Deprem oldu amk ölüyordum sonra bi baktım yaşıyorum aman tanrım dedim neys
Kontrol etmeden atıyorum anlamsızlık ve yanlıkşık varsa kusura bakmayın
Sevgilerle Dazel sunar...
🌍
Hayatımda hiç bu kadar bunalmamıştım. Hayatım boyunca babam yüzünden çok kez karakola gelmiştim. Ama bu sefer çok farklıydı sanki. Ayrı bir havası vardı. Kafamı iki yana salladım ve karakoldan dışarı çıktım. Hava kararmıştı. Etrafı turuncu sokak lambaları aydınlatıyordu. Temiz havayı özlemiştim.
Biraz ileride bir bank vardı. Oraya gidip oturdum. Ceplerimi yokladığımda bir sigara paketi buldum. Okuldan bir arkadaşımındı. Ailesi kızıyor diye bana vermişti paketini. Benim ailem öğrenseydi... Pek birşey olmazdı galiba. Anca babam biraz sorun ederdi. Annem üzülürdü. Ablam umursamazdı. Kardeşlerim pek birşey demezlerdi.
Pakette son bir tane sigara kalmıştı. Etrafa baktım ve paketin içindeki çakmağı aldım. Ardından sigarayı dudağıma yerleştirdim ve yaktım. Minjoon istemediği için evdeki tüm sigaraları atmıştım ama. Ben sigarayı keyfimden değil, rahatlamak için içiyordum. Belki anlamsız gelebilir ama öyleydi işte.
Bir nefes çekip dumanını üfledim. Doğru ya. Söz vermiştim ona. Minjoon'a. Şu anda onu bile düşünemezdim. Tek istediğim babamın hapise atılıp gebermesiydi o kadar. Bir anda omuzuma atılan ceketle irkildim.
Arkama baktığımda hayal kırıklığına uğrayan bir Minjoon gördüm. Şaşkınlıkla baktım ona. O ise kırgınlıkla. Yutkundum ve ona bakmaya devam ettim.
"Söz vermiştin."
"Bazen verdiğimiz sözleri tutamayız Minjoon."
"Atmıştın tüm sigaraları. İçtenlikle söz vermiştin."
"Söz. Sadece bir söz. Bir kelime bir insanı bu kadar mı kırabiliyor Minjoon?"
Gözleri dolmuştu sanki. "Evet, kırabiliyor. Eğer bu kelimeyi söyleyen kişi aşık olduğun kişi ise... Daha çok kırıyor insanı." Dedi ve bankın önün gelip sigarayı yere attı. Ayağıyla ezdikten sonra yerden alıp bir çöp kovasına attı.
Yanıma oturduğunda yüzüne bakamadım. Kötü hissediyordum. "Ceketi giy. Üşüteceksin." Dedi sesini soğuk tutmaya çalışırken. Dediğini yapıp ceketi giydim.
"Özür dilerim. Belki bu cümle bir işe yaramaz ama... Özür dilerim. Rahatlamak için içiyorum ben sigarayı. Sen istemiyorsun diye içmiyordum bir süredir. Rahatlamak istiyordum sadece. Özür dilerim."
Elini belime attı ve beni kendine çekti. Kafa göğüsüne denk gelmişti. Saçlarımı koklayıp, öptü. "Özür dileme. Kötü hissettiyor."
Kollarımı beline sardım. Gözümden bir damla yaş düşmüştü.
"Hayır Kandemir! Ağlamak yok! Erkek adam ağlamaz! Güçlü dur."
Kandemir dudağını ısırırken kafasını salladı. Burnunu çekti ardından. Babası onun mükemmel(?) Bir erkek olmasını istiyordu. Acımasız ve güçlü olacaktı. Yumruğunu vurduğu zaman oturtacaktı insanları.
Kandemir babasının yanından uzaklaştı ve odasına gitti. Yatağının altına baktı ve bir kavanoz çıkardı. Sokaktan bulduğu bir tırtılı koymuştu içine. Kavanozun kapağını açtı ve cebinde duran yaprağı içine koydu. Tırtıl havasız kalmasın diye kapağa küçük delikler açmıştı. Kavanozun kapağını kapatıp geri yerine koydu.
Yere düştüğünüz zaman doğal olarak ağlarsınız, öyle değil mi? Canınız yanar. Birisinin size yardım etmesini istersiniz bazen. Ama Kandemir'in babasına göre sadece kızlar ağlardı. Oğlanlar değil.
"Sevgilim? Daldın gittin uzaklara."
Kafamı kaldırdım ve ona baktım. Bana bakıyordu. "İyi misin?" Dedi belimi okşarken. Kafamı olumlu yönde salladım.
"Yanımda sen varsın çünkü."
Etrafa baktı ve ardında dudağımı öpüp geri çekildi. Sırıttım. "Ciddi soruyorum Kandemir. İyi misin?" Dedi ciddi bir yüz ifadesiyle. Kafamı göğüsünden kaldırdım ve arkama yaslandım.
"Değilim. Sen varsın diye iyiyim ama sen yokken.."
"Ağlamak istiyorsan ağlayabilirsin sevgilim." Saçlarımı okşamaya başladı. Burnunu çektim. "Yapamam. Ağlayamam. Güçlü durmam lazım."
"Ağlamadığın zaman güçlü değil güçsüz olursun."
"Yinede, ben ağlayamam. Ağlayamıyorum." Avuç içim ile gözlerimi ovdum. "Ben babam gibi birisi olmak istemiyorum. Acımasız, içkici, umursamaz ve daha sayamadığım birçok şey. Ama o adam onun gibi olmamı istiyor. İstemiyorum."
"Olmayacaksın."
"Olamam."
Kolunu omuzuma attı ve beni kendine çekti. "Beraber başka bir eve çıksak?" Biraz düşündüm. Gidersem daha çok kavga olurdu. Babam kafasına göre hareket ederdi. Ama... Onunla da yaşamak istiyordum. Bilmiyorum.
"Bilmiyorum. Babamı biliyorsun."
"Kandemir babana hapis cezası verirler."
"Ama babam çıkınca-"
"Kandemir babanın cezası az olmaz."
"Ama annemler kendilerine nasıl bakacak?"
"Onların elleri ayakları yok mu? Ablan zaten işe girecekti."
"Ama-"
"İstemiyorsan söyle." Eliyle çenemi tuttu ve yüz yüze gelmemizi sağladı. Şaşkınlıkla yüüzme baktı sonra. "N-Neden ağlıyorsun?" Elini çenemden çekip göz yaşlarımı sildi.
"Korkuyorum. Ben hiçbir zaman güçlü olamadım. Sadece öyle göründüm."
"Ben yanındayım. Her zaman yanındayım."
"Minjoon... Benim hiçbir zaman bir ailem olmadı. Ailem olmasa bile ben onları çok önemsedim. Çok düşündüm onları. Anneme zarar vermesin diye çok uğraştım. Annem ile kavga edince anladım. Benim bir ailem olmadığını."
"Kandemir ben senin için aile de olurum. Aynı hissi, sıcaklığı veremem ama. Babamlar seni çok seviyorlar zaten. Biz senin ailen oluruz. Hayallerini gerçekleştirmek için çabalarız."
"Teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim."
O an orada yarım saat falan ağladım. İçimi dökmektense ağlamak daha rahatlatıcı gelmişti bana o an. Minjoon bana sarılıp teselli etti ara sıra.
"Gidelim mi? Hava soğudu, hemde işimiz bitti." Kafamı salladım sessizce. Üstüne baktığımda kısa kollu olduğunu görmüştüm. Ceketi çıkardım ve onun omuzuna koydum. Gülerek baktı bana.
"Ceketi giyer misin? Kavga edeceğiz diye korkuyorum." Bende güldüm. Gülünecek birley yoktu ama. Güldüm yine de.
Ayağa kalktık ve yürümeye başladık. "Araba ile geldim. Beraber bir yerlere gidelim mi?" Kafamı salladım. Sesim kısılmıştı resmen ağlamaktan. Minjoon'un elini tuttum yürürken. Elimi sıkıca tuttu o da.
"Bir gün... Beraber gezer miyiz? Mesela başka ülkeleri? Oralarda ki ünlü yemekleri yer miyiz? Ünlü olan yerleri gezer miyiz?" Dedim merakla.
"Sen iste yeter. Ayarlarım ben onu güzelim."
🌍
Selam
Uzun zaman oldu hâlâ devamlı okuyucu var mı bilmiyorum ama jihsooax 'ın okuyacağını biliyorum
Umarım depremde çok zarar görmemişsinizdir
Kendinize bu sefer gerçekten iyi bakın sağlıcakla kalın 💗🌹🤍
(848 kelime)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korelim | BxB ✔︎
Roman pour AdolescentsA*ına kodumun çekik gözlüsü, ırkçı olan babamın en büyük kâbusu. | • 17.10.22 - 13.05.23 • | best: #1 love #9 boyxboy #10 bl #2 turkce #1 Türk #1 Koreli #1 Lgbtgay #1 Turkish #1 Korean