neys

Sevgilerle Dazel sunar...

🌍

"Sevgilin kim?" Cem'in darlayıcı bakışları arasında kalmıştım. Okul merdivenlerinde oturup dertleşiyorduk ve bir anda sorduğu soru...

"Sanane? Sen bana sevgilin olduğunu ayrıldığınız zaman söylemiştin."

"O zaman sende ayrılacağın zaman söylersin."

"Söylemek istiyorum ama..." Merakla baktı bana. Gözlerinde ki ışıltıyı görebiliyordum. Kahverengi dalgalı saçları uzamıştı. "Ona sormam gerek." Kafasını salladı.

"Tabii oğlum. Korkuyordur belki." Kafamı salladım ben de. "Lan." Anlamsızca baktım ona. Aklına birşey gelmiş gibi gözlerini açmıştı. "Korkuyor dedim de... Benim tanıdığım kadınlar ve buradakiler yaymak için götlerini yırtar. Erkek mi yoksa?"

"Sonra konuşup anlatırım sana." Dedim ve önüme döndüm. "Erkek mi kadın mı?" Diye sordu bu sefer. Göz devirdim ve suyumdan bir yudum aldım. "Hadi ya."

"Öğrenip ne yapacaksın?"

Düşünüyormuş gibi yaptı. "Hiçbir şey, merak ettim sadece." Dedi ve omuz silkti. "Eski okulun oraya gidelim mi? Anlatacaklarım var." Okul bitmişti zaten. Okulda sadece müdür ve birkaç öğretmen kalmıştı. Kafamı salladım ve çantamı, suyumu ve telefonumu alıp kalktım.

Eski okul dediğimiz yer yıkık dökük bir okuldu. Ablam ilkokulu o okulda okumuştu. Sonra ise eskidiği için kapatmışlardı.

Yaklaşık 10 dakika da varmıştık oraya. Yol boyunca sessizdi Cem. Oraya geldiğimizde kimse yoktu. Hava yavaştan karardığı için midir bilmem kimse yoktu.

Okulun içine girdik ve telefonlarımızın flaşını açtık. İçerisi hafif karanlıktı. Merdivenlere oturduk. Birkaç dakika sustuktan sonra Cem konuşmaya başladı.

"Ailem kavga etti. Galiba ilk kavgalarıydı bu kavga."

İlk kavga?

"Sana zarar verdiler mi?"

Anlamsızca baktı bana. Anında kafasını iki yana salladı. "Annemle babam ne olursa olsun bana vurmazlar. Sadece annem ile babam yemek kavgası yaptı."

"Senin adına üzüldüm. Umarım bir daha olmaz."

"Umarım. Sana göre bu durum normal gelebilir ama benim için çok değişikti. İlk defa kavga ettikleri için sanırım." Gülümsedim.

"Sorun yok ya. Herhangi birşey olursa bana anlatabilirsin, seni hep dinlerim."

"Bu sıralar ailen kavga ediyor mu?" Son olayları ona anlatmamıştım. "Polislik oldu." Sevinmiş gibiydi. Her zaman diyordu bunu. Polis, polis, polis diye geziyordu bazen etrafımda.

O anda telefonum çaldı. Alıp baktığımda Minjoon'un aradığını gördüm. Anında yanıtladım çağrıyı.

"Efendim?"

"Nerede kaldın? Haber de vermedin merak ettim."

"Cem ile oturuyoruz, kalkarız az sonra." Cem de beni onayladı.

"Tamam o zaman görüşürüz. Eve gelince çağırır mısın beni?"

"Tamam, görüşürüz."

"Hadi kalkalım." Dedi Cem ayağa kalkıp arkasını temizledikten sonra. Bende ayağa kalktım. Burası bizim eve yakın olduğu için yaklaşık5 dakikaya evde olurdum.