Hiram Na Pag-ibig (Formosa Series #2)

Kabanata 55

KABANATA 55 — The Problem

Hindi na nangahas pang magtanong o kahit magsalita man lang si Terrence. Nang sabihin ko kaninang nais kong dalhin niya muna ako kay Chris ay ginawa niya. Kumuha siya ng sariling gamit dahil alam niyang doon na kami magpapalipas ng gabi. Hindi ko alam kung anong plano niya pagkatapos kong makausap ang dati kong asawa. Hindi ko alam kung idederetso na ba niya ako sa sementeryo. O kung saan kami matutulog pagkatapos ng gabing ito. Ang alam ko lang ay oras na mapuntahan ko ang puntod ng asawa ko, ilalabas ko ang lahat ng hinanakit na nararamdaman ko at ang mga tanong na gusto kong masagot.

For the first time, since I met Terrence, I compared him to Chris. Hindi ko na maiwasan ito ngayon. Yes, I've done that before. Pero napipigilan ko ang aking sarili sa pag-iisip na sila ay dalawang magkaibang tao. They are entirely different from each other. Sa lahat ng banda ay hindi ko sila magpagpapareho. Maybe there's just one similarity. Pareho ko silang may espesyal na lugar sa puso ko.

Ngayon, hindi ko alam kung ano pa bang tamang gawin. My mind is flooded with questions. Mga tanong na hindi ko alam kung paano ko masasagot. Kahit kailan, nang simulan kong mahalin si Terrence, hindi ako nagduda sa sarili ko na baka ginagawa ko lang iyon dahil gusto kong makalimutan si Chris. I never thought of him as someone who will help me move on. There are times when I almost thought of that pero humahantong pa rin ako sa kasiguraduhang nais ko para sa aming dalawa. And yet, here I am, still proving myself to him. Kung bakit parati siyang nagdududa ay hindi ko na alam. Hindi ko masabi kung sino ba ang may problema. Ako ba o siya?

His mother told me everything about his past. About the things he wanted but never got. Isa roon ang pagmamahal na gusto niya para sa sarili niya. Terrence had been deprived of love and affection. Mula sa mga magulang niya at maging sa mga babaeng inakala niyang magbibigay niyon sa kanya. I don't understand them. Kung bakit hindi nila kayang mahalin ang isang Terrence ay hindi ko alam. Inilingan ko ang aking iniisip. Minahal nila si Terrence sa paraang alam nila. But it wasn't enough for him. He wanted more. He wanted every inch of love they can give. Pero hindi lahat pwedeng ialay sa'yo lalo na kung may ibang tao silang minamahal. He always has to share. At ayaw niya iyon. If it's his pride binding him, I won't blame him. Ganoon siguro kung lumaki kang ang inaasahan mo lang ay ang sarili mo.

Lumaki akong kasama araw araw, gabi gabi si tatay at ang aking mga kamag-anak. May pagmamahal akong natamo mula kay Chris simula nang makilala ko siya. Hindi ko alam ang pakiramdam. Pero sana lang ay bigyan ako ng pagkakataon na maintindihan ko si Terrence. Kailangan ko ng oras para malaman ang kanyang mga dahilan. Kung bakit imbes na maniwala sa akin ay nagdududa pa rin siya.

Napakislot ako sa gulat nang maramdman ko ang malamig na dumapo sa aking kamay. Sa bigla ay nailayo ko ang kamay ko mula sa kamay ni Terrence. Pagtingin ko sa mukha niya ay mamumutla at nanlaki ang mga mata sa aking ginawa. Lumunok ako at naisip ang dahilan ng reaksyon niya. Huminga ako ng malalim.

"Sorry. May iniisip lang ako." Utas ko ngunit hindi nawala ang takot sa mukha niya.

Umigting ang bagang niya. Titig na titig siya sa daan at hindi na niya inabot pang muli ang kamay ko. Alam kong nag-aalala na siya. Bakit ba hindi ko maiwasang iparamdam iyon sa kanya? Heto ako at nagagalit sa mga pagdududa niya pero binibigyan ko pa rin siya ng dahilan upang maramdaman iyon. Nalilito na ako maging sa sarili ko!