Şehvet İle Dans - Kumar +18 (Düzenleniyor)

13. BÖLÜM - GURUR DUYUYOR MUDUR? -

Telefonu kapattıktan sonra arka cebine koyarak odadan çıktım. Acıkmaya başlamıştım. Bu yüzden mutfakta varsa bir iki şey atıştıracaktım. Merdivenden inip mutfağa yöneldiğim sırada kapı çaldı. Acaralp gelmiştir belki diyerek "Ben kapıya bakıyorum. " diye içerideki çalışanlara seslendim.

Kapıyı açtığımda karşımda Acaralp'in neredeyse orta yaşlı hali vardı.
Bana "Merhaba, Acaralp içeride mi? " diye sordu.

Aklımdan bu benzerliğin karşımdaki adamın onun ya amcası ya da babası olma ihtimali geçiyordu.

Cevabından korkarak "Siz kimsiniz? " diye sorunca karşımdaki adam bakışlarını sertleştirerek
"Babasıyım. "
Dedi

13. BÖLÜM

GURUR DUYUYOR MUDUR?

Karşımda duran adama öylece bakakalmıştım. Ne kadarda çok benziyordu Acaralp babasına. Sanki onun 10 yıl sonraki hali karşımdaydı.

Ama ben şuan ne yapacağımı bilmiyordum. Acaralp'i arayıp babasının buraya geldiğini söylesem mi? Yoksa adamı gönderip sanki o hiç gelmemiş gibi mi davransam? Ama öylede olmaz ki bir şekilde öğrenecek onun buraya geldiğini.

'Sen hizmetçisin galiba? ' dedi adam bana bakarak.

'Kapıyı sen açtığına göre.'

Sinirlenmiştim, ne yani her kapıyı açan hizmetçi mi oluyordu bu dünyada?

'Hayır.' Dedim başımı iki yana sallayarak.

'Acaralp'in sevgilisiyim ben.'

Adam şaşırmıştı. Anlamıyorum yani şaşıracak ne var. Gerçi onu anlamam pek mümkün değil ama, neyse...

'Sen beni içeriye almayacaksın galiba. Öyleyse bende kendim girerim içeriye.' Diyerek beni itti ve içeri zorla girdi. Arkasından kapıyı bile kapatmadan gittim.

'Durun, ben sizi Acaralp'in haberi olmadan eve alamam kusura bakmayın.'

Koltuğa otururken 'Şimdi arayıp geldiğimi söylersen haber vermiş olursun güzel kızım. Kötü bir niyetle burada değilim çünkü.'

Şaşkınlıkla adama bakmıştım. Daha sonra yanımda duran ev telefonundan Acaralp'i aradım.

'Efendim Hatice abla, bir şey mi oldu?' diyerek açtı telefonu.

'Hatice abla değil. Benim, Asel. Acil eve gelmen gerekiyor.' dedim

Merakla 'Ne oldu?' diye sordu.

'Baban buraya geldi şuan içeride koltukta oturuyor.' Dememle birlikte telefon suratıma kapanmıştı. Ne olduğunu anlayamamıştım. Bu adam neden buradaydı? Neden onca zaman gelmemişken şimdi gelmişti.

'Otur.' Dedi karşımdaki koltuğu işaret ederek.

'Acaralp gelmeden sana söylemek istediklerim var.'

Hiç sesimi çıkarmadan dediğini yapıp karşısındaki koltuğa oturdum.

'Bilmiyorum , Acaralp sana ne anlattı. Ama bildiğim tek bir şey var o da benden sonsuza kadar nefret edeceği.'

'Haliyle' dedim araya girerek.

'Bak kızım.' Öne eğilerek ellerini diz kapaklarının üzerine koydu.

'Ben onu bırakıp gittim. Hatalıyım evet ama onu hiçbir zaman bırakmadım her zaman arkasını koruyup kolladım. Şimdi senden bir ricam var. Lütfen onun yanında olmaya devam et. Devam et ama aklını da daha fazla bulandırmadan. Onun tıpkı benim gibi bir sürü düşmanı var. Aklı karışırsa kaybeder. Tıpkı benim zamanında kaybettiğim gibi.' Dedi.