𝗖𝗛𝗔𝗣𝗧𝗘𝗥 𝟮𝟲

884 159 32
                                    






තුන් දෙනා එක්කම උදේ කෑම අරගෙන ජියොල්වත් එක්කගෙන ආවේ children park එකට..පාර්ක් එකට ආපු ගමන් ජියොල් ජන්කුක්ගේ අතින් පැනලා සෙල්ලම් කරන්න දිව්වාම එ දිහාබලන් හිටපු ජන්කුක් හිනා වෙවි ගිහින් එතන අයිනක තිබ්බ බෙන්ච් එකකින් වාඩි වුනා...

ටේහ්‍යුනුත් ජන්කුක්ගේ එහාපැත්තෙන් වාඩි වුනාම විනාඩි ගානකට පස්සේ ජන්කුක් කතා කරා...

" මට දැනවත් කියනවද ජියොල් කවුද කියලා "

එ ප්‍රශ්නෙත් එක්ක ජන්කුක් දිහා බලපු ටේහ්‍යුන් ⁣සෙල්ලම් කරන ජියොල් දිහා බලලා හිනා වුනා...

" ජියොල් කියන්නේ මගේ හියු⁣න්ගේ පුතා "

" හියුන්ගේ?? ඔයාට හියුන් කෙනෙක් ඉන්නවාද??? "

ටේහ්‍යුන් කිව්වාම ජන්කුක් ඇස් ලොකු කරන් පුදුමෙන් ඇහුවා.. මොකද දන්න තරමින් ටේහ්‍යුන්ට හියුන් කෙනෙක් නැහැ.. එයා orphan..

" හ්ම්ම් ඔව් මගේම ලේ වලින් නැතත් මගේම හියුන් කෙනෙක් "

ජන්කුක් තේරුම් ගන්න බැරි මුහුනකින් බලන් ඉද්දි ටේහ්‍යුන් ජන්කුක් දිහා බලලා හිනා වුනා..

" පොඩි කාලේ හිටපු හොම් එකෙන් මට එයාව මුලින්ම හම්බ වුනේ.. කාත් කවුරුත් නැතුව එහෙට ගියපු මට එහෙන් හම්බවෙච්ච එකම පවුල එයා.. ඔයා දන්නවද ජන්කුක් මන් එදා එහෙට යන කොට හිටියේ ගොඩක් බයෙන් එතකොට මට අවුරුදු පහක්වත් නැතුව ඇති.. එදා මාව ලගට අරන් මුලින්ම කතා කරේ මගේ හියුන්.. එදා ඉදන්ම හොම් එකේ මගේ හැමදෙකටම වගේ එයා හිටියා.. එයාගේ පවුල වුනෙත් මම මට හිටිය එකම පවුලත් එයා "

ටේහ්‍යුන් කියන කොට ටේහ්‍යුන්ගේ මුහුනේ ඇදෙන ලස්සන හිනාව දිහා ජන්කුක් බලන් හිටියා...

" හියුන්ට දහඅට වෙද්දි හොම් එකෙන් යන්න වුනා.. එතකොට මන් තනි වුනා..මට හියුන්ට තරම් වෙන කාවවත් ලන් වෙන්න බැරිවුනා.. හියුන් හොම් එකෙන් ගිහින් වුනත් ඒ අවුරුදු හතරටම හැම දවසකම වගේ මාව බලන්න ආවා එ හැම පාරම මන් හියුන්ට අයේ යන්න නොදි ඇඩුවා මාවත් එකකන් යන්න නැත්නම් එයාට ඉන්න කියලා ඇඩුවා..එ දෙකම කරන්න බැරි වෙච්ච හියුන් එ හැමදවසකම වගේ අජුම්මාගේ අත්අතරේ ඉදන් එයා ගාවට යන්න දගලන මන් දිහා දුකින් බලාගෙන ඉදලා යනවා "

𝗣𝗥𝗢𝗧𝗘𝗖𝗧 𝗜𝗦 𝗡𝗢𝗧 𝗘𝗡𝗢𝗨𝗚𝗛 𝗚𝗜𝗩𝗘 𝗠𝗘 𝗬𝗢𝗨𝗥 𝗟𝗢𝗩𝗘 𝗧𝗢𝗢...♥︎ [✓ ✎] Onde histórias criam vida. Descubra agora