𝗖𝗛𝗔𝗣𝗧𝗘𝗥 𝟬𝟱

1K 174 18
                                    




ඔක්කොමලා mansion එකෙන් එලියට බැස්සා..කට්ටියම වාහනය නතර කරලා තිබුන ගේට්ටුව ලගට ඇවිදන් යන්න ගියා..ජිමින් ජන්කුක් පරක්කු වෙලා නැගිට්ට නිසා එ දෙන්නාගේ පොඩි අත් බැග් එකයි ඇදුම් බැග් එකයි කලින්ම වාහනයට දා ගන්න බැරි වුනා එ නිසා එ දෙන්නාටම වුනා තමන්ගේ බැග් එක උස්සන් යන්න..

බරට බරෙ දෙන්නාම බැග් එක උස්සන් යන අතරේ ජන්කුක්ගේ අත් බැග් එක බිමට වැටුනා...

ඔය අතරේ අත් බැග් එක කරට දාගෙන බැග් එක පැත්තට කරගෙන අත් දෙකෙන්ම උස්සන් අමාරැවෙන් ඇවිදපු ජිමින් තමන්ට ලගින්ම ඇහුන කටහඩට ගැස්සිලා ඔලුව හරවලා බැලුවා..
ඔව් එතන හිටියේ යුන්ගි මේච්චර වෙලා බැග් එක අමාරුවෙන් උස්සන් යන තාරා පැටියා දිහා හිනා වෙලා බලන් හිදලා ලගට ගිහින් කතා කරා

"බරයිද?"

" අහ් "

"මං හැව්වේ බැග් එක බරද කියලා?"

"හ්ම් ඔව් හියුන් "

ජිමින් එයාගේ පපි අයිස් දාලා මුහුණ දුකට හරවගෙන කිව්වා..

"මං ගන්නද?"

"පුලුවන් ද?"

ජිමින් අහපු ගමන් යුන්ගි ජිමින් උස්සන් ඉන්න බැරිව බිම තියලා තිබුන බැග් එක උස්සගෙන ජිමින් දිහා බලලා හිනා වෙලා ඇවිදන් ගියා..

මේ සිද්ධිය තවත් කෙනෙක් බලන් හිටයා.. එ ජන්කුක්... ජිමින්
යුන්ගිට පිටිපස්සෙන් ආපු ජන්කුක් තමන්ගේ අතින් වැටිච්ච පොඩි බැග් එක අරන් අයේ කෙලින් වෙන කොට දැක්කෙ ජිමින් යුන්ගි හිනාවෙවි කතා කරන එකයි. යුන්ගි ජිමින් ගේ බැග් එක උස්සන් යන විදියයි..

මුලින් ම ජන්කුක් ජිමින් යුන්ගි දිහා බලලා සතුටින් හිනා වුනත් පස්සේ ජන්කුක් දුකින් තොල් පෙරලා ගත්තා එයා හිතුවා ටේහ්‍යුන්ත් මේ වගේ එයාට උදව් කරානම් කියලා..
එත් ටේහ්‍යුන් දැනටමත් වාහනේට නැගලා ඇති. ජන්කුක් හිතුවා..
ඉස්සහර බලලා අයේ බැග් එක දිහා බලලා තොල් උල් කරලා ලොකු උස්මක් පහත දාපු ජන්කුක් අත් දෙක දෙපැත්තටයි පිටිස්සටයි කර කර අතපය ගසලා පොඩි අත් බැග් එක කරට දා ගෙන ලොකු බැග් එක උස්සගත්තා..

𝗣𝗥𝗢𝗧𝗘𝗖𝗧 𝗜𝗦 𝗡𝗢𝗧 𝗘𝗡𝗢𝗨𝗚𝗛 𝗚𝗜𝗩𝗘 𝗠𝗘 𝗬𝗢𝗨𝗥 𝗟𝗢𝗩𝗘 𝗧𝗢𝗢...♥︎ [✓ ✎] Where stories live. Discover now