Korelim | BxB ✔︎

39

Sevgilerle Dazel sunar...

🌍

Kandemir

"Bana öyle bakma Kandemir." Mehmet abiye göz devirip bakışlarımı onların üzerinden çektim. Minjoon kolunu omuzuma atıp beni kendisine çekti. Derin bir nefes verip kafamı eğdim.

"Oğlum hani, sizin birlikte olmanızı sorgulamayı geçtim, kapıyı kitler lan insan. Ya içeriye Sami abi girseydi? Bizim geldiğimize şükür etmelisiniz, kapıda Sami abi vardı, dedim ki son kez konuşalım, zar zor ikna ettim de gitti." Koltuğa ikisi yan yana oturmuş, bana bakıyordu.

"Tamam yeter güzelim, haklısın ama bu kadar karamsarlık yeter. Sonuçta Çağan abi taşınıyor, son günümüz."

"İnsan bi' çağırır ama ya, o kadar uzun süre konuşmamış olamayız."

"Kusura bakma Kandemir, haklısın." Çağan abinin sözleri ile gözlerim şokla açıldı. Derin bir nefes verip Minjoon'un kolunun altından ayrıldım ve tam ortalarına oturdum.

"Hadi ama, beraber biraz vakit geçirelim."

*

"Çok yoruldum." Kendini yatağa atan Minjoon'a göz devirdim. Ne zaman bir iş yapıp eve gelsek yorgunluktan kendisini yatağa atıyor ve üzerini değiştirmeden uykuya dalıyordu. Dolaptan onun için kıyafet çıkartıp yanına bıraktım.

"Üzerini değiştirirsen daha rahat uyursun hayatım."

"Hayatın mıyım gerçekten." Gülümseyerek üzerimdeki kıyafeti çıkardım. Yanımda ki kirli sepetine kıyafeti atarken Minjoon bana bakıyordu. Hızlıca üzerime başka bir kıyafet giyerken altıma bir şort giydim. Havalar sıcaklaşıyordu.

Kirlilerimi kirli sepetine atarken Minjoon'un kıyafetleri yerdeydi. Minjoon çoktan uykuya dalmış, kıyafetlerini de yarım yamalak giymişti. Normalde çok düzenli birisi olsa da yorgun olunca tek yaptığı şey uyumaktı.

İç çekip yerdeki kıyafetleri kirli sepetine attım ve yatağa girdim. Anında kollarını belime sarmış, kafasını da boynuma koymuştu. "Uyuduğunu sanıyordum." Boğuk bir kahkaha attığında ben de gülümsedim.

"Biletlerimizi aldım."

"Ne?"

Kafasını kaldırıp alnıma bir öpücük kondurdu. Gülümsediğini gördüğümde gözlerimi dudaklarından ayıramamıştım. Bunu bilerek dudaklarını yaladı ve yanağıma bir tane daha öpücük kondurdu.

"Sürpriz."

"Sürprizleri bazen sevmiyorum, heyecandan kalbim duracak gibi oluyor çünkü." Dediklerime fazla kulak asmadan kafasını tekrardan yastağa koydu.

"Yarın öğleden sonra altı gibi uçak kalkacak, senin için o saate bilet aldım. Çünkü erken kalkmayı bazen hiç sevmiyorsun, bu yüzden hem uykusuz kalıyorsun hemde yorgun oluyorsun. İşte bu yüz- Kandemir'im uyudun değil mi?"

"Uzun uzun konuştun ama." Hafif uzamış olan saçlarımı okşadı.

"Saçını kestirme, böyle çok güzel." Saçlarımı okşarken yavaş yavaş mayışmaya başlamıştım. Gözlerim ara sıra kapanıyor, uykuya dalmamak için kendimi zor tutuyordum.

"Yaz geliyor, çok terlerim."

"Olsun, ben seni öyle de severim." Gözlerine öyle derin bakmıştım ki, gözlerimin yandığını hissetmiştim. "Güzelim? Niye ağlıyorsun?" Yatakta hafifçe kalkıp onun kucağına oturdum. O da hafifçe kalktığında kollarımı boynuna sardım.