Günlerdir o rüyayı düşünüyorum.Derslerime odaklanamıyor,öğretmenlerimden azar yiyordum.Ve ailem de benim çok dalgın olduğumu anlıyordu.Arkadaşlarıma da anlatmıştım o rüyayı.Bana boşuna stres yapmamamı söylüyorlardı.Ama stres yapmadan da duramıyordum. ...
Günüm yine sessizce devam ediyordu.Odam da kitap okuyordum.Saat dokuz sularıydı.Bir anda kapı tıklandı.Bizim evde kuraldı, kimse başkasının odasına kapı tıklamadan giremezdi.Bu kuralı babam koymuştu.Yani sonuçta kendisi bir hakim evde her zaman adaleti arar.
Odamı tıklayan kişi annemdi.Yüzü çok üzgün görünüyordu.Annem bir anda konuşmaya başladı," Kızım sana birşey söyleyeceğim ama sakın üzülme tamam mı?"
"Söyle anne." dedim ve annem konuşmaya başladı.
"Kızım biz birkaç gün evde olmayacağız babanla bir işimiz var bu yüzden senden birkaç günlüğüne evde uslu bir şekilde durmanı istiyorum tamam mı ? Eğer bir şey olursa telefonundan beni ararsın."
Bu bir şaka değil mi ? Şaka herhalde.Rüyam gerçekleşmeye başlıyor ve öyle de devam ederse ? Hayır hayır annem ve babam bir yere gitmemeli yoksa çok kötü şeyler olabilir.
"Gitmek zorunda mısınız? Gitmeseniz olur mu ?"
"Maalesef kızım gitmek zorundayız.Biliyorsun babanın çok işleri oluyor ve çoğunluklada bana ihtiyacı oluyor.Biz de gitmek istemiyoruz ama zorundayız kızım üzgünüm."
Çıldırıyorum.Resmen şu anda çıldırıyorum.Annem ve babam yoklar.Ya gittikten sonra gelmezlerse ?
Kaç dakikadır düşünüyorum acaba neler olacak ? Rüyam gerçekleşecek mi ? Yoksa gerçekleşmeyecek mi ? O kadar çok merak ediyorum ki düşünmekten duramıyorum.
Annem,babam ile bugün gece evden çıkacaklarını söylemişti..Belki de şu anda onsuzluğa gidecekleri olan eşyalarını hazırlıyor lardır...
...
"Hadi kızım görüşürüz kendine iyi bak tamam mı ?"Evet,gittiler.Onlar gittiler.Evde tek başıma kalmıştım.Yalnız kalmıştım.
Annem ve babam gittikten birkaç dakika sonra eve girdim.Çok uykum geldiği için hemen yatağa gitmek istedim ama bir yandan da gitmek istemiyordum.Çünkü biliyordum o rüyayı göreceğimi fakat o yatağa gidecektim.En sonunda gitmeye karar verdim.Yatmadan önce dua ettim o rüyayı görmeyeceğime.Yatağa girdikten sonra sadece birkaç dakika sonra uyuduğumu hatırlıyorum.
Bu sefer o rüyayı görmemiştim ama sanki o rüyanın devamını görmüştüm.Gene o çocuk vardı.İkimiz birlikte sokaklarda yürüyorduk.Bir Şeyler fısıldıyordu ama duyamıyordum.Karşımıza bir anda bir araba çıkıyordu.Çok eski bir araba.Hızlı gidiyordu hemde çok hızlı.Bir tarafa doğru gidiyordu.O gittiği yerde de bir kişi vardı ama o kişiyi göremiyordum.Vücudu siyah ile kaplıydı.Belli ki bir şey onu görmemizi istemiyordu.
Araba tam o kişiye her kimse çarpacaktı ki rüyam tam o sırada bitti.
Alarmım çalmıştı çünkü.Demek ki okul zamanı gelmişti.Sabahları en sevmediğim şeydir alarm ile uyanmak.
Bu sefer rüyamdan çok etkilenmemiştim.Normal bir rüya görmüştüm ama aklıma sadece o kadına ne olduğuydu.
Bu sefer okul günüm gayet normal geçmişti.Derslerime fazlasıyla katılabilmiştim.Bu da öğretmenlerimi sevindirmişti tabii.Teneffüslerde arkadaşlarımla hep sohbet etmiştik.Bu rüya konuları hariç.Normal okul hayatı ile ilgili konuşurken bir arkadaşım farklı bir konuya değindi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Minik Kelebeğim
Aventurasadece ikimizdik,o gün rüyalarımızda sadece ikimiz olduğu gibi
