MASKE +18

0.5

Helloo yeni bir bölümle karşınızdayım :)

Hoş geldiniz bebeklerim nasılsınız?

Bölüm şarkısı: Panic Room - Au\ Ra

Hatırlatma
''Evet, Aden yanlış anlamadın eğer kabul etmezsen bu iki video gün içerisinde polislere ulaşacak ya da sen her Porto Riko'dan çıkmak istediğinde bu video önüne çıkacak.'' Cümlesi ile donup kalmıştım.
Kulağımın dibine yaklaştı ve fısıldayarak ''İşte şimdi Porto Riko'ya hoş geldin şaşkın ördek'' dedi.

•••

Duyduğum tehdit ile gözlerimi saliselik olarak kapattığımda beynimin içerisindeki hiç susmayan şeytanım çığlık atmaya başlamıştı.

''Sen beni az önce tehdit mi ettin?'' Cümleyi kurduğumda görüş alanım bulanıktı ama bu kulaklarımın işittiği cümleye kahkaha atmama engel olmamıştı.

Barkın tehdidi karşısında kedi olup ona yalvaracağımı düşünüyor olmalıydı ki bu tepkime şaşırmıştı ama yüzündeki ifadeden tepkimden hoşlandığı belli oluyordu.

Üzerine yürüdüğümde geri adım atarak geri çekildi ama bu hareketi korktuğu için değil ne yapacağımı merak ettiğinden dolayı yapmıştı.

Tezgaha vücudunu yaslandığında yüzündeki keyif ve gözlerindeki ışık olan olayları merakla beklediğinin bir göstergesiydi.

Tezgahtan aldığım ekmek bıçağını sakin bir şekilde  boynuna dayadığımda beynimin içinde yüksek sesle  Panic room şarkısı çalması beni fazlasıyla gaza getiriyordu.

''Ben istemediğim sürece kendi isteğinle bana hiçbir şey yaptıramazsın.'' Cümlemi bitirdiğimde Barkın'a bir adım daha yaklaşıp boynuna iz yapacağına emin olduğum bir kuvvetle bıçağı bastırdım.

Yaptığım hareketler karşısında kılını bile kıpırdatmaması  içimdeki ona zarar vermek isteyen tarafı fazlasıyla körüklüyordu.

Şovunu bitirmeni bekliyor.

İç sesim haklıydı. Tepki vermemesinin tek sebebi ne kadar ileri gideceğimi görmek istemesiydi.
Yoksa ne boynuna bıçağı dayayabilirdim ne de onu tezgahla kendi  arama sıkıştırabilirdim.

''Cümleni bitirmeni bekliyorum.''

Cümlesini boynundaki bıçağı ve bıçağın  baskısını umursamadan kulağıma doğru eğilerek kurmuştu.

Boy farkımız çok fazla olmasa da Barkın'ın uzun boyuna yetişmem imkansızdı. Bu yüzden eğilerek cümlesini kulağıma fısıldamıştı ya da bıçaktan korkmadığını kanıtlamaya çalışıyordu.

''Tehditlerini, videonu al ve kuyruğunu sıkıştırarak polislere git.'' Cümlem bittiğinde yerlerimizi ani bir hareketle değiştirmişti. Şimdi ben tezgahla onun arasındaydım.

Tek farkımız aramızda artık bir bıçağın olmamasıydı.

Bıçak  hareket ettiğimde zaten çok fazla güç uygulamadığım için yeri boylamıştı.

''Vov şov kısmı gayet iyiydi, bazen çok az da olsa beni şaşırtıyorsun korkak yanın mı daha güçlü yoksa sınırların zorlanınca içinden çıkan Harley Quinn mi bilmiyorum.'' Cümlesini kurarak Aramızdaki mesafeyi sıfıra indirdiğinde yutkunmuştu.

''Ama öğreneceğim.'' Bunu bana değil kendisine söylüyor gibiydi.

Bizi bulunduğumuz andan sıyıran  şey ıslık ve ona eşlik eden alkış sesi olmuştu.

''Ben de diyorum ki Barkın bu kızı neden bu kadar Porto Riko'ya dahil etmek istiyor? Gözümle gördüm, ikinizde ruh hastasısınız.'' Kubilay denen adamın kurduğu cümleden sonra sırıtması bütün yüzüne yayıldı.