#19

3.9K 285 34
                                    

Multi Ekip

Düzenlendi.

*******

Bölüm 19

6 yıl önce-Newyork

Önündeki tabloya vurduğu nazik fırça darbeleriyle kendinden geçmiş, resmettiği okyanusun derin sularında kaybolmuştu sanki. Elindeki fırçayı kutsal kutsal bir varlıkmışçasına sallıyor, vücut dilini dans edermiş gibi uyumlu bir ahenk içerisinde hareket ettiriyordu.

Daldığı ütopyasından kendisine seslenildiğini duyarak uyandı. Kapıdan içeriye giren genç çocuğa verdi dikkatini.

"Man lilla (miniğim) Seni merak ettim. Sabahtan beri burada mıydın?"

"Evet, buradaydım. Resim yaparken kendimi kaybediyorum."

"Farkındayım. Bütün gün hiç sesin çıkmayınca tahmin ettim burada olduğunu... Ne çiziyorsun? Bakabilirim değil mi?"

"Tabi... Gel bak.... Henüz bitirmedim. Okyanusu ve hissettirdiği duyguları yansıtmaya çalışıyorum."

"Sanatkâr ruhun iş başında yine."

"Sanırım öyle."

"Sana hayranım. Nasıl bu kadar özel olabiliyorsun. Daha 13 yaşındasın fakat, küçüklüğünü bilmesem seni çözemezdim. Bir çok özelliği olan mutant karakterler gibisin. Tek eksiğin fantastik güçlerin olmaması."

Tebessüm ederek cevap verdi kız. "Abartıyorsun.. Benim kadar eğitim gören herkes böyle olabilir."

"Sadece eğitim değil seninki, aynı zamanda yeteneklisinde..."

"Herkes yeteneklidir jag mavip(mavişim). Önemli olan yeteneğini erken keşfetmektir. Eh, bunun içinde eğitim şart. Hiç bir şey öğrenmeseydim yeteneklerimi nasıl anlayabilirdim?"

"Doğru söylüyorsun. İsmi ne olacak bu resmin?"

"Düşünmedim. Ne olmalı sence?"

"İsmini yapan kişi koymalı minik. Bunu sana daha öncede söyledim."

"Hatırlıyorum. Ama zaten resim konusunda beni sen eğittin. Fikir verebilirsin."

"Bu yine de senin kararın olmalı."

"Pekala... Devamını yaparken düşüneceğim."

"Hadi bitir o halde. Bende izleyeceğim."

Başıyla onaylayıp tuvaline döndü kız. Fırçasını ait olduğu yere, eline yerleştirip devamını getirdi resminin.

Kısık sesli dinlendirici klasik müziğin de etkisiyle yine kendini kaybetti okyanusunda. Yüreğindeki hisleri akıttı her fırça darbesinde. İşini bitirdiğinde imzasını da atarak geriye çekildi. Yanındaki gence döndüğünde büyülenmişçesine tabloyu izlediğini gördü.

"Beğendiğine sevindim."

"Büyülendim. Man lilla.. Sen beni de geçtin. Bu mükemmel oldu."

"Biliyorum. Çünkü senin için yaptım. Mükemmel birine ancak mükemmel bir hediye yakışır. İyiki doğdun jag mavip."

"Sen... Gerçekten her zaman beni şaşırtıyorsun. Beni nasıl mutlu edeceğini biliyorsun. Teşekkür ederim. Sende iyiki varsın."

Birbirlerine sımsıkı sarılıp başlarını tabloya döndürdüler. Sarmaş dolaş bir kaç dakika izledikten sonra sessizliği bozdu kız. "Resmine seni anlatan bir isim buldum."

"Söyle..."

"Okyanus yürekli adam...."

Günümüz-İstanbul

AKSİYON MÜHENDİSİ (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin