Korelim | BxB ✔︎

4

jihsooax 'a ithafen

Sevgilerle Dazel sunar...

🌍

Yazardan

Feriha Hanım ve çocukları -Kandemir hariç- hastandeydi. Çocukları hiç üzgün görünmüyordu. Babaları onları hergün kısıtlıyor ve içiyordu. Babalarının onlara yaptığı tek iyilik yaşayabilecek bir oda vermesiydi.

Feriha Hanım ağlamaktan neredeyse bayılacaktı. Çocukları ona anlamsızca bakıyordu. Kanhan ve Kayhan abilerinin yanına gitmek istediklerini söylemişti fakat anneleri sinirlenmişti. Kandemir'i sevmemeye başlamıştı Feriha Hanım.

Candan ise Mehmet ile konuşuyordu. Gülerek konuştuğu için Feriha Hanım onuda azarlamıştı. Telefonu kapatıp hastane odasının önünde beklemeye devam ettiler.

Ara sıra Kandemir arıyordu fakat babasını sormak için değil, ne zaman geleceklerini merak ettiği için arıyordu. Kanhan en sonunda dayanamamıştı ve Kayhan ile birlikte eve gitmişlerdi. Şimdi ise Feriha Hanım kızına içini dökmeye başlamıştı.

"Yaşar hep ona değer veriyordu! Nankör oğlan. Biz ona yaşaması için herşeyi yapalım, hep istediğinde para verelim fakat beyefendi hep kavga etsin. Paşama bak sen!"

Candan göz devirdi. Haksız yere kardeşini suçlanmasına çok sinirlenirdi. Sonunda siniri boyunu geçmişti. "Anne yeter artık, yapmadığınız şeyleri yapmışsınız gibi söylüyorsunuz. Evde çok fazla oda var siz Kandemir'e en kötüsünü veriyorsunuz. Neden? Çünkü o babamı sevmiyor. Seni ne kadar sevdiğini görüyorsun, biliyorsun ama yaptığına bak. Üzgün değilim, ben gidiyorum."

Yine tek kalmıştı Feriha Hanım. Eşarbını düzeltti ve beklemeye devam etti.

Kanhan ve Kayhan telefona bakıyor, Candan makyaj yapıyor ve Kandemir ise açık olmayan televizyonu izliyordu.

Kapı çalınca ayağa kalktı ve kapıyı açtı. Minjoon gelmişti. Elinde biraz yemek vardı. Kandemir'e uzattı tabağı. Kandemir gülümsedi ve aldı tabağı.

"Teşekkürler, elinize emeğinize sağlık." Dedi Kandemir gülümseyerek. "Afiyet olsun." Dedi ve gitti Minjoon.

Kapıyı kapatıp içeri geçti. Mutfağa tabağı bıraktı ve kapalı televizyonu izlemeye devam etti. O anda aklına babası ile yaşadığı bir anı gelmişti.

Geçmiş

Kandemir bir şeyin kırılma sesini duydu. Yatağında doğruldu. Kayhan korktuğu için yanına gelmişti. Sağına baktığında ise Kanhan vardı. O da korkmuştu. Dikkatlice yataktan kalktı. Ailedeki herkesin uykusu derindi. Birşey duymamışlardı.

Kandemir odasından çıktı. Yaklaşık 8 yaşındaydı ve ertesi gün doğum günüydü. Tam 8 yaşında olacaktı.

Ses mutfaktan gelmişti. Gidip baktığında mutfak masasında birbirinden farklı içkiler vardı. Bir şarap şişesi yere düşüp kırılmıştı. Babası içtiğinde çok sinirli birisiydi. Kapının ucundan izliyordu o da.

Kırmızı şarap heryere yayılmıştı. Babası kapıya baktığında onu gördü. Gözlerini kısarak baktı Kandemir'e. Babası hiçbir çocuğunu sevmezdi. Sadece biraz para verirdi o da hiçbir şeye yetmezdi zaten.

Adam öyle bir bakıyordu ki, Kandemir'i öldürmek ister gibiydi. Kandemir korkarak odasına gitti. O yaşında bunları bile görmüştü. Daha kötüleri ona etki etmezdi.

"Kandemir sana diyorum ablacım!" Candan sahte bir kızgınlıkla Kandemir'i dürttü. Kandemir irkildi ve oturduğu yerden vakasına baktı.

"Efendim abla?"

"Mehmet'i bir çağırsana." Dedi utanır gibi ablası. Kandemir göz devirdi. "Sen çağır. Hem bugün kavgaya gidecekti o ve tayfası." Ablası korkarak ona baktı.

"Kavga mı?!" Kandemir kafasını salladı. "Büyük bir kavga olacak. Benide çağırdı ama ben gitmedi-" ablasını kafasına vurdu Kandemir'in. "Ya aptal mısın Demir?! Ya ona bişey olursa?" Kandemir ofladı ve ayağa kalktı.

"Birşey olmaz ona. Kanhan, Kayhan gelin hadi sine PlayStation oynatıyım." İkisi hemen ayağa kalktı. Kandemir çekmeceyi açtı. "Alın hadi." Kendi parasıyla almıştı kardeşlerine. O izin vermeyince oynayamıyorlardı. Nedenini kendisi bile bilmiyordu.

Ablası ona kötü kötü bakıyordu. Omuz silkti kendisi de. İşi gücü yoktu birde kavgaya gidecekti Mehmet ağabeyi koruyacaktı. Kafasını koltuğa dayadı ve uyumaya odaklandı. Çok yorulmuştu.

Annesi arada bir arayıp ona nankör diyordu zaten. Ona sinirliydi aynı zamanda. Ofladı sessizce. Yaşadığı hayat hayat değildi ki. Her gün kaos vardı. Telefonuna bildirim gelince küfür etti yine sessizce.

Instagram
seominjjoon sizi takip etmeye başladı

Telefonu kapattı ve kafasını yeniden koltuğa yasladı. Yavaşça gözlerini kapattı. Tek istediği mükemmel bir ailesinin olmasıydı. Ve bu imkansızdı.

🌍

Olmadı ama neyse. @jihsooax sana farklı anlatmıştım hihiihhiihihiihihi

Bölüm nasıldı???

Keyifli okumalar 🪐

(593 kelime)