Şehvet İle Dans - Kumar +18 (Düzenleniyor)

31. BÖLÜM -KADIN-

Odadan çıktıktan sonra tam karşımızda duran merdivenlerden yukarıya doğru çıkmaya başladığımda etrafın yavaşça ahşap eşyalarla ve duvarla donatıldığını görmeye başladım. Merdivenleri bitirdikten sonra karşıma iki oda kapısı ve büyük bir kütüphane çıktı. Önünde de çalışma masası vardı. Tam benim ortamımdı.

''Burası kitap okuma alanımız. Soldaki oda yatak odamız, sağdaki oda da benim çalışma odam. Orada da kütüphane var. İstediğin kitapları alıp her yere dizebilirsin.''

Çok mutlu olmuştum. Bu ev diğer evden daha güzeldi. Daha çok hoşuma gitmişti. Birkaç güne kalmadan taşınacaktık.

31. BÖLÜM

-KADIN-

3 ay sonra

Aradan tam 3 ay geçmişti. Belki de hayatımın en hızlı 3 ayıydı. Şu an Kore'deydim, tek başımaydım. İş için gelip gidiyordum ama son 1 aydır Türkiye'ye hiç gidememiştim. Annemle ve Acaralp ile sürekli görüntülü konuşuyorduk. İkisini de çok özlemiştim.

Bugün ise sürpriz bir şekilde Türkiye'ye gidiyordum. Her şey spontane gelişmişti. Dün gece burada büyük bir pürüz çıkmıştı ve benim acilen Türkiye'ye gidip oradakilerle konuşmam gerekiyordu. Acaralp'e şu anlık hiçbir şey söylememiştim. Ona ve anneme sürpriz yapacaktım. Daha sonra da şirketin sorununu anlatacaktım.

Şu an havaalanına giriş yapmıştım ve biletimi gösterip uçağın içine doğru yürüdüm.

''Annyeonghaseyo'' diyen hostese başımı hafifçe sallayarak' 'Anyeonghaseyo'' dedim ve koltuğuma yerleştim.

Şimdi diyeceksiniz ki' 'Şirketinizin özel uçağı falan yok mu?''

Var tabii ama ben eğer o uçaklardan biriyle gelmek isteseydim benimkilere hemen haber gidebilirdi. Bende bunun olmasını istemediğim için ilk uçuşa bilet alıp kendim gidiyordum.

Ortalama 10 saatlik bir uçuşum vardı.

İlk olarak aktarmayla gideceğim için buradan Kazakistan'a oradan Türkiye'ye gidecektim. Kulaklıklarımı kulağıma takıp kafamı başlık kısmına yerleştirdiğimde yolculuk için hazırdım. Sadece uçağın kalkmasını bekliyordum.

Yavaşça hareketlenmeye başladığımızda uçağın kalkış için hazırlandığını anlamamak elde değildi. Gözlerimi kapattım ve kendimi hali hazırda gelmekte olan uyku isteğine teslim ettim. Uyandığımda uçak Kazakistan'a inmekteydi. Etrafı bir şeyim düşmüş mü diye kontrol ettikten sonra kemerimi çözüp uçaktan inenlerin arasına katıldım ve chenk-in yapıp İstanbul aktarma uçağına doğru gittim. Bilet kontrolünden sonra uçağa binip geri kalan vaktimi de müzik dinleyerek, uyuyarak, kitap okuyarak ve film izleyerek geçirdim. Yaklaşık 6 saat süren bir yolculuğun ardından uçak sonunda havaalanına iniş yapmıştı.

Eşyalarımı toplayıp uçaktan ayrıldıktan sonra valiz yerine gidip valizimi alıp dışarıya çıktım ve önüme gelen ilk taksiye binip adresi verdim. Yolda giderken de Acaralp'in sekreterini arayıp benim aradığımı çaktırmamasını söyledikten sonra onun nerede olduğunu sordum. Toplantıdaydı, beni defalarca aramış ama ben uçakta olduğum için ulaşamamıştı. Sekreteri onu aradığımı ileteceğini söylediğinde' 'hayır'' dedim.

''Sen bir şey söyleme, ben hallederim.'' Deyip kapattım. Acaralp'e hemen' 'Hayatım, çok özür dilerim. Telefonum çekmeyen bir yerdeyim. Sana ilk fırsatta yazayım dedim. Birkaç saat daha burada olacağım. Eve geçince seni ararım.'' Diye mesaj attım.

Sonra telefonu çantama koyup yolu izlemeye başladım. Boğaz, İstanbul boğazını çok özlemiştim. İnsanın gerçekten memleketi gibi olmuyormuş. Hani dizilerde başka şehirlerden gelen kızlar arabanın camını açarda derin bir nefes çeker ya, bende özlediğim için camı açıp derin nefes çektim. Çok özlemiştim. Bir an önce işlerimi halledip gelmeyi düşünüyordum. Evet, Kore çok güzel bir yer hatta hayalimdi orada yaşamak ama artık burada bir ailem var. Onları o kadar çok özledim ki anlatamam. Evimin yoluna saptığımızda saçımı falan düzeltip çantamdaki minik aynamdan yüzümü gözümü kontrol edip aynayı geri koydum. Araba evin girişine geldiğinde korumalardan bir tanesi taksiye yaklaşırken ben açık olan camdan' 'Ben geldim, Asel. Açabilirsin kapıyı.' 'dediğimde koruma tamam anlamında kafasını sallayıp kapıya doğru koştu ve içeridekilere bir şeyler söyledi. Ardından kapı yavaşça açılmaya başladı. İçeriye girerken korumalara' 'Acaralp'e buraya geldiğimi bildirmeyin. Sürpriz yapacağım çünkü.' 'dedim. Araba kapıdan içeriye doğru ilerlemeye devam edip evin önünde durduğunda cüzdanımdan para çıkartıp taksi metrede yazan parayı verdim ve indim.