Elleri bağlı olarak oturduğum sandalyede kulağıma eğilerek ''Eğleniyor musun?'' dedi.
Söylediği şeyden sonra taktığı maskeden dolayı onu göremesem de kesik kesik çıkan nefesinin sesini duymuştum.
''Eğleneceksin güzel kız seni bu gece en çok ben eğle...
Hello ben geldimm biliyorum uzun süre oldu ama bu konuda linçlemeyin.
Ben burada olduğuma göre haydi sizde koşunnn <3
Plutonunzombisi iyi okumalar diler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hatırlatma İçimde ölen insanların, duyguların yanında tek teslim etmediğim şey ruhumdu. Canım yanıyordu ama gözlerimden bir damla yaş akmıyordu. Kimsesiz hissediyordum arayacak, olanları anlatacak kimsem yoktu. Etrafımda olan herkes her şeyi biliyordu. Benim hayatımdı ama bir tek benim söz hakkım yoktu.
•••
Sokağın sonuna geldiğimde cebimde olan telefonumundan kahkaha sesi boş sayılacak sokakta yankılanmıştı. Duyduğum ses gözlerimi kapatarak sabır dilememe sebep oldu. Bu işten nasıl başım dik çıkacaktım hiçbir fikrim yoktu.
Porto Riko ve kendi hayatım hakkında bildiklerim bilmediklerimin altında tabiri caizse eziliyordu.
Çıkardığım telefonun ekranına bakmak istemesem de bunu yapmaya mecbur olduğumun farkındaydım. Yazan kelimelerin üzerinden acele ile gözlerimi kaydırdığımda emir dolu bir mesajı görmek artık şaşırtıcı gelmiyordu.
Bütün yöneticiler PR'nin toplanma merkezine.
Neler olacaktı ya da yine neyin içine çekiliyordum hiçbir fikrim yoktu gerçi pek umurumda da sayılmazdı. Sokağın sonunda kaç dakikadır bu halde bekliyordum bilmiyorum ama gerimde kalan Barkın yanıma gelerek elinde tuttuğu telefonu bana gösterdi.
"Sanada geldi mi?" Sorusu çok saçmaydı.
"Neden gelmesin ben de oranın ortağıyım." Söylediklerimden pek memnun kalmışa benzemiyordu.
Barkın bana doğruları söylediğinden beri sanki yüzündeki maskeyi bir kenara bırakmış bütün duygularını anlamama izin veriyordu. Önceden okuyamadığım duyguları şu an net bir şekilde kavrıyordum.
"Hadi gidelim." Duyduğum kelimeler yüzüme gülümseme yayılmasına sebep oldu.
"Ben seninle gelmiyorum. Sen kendin gidiyorsun ben kendim." Yere bakıp birkaç adım yürüdükten sonra derin bir nefesi içine çekti.
"Bak Aden kendini kocaman bir yalanın içinde hissediyor olabilirsin ki öylesin ama şunu unutma bu ortamın içinde güvenebileceğin tek kişi benim." Koluma dokunduğunda gözlerimin içine baktı.
"İzin ver sana yapılan şeylerin hesabını kendimizce keselim. Söz veriyorum zarar görmene izin vermeyeceğim. Gerekirse senin omuzlarına yük olan şeyleri taşırım, ezilmem gerekse bile gocunmam." Gözlerimin dolmasına sebep olan cümleler Barkın'ın ağzından dökülüyordu.
