Elleri bağlı olarak oturduğum sandalyede kulağıma eğilerek ''Eğleniyor musun?'' dedi.
Söylediği şeyden sonra taktığı maskeden dolayı onu göremesem de kesik kesik çıkan nefesinin sesini duymuştum.
''Eğleneceksin güzel kız seni bu gece en çok ben eğle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hatırlatma "Seçtiğim kişiiii" Son kelimemi uzatarak etrafımda döndüğümde içtiğim içkinin etkisiyle gözlerim kararmıştı. Bozuntuya vermeden herkesin merakını gidererek benimle gece geçirecek isimi söyledim. "KUBİLAY."
•••
Bazen bildiklerin bilmediğine bazen ise beklemediklerin beklendik hale dönüşür. Kader dediğimiz şeyi Tanrının bize yazdıkları olarak nitelendirir daha sonra ise yaptıklarımızla kendi kaderimizi kendimiz çiziyoruz deriz.
Olumsuz şeyler yaşayınca kaderimiz buymuş der çeker, olumlu bir şey olunca biz yaptık, biz başardık diye övünürüz.
İnsanlık bu kadar basit bir algoritmayken işleri zorlaştıranlarda yine ne olduğumuzu kabul etmeyen biz oluruz.
Kubilay karşımda oturmuş bana bakarken düşündüğüm ve sorguladığım tek şey insanlıktı.
''Neden Aden?'' Soruyu sorduğundan normalde tatlı gelen yüz hatları yerini gerginliğe bırakmış sakin benliği ortadan kaybolmuştu.
''Neden mi?'' Sorusuna karşılık olarak sorduğum soru onun daha da gerilmesine sebep olmuştu.
''Nedenini söyleyeyim bana bir görev verdiniz ve hiç tanımadığım biriyle yatmamı beklediniz. Asıl size neden?'' Odaya girdiğimde sahip olduğum sakinlik yerini yavaş yavaş gerginliğe bırakmaya başlamıştı.
Karşımda sessiz kalan Kubilay ise gerilme hızıma hız katıyordu. Bu gece buradan zarar görmeden kimse çıkmayacaktı ya bedenen ya ruhen bir şekilde darbe alacaktık.
''Bu odaya Barkın'ın gelmesi için kaç dakika veriyorsun?'' Keyiften uzak sesimle sorduğum soru ile zaten bana bakan gözlerinden geçen nefrete şahit oldum.
Bakışlarını umursamadan ''Ben beş dakika veriyorum'' Dedim ve telefonumu elime alarak sayacı başlattım.
Kafamı kaldırıp odayı incelemeye başladığımda barın içinde olan bu yere uzun bir koridoru geçtikten sonra ulaşıyordunuz. Koridor fazlasıyla renkli ve renkli olduğu kadar kasvetliydi. Pencere bile bulunmayan oda bana fazlasıyla havasız ve sıkıcı gelmişti.
Siyah kapının arkasına yerleştirilen LED ışıklar karanlık odaya loş bir hava katsa da bu odayı kasvetten kurtarmaya yetmiyordu.
Beyaz bir dolap ve yanına dandik bir ayna yerleştirmişlerdi. Yatak ise kapıyı açan kişinin tam karşısında kalıyordu.
Gözlerimi kapattığımda bu odanın ne havasını solumak ne de bir santimini bile görmek istiyordum.
Kapı ani bir bir sesle açıldığında ben de kapalı olan gözlerimi açmıştım. Tabi ki tahmin edilebilir olan o olay gerçekleşmiş Barkın odaya dağdan kaçmış bir ayı gibi dalmıştı.
