Korelim | BxB ✔︎

10

İyi geceler şandjslaös saat 0.05 kırk yılın bası bölüm atim dedim #şükür #hamd jihsooax
Sevgilerle Dazel sunar...

🌍

Yazardan

Kandemir son kez Instagram'dan bir fotoğraf beğendi - tabii ki bu fotoğraf Minjoon'un - ve telefonunu yere bıraktı. Hafiften başı ağrımıştı artık telefona bakmaktan.

Yavaşça gözünü kapattı ve uykuya daldı. Uykuyla uyanıklık arasındayken bir ses duydu ve odasına soğuk hava girmeye başladı.

"Psst Kandemir!" Fısıltıyla irkildi ve gözlerini açtı. Karşısında bir karartı vardı.

"Ananı satayım!"

"Çok ayıp sevgilim. Benim Minjoon." Minjoon'un adını duyunca hemen kalktı yataktan. "Ne oldu?" Diye sordu hemen. "Evden mi kaçtın?"

"Seni kaçırmaya geldim." Kandemir hafifçe güldü ve Minjoon'a sarıldı. Minjoon bu hareketi beklemiyordu. Elleri boşlukta kalınca Kandemir'in beline sardı.

"Ayakkabısız nasıl gidicem ben akıllım?"

"Odanda ayakkabın var zaten." Dedi Minjoon bilmiş bir tavırla. Oysaki sadece bir kere Kandemir'in odasına girmişti. Hatırlaması zordu.

"Nereden biliyorsun?"

"Kanhan dedi." Aklının bir ucuna Kanhan ile konuşmayı not etti Kandemir. Kafasını salladı ve dolabının üstünde duran ayakkabılarını aldı.

Kandemir ayakkabısını giyince Minjoon kısa bir süre ona baktı. Kandemir fark etmiş gibi kafasını kaldırdı. Minjoon Kandemir'in yanına bir adımda geldi ve dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı. Gülerek geri çekildi.

"Sessiz ol." Diye tembihledi artı olarak.

Kandemir sahte bir sinirle pencereye doğru gitti. Fazla yüksekte değildiler fakat inmek zor görünüyordu. Minjoon basamak olarak kullanabileceği yerleri söyledi ona.

"İlk ben ineyim." Dedi Minjoon ve hemencecik indi aşağıya. Kandemir de yavaşça Minjoon un dediği gibi inmeye çalıştı.

"Minjoon kollarını aç." Dedi biraz yüksekte iken. Minjoon hemen kollarını açtı ve Kandemir Minjoon'un kollarına atladı. Minjoon gülümsedi tekrardan. Kandemir yanındayken hep mutlu oluyordu zaten.

"Hadi gidelim sevgilim." Dedi Minjoon. Kandemir biraz duraksadı ve Minjoon'un peşinden gitmeye başladı. "Nereye gidiyoruz?"

"Araba çok ses çıkarır mı ki?" Kandemir göz devirdi. İkisinin söyledikleri şeylerin alakası yoktu. "Bilmem bizim ailenin uykusu ağır. Çok kaçtım evden iyi bilirim." Kandemir hızla yürüyerek Minjoon'un tam yanına geldi ve Minjoon'un elini tuttu.

"Tamam o zaman seni götürmek istediğim bir yer var."

İkisi birlikte arabaya bindiler ve Minjoon hızlıca arabayı çalıştırıp sürmeye başladı. "Kandemir emniyet kemerini tak." Kandemir kafasını salladı ve taktı.

Minjoon düşünür gibi gözlerini kıstı. "Birşey soracağım." Dedi ardından. Kandemir sessizce kafasını salladı.

"Hiç intihar etmek istedin mi?"

Kandemir duraksadı. Bu zamana kadar çok fazla ölmek istemişti. Babası onu ve ailesini döverken - babasına 'baba' dahi demek istemiyordu -, babasının onu başka adamların taciz etmesine izin verdiği zamanlarda çok istemişti. Ama denememişti. Kardeşlerini korumak için kendine zarar vermemeye çalışırdı hep.

"İstedim. Çok fazla hemde."

"Ama cehenneme gidersen?"

"Zaten hayatta cehennemim önizlemesi." Dedi Kandemir. Evden kaçarken bile sigarasını yanına almıştı çaktırmadan. Ailesi biliyordu içtiğini annesi ilk başta 'yapma, etme oğlum' desede şimdi onunda umrunda değildi. Babası daha oğlunun yaşını bilmiyordu zaten.

Pencereyi açtı ve paketten bir sigara çıkarıp yaktı. Sigarayı rahatlamak için içiyordu fakat bu ona daha çok zarar veriyordu işte. Kardeşleri için kendine zarar vermeyecekti oysaki.

"Sigarayı söndür güzelim." Kandemir anlık Minjoon'a baktı. Güzelim?

"Neden ki?"

"Alerjim var." Dedi Minjoon gülerek. Kandemir hafifçe güldü, tekrardan. "Tamam." Dedi daha bir nefes bile çekemeden sigarasını pencereden aşağıya attı.

•

•

•

Sonunda Minjoon'un dediği yere varmışlardı. Bir tepe vardı ve oradan tüm şehrin manzarası görünüyordu. Kandemir hayranlıkla baktı manzaraya. Çok severdi böyle yerleri.

"Minjoon burası çok... Muhteşem." Senin gibi.

"Değil mi? Buraya bu yüzden getirdim seni. gel oturalım." Kandemir kafasını salladı ve Minjoon'un yanına oturdu. Kafasını onun omuzuna yasladı.

"Kandemir hani demiştin ya... 'Bana çıkma teklifi etmedin' diye. Bu yüzden getirdim hemde." Minjoon biraz çekildi ve cebinden hediye paketi çıkardı. "Belki sevmezsin ama hediyemi. Benimle çıkar mısın?"

Sessizlik.

Kandemir ilk defa mutluluktan ağlıyordu. Minjoon korkuyla baktı. "Birşey mi oldu?" Dedi hemen. Kandemir hediyeyi aldı ve narince açtı. Bir kolye vardı.

"Belki takmazsın ama-"

"Takarım. Sen aldığın için her zaman takacağım." Dedi Kandemir ve Minjoon'a hızlıca sarıldı. "Seni çok seviyorum Minjoon."

"Bende seni seviyorum sevgilim, bende seni seviyorum."

🌍

Bir Minjoon'um olsa yeterdi la