" ඉතින් එදායින් පස්සේ මං සොල් එනකන් එයා එක්ක වැඩිය කතා කරේ නැහැ. ඉතින් සොල් ආවාට පස්සේ මට එයාගේ නමවත් මතක තිබ්බේ "ටේහ්යුන් එයාගේ පැත්තෙන් කතාව කියලා ඉවර කරා... එ වෙන කොට ජන්කුක්ගේ ඇස් වල කදුලු නවතින්නේ නැතුව ගලාගෙන යනවා..
" අනේ හියුන් අනේ සොරි මං ඔයා ගැන වැරදියට හිතුවා "
" ජෙනි කි.. කියපු විදියට මං මං හිතුවේ~~ "
" ශ්ශ් දැන් අඩන්නේ නැතුව ඉන්නකෝ දැන් එ දේ ඉවර නේ "
ටේහ්යුන් එහෙම කිව්වේ අත් අස්සේ මුහුණ හංගන් තමන් ගැනම දැනිච්ච කෙන්තියටයි දුකටයි අඩන ජන්කුක් දිහා බලන්...
" මට මට තිබුනා ජෙනි කියපු දේවල් විශ්වාස නොකරන්න. මට සමාවෙන්න හියුන් "
" ජන්කුක් දැන් ඇති එ ඔයාගේ වැරද්දක් නෙමේ "
" හි..හියුන් මාත් එක්ක තරහා නැද්ද "
ජන්කුක් මුහුණ උස්සලා අඩලාම රතුවෙච්ච ඇස් වලින් ටේහ්යුන් දිහා බලන් ඇහුවා...
" නැහැ මං මොකටද ජන්කුක් එක්ක තරහා වෙන්නේ එ වැරදි වැටහිමක් විතරනේ. දැන් ජන්කුක් තාමත් මං ගැන වැරදියටද හිතන් ඉන්නේ?? "
ටේහ්යුන් ජන්කුක්ගේ කම්මුල් වල කදුලු පිහන ගමන් ඇහුවාම ජන්කුක් බැම්බි ඇස් වලින් ටේහ්යුන් දිහා බලන් නැහැ කියන්න ඔලුව වැනුවා...
ටේහ්යුන් ජිමින්ට මේ ගැන කියපු වේලාවෙත් ජිමින්ගේ හැසිරිමත් ජන්කුක්ට සමාන වුනා එයා ඇඩුවේ නම් නැහැ හැබැයි ටේහ්යුන්ගෙන් සමාව ඉල්ලුවා වගේම ජෙනි ගැන කියාගන්න බැරි කෙන්තියක් ඇති වුනේ...
" හ්ම්ම් දැන් හරිනේ එහෙනම් දැන් යමු . ගෙදර යන්න ඔනේ ඉන්න බැහැ කියලා ඇඩුවා නේ "
YOU ARE READING
𝗣𝗥𝗢𝗧𝗘𝗖𝗧 𝗜𝗦 𝗡𝗢𝗧 𝗘𝗡𝗢𝗨𝗚𝗛 𝗚𝗜𝗩𝗘 𝗠𝗘 𝗬𝗢𝗨𝗥 𝗟𝗢𝗩𝗘 𝗧𝗢𝗢...♥︎ [✓ ✎]
Fanfiction" ඔයා අද ඉදන් මගේ ආරක්ෂාවට මං ලගම ඉදියි... එත් මට එ දේ විතරක් මදි හියුන්... මට ඔයාගේ ආදරෙත් ඔනේ.. ආදරෙන් මං ලග හැමදාටම ඉන්න ඔනේ... පුලුවන් ද??" ꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀꕀ ꕺ තමන්ගේ පෞද්ගලික ආරක්ෂකයාගෙන් ආරක්ෂාවත් සමගම ආදරය බලාපොරොත්තු වුනොත්?? ꕁꕁꕁꕁꕁꕁ...