Elleri bağlı olarak oturduğum sandalyede kulağıma eğilerek ''Eğleniyor musun?'' dedi.
Söylediği şeyden sonra taktığı maskeden dolayı onu göremesem de kesik kesik çıkan nefesinin sesini duymuştum.
''Eğleneceksin güzel kız seni bu gece en çok ben eğle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hatırlatmada "Gülmek en çok sana yakışıyor. Yüzündeki gülüşü soldurduğum için kendimden nefret ediyorum ama her şey seni korumak için."
•••
Duyduğum itiraf karşısında yutkunmadan edememiştim. Gözlerime bakan bir çift siyah göz beni neyden koruması gerektiğini sorgulamama engel oluyordu. O gözleri aylardır bu kadar anlam dolu bakarken görmek de pek düşünebilmeme yardımcı olmuyordu.
"Beni kendinden koruman gerektiğini biliyorsun." Fısıltıdan farksız çıkan sesim ona keyif vermemişti.
"Seni en çok kendimden koruyorum şaşkın ördek." Bu söylediğine kendisi inanıyor muydu? Bu koruma yöntemi günün sonunda yine en çok bana zarar veriyordu.
Alnına inen uzun sayılmayacak saç tutamlarını yukarı doğru kaldırdığımda gülümsedim.
"Beni kendinden korusaydın kalbimin hızlanmasına sebep olan kokunu benden uzak tutardın. Korumak için çaba sarf etseydin her tenime değdiğinde yanmamı sağlayan ellerini bedenimden yaklaştırmaya cüret bile etmezdin."
Dudaklarımdan çıkan cümleler fark edilmeyen gerçekler değildi. Bugüne kadar söyledikleri doğruydu onu gören bedenim ben istemesem de tepki veriyordu. Bu sefer duyduklarından sonra yutkunma sırası ondaydı.
Yutkunduktan sonra aşağı inip yukarı çıkan adem elmasına baktığımda içimde durduramadığım öpme isteğine karşı gelmeyerek dudaklarımı boynuna bastırdım. Bu hareketim zaten mesafe olmayan bedenlerimizin daha fazla yakınlaşmasına sebep olmuştu.
"Seni kendimden korumaya çalışıyorum ama beni senden kim koruyacak?" Bu bir soru değil açık açık benimle aynı şeyleri hissettiğini itiraf etme niyetiydi.
Gözlerimiz birbirine değdiğinde dışarıdan gelen ses ile Barkın olduğu yerde kıpırdanarak benden uzaklaştı. Sanki bu tiz alarmı duymak rüyadan uyanmasını sağlamış ve eski haline dönmesine neden olmuştu.
Boğazını temizleyerek odanın en uzak köşesine gittiğinde "geçmiş olsun oyun bitti." Dedi. Birden değişen ruh hali tuhaf olan ortama daha fazla tuhaflık katsa da önemsememiş en başta sormam gereken soruyu sormuştum.
"Beni kimden ya da neyden koruyorsun?"
Bu soru onu rahatsız etmişti. Şu an duygularını rahat okuyabilmemin tek sebebi buna izin vermesiydi. Soruma cevap verme gibi derdi olmadığı yüzüme bakan gözlerinden ve hareket etmek için çabalamayan dudaklarından belliydi.
