Elleri bağlı olarak oturduğum sandalyede kulağıma eğilerek ''Eğleniyor musun?'' dedi.
Söylediği şeyden sonra taktığı maskeden dolayı onu göremesem de kesik kesik çıkan nefesinin sesini duymuştum.
''Eğleneceksin güzel kız seni bu gece en çok ben eğle...
Helloo ballarım ben geldimm. Assolistler sonradan gelir diyerek bölümün geç gelmesini şirinleştiriyorum.
Sizde geldiyseniz hoş geldiniz bebeklerim. 🤍
Plutonunzombisi5 iyi okumalar diler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sınır 55 vote| 120 yorum🤍
Hatırlatma "Bu kapıdan çıktığımızda hiçbir şey eskisi gibi olmayacak." Başımı salladığımda "Biliyorum ve seninle bu yolda yürümek için can atıyorum." Dedim. Kapı çaldığında artık gitme vakti gelmişti. Birazdan evet diyecektik ve Bizim hikayemiz yeniden yazılacaktı.
•••
Kapı açıldığında içeri giren Kubilay memurun bizi beklediğini söyleyerek yanımızdan ayrıldı. Nedendir bilinmez emin olduğum karar acabaya dönüşmüş kalbimin ritmi değişmişti.
"Aden biliyorum. Net olduğun her şey bir bilinmezliğe dönüştü ama ben buradayım." Barkın söyledikleriyle hislerime tercüman olmuş ve desteğini belli etmişti. Beni bu kadar anlayıp yanımda olması hoşuma gidiyordu.
"Biliyorum." Gülümsemeye çalışarak söylediğim kelime ile elimi Barkın'ın yanağına yerleştirdim. Elimin üzerine elini koyup tuttuğunda ellerimiz aşağı doğru indi.
Ellerimize baktığımda yutkundum. Barkın yürümeye başladığında bende onu takip ederek yürümeye başladım. Geldiğimiz koridorda tekrar yürüyerek geniş hole ulaştık.
Barkın binadan dışarı çıkmak için adımlamaya başladığında şaşırmıştım. Ben nikahın bu binada olacağını düşünüyordum.
Çıkış kapısından çıktığımızda gördüğüm görüntü gözlerimin açılabileceği son noktaya kadar açılmasına sebep olmuştu.
Merdivenlerden başlayarak serilen kırmızı halı sokağın sonuna kadar hatta sonunu göremediğim şekilde devam ediyordu. Hava yeni yeni kararmaya başladığı için gökyüzü mavi ve turuncu renklerine teslim olmuştu. Kırmızı halının etrafında yer alan sütunlar ve çiçekler fazlasıyla hoş bir görüntü sunuyordu.
Barkın daha yavaş yürüyerek elindeki elimi daha sıkı kavradı. İkimizde konuşmuyorduk sanki aramızda sessizlik yemini vardı ve ikimizde bu yemini bozmak için hevesli değildi.
Sokağın sonuna yaklaştığımızda kırmızı halı devam ediyordu ama sütunlar yerini maskeli ve fazlasıyla şık giyinen insanlara bırakmıştı. Gördüğüm görüntü bundan haftalar önce benim için yapılan partiyi hatırlatsa da bu anıyı es geçerek kendimi ana bırakmaya çalıştım.
