Hani birşey olur,çok heyecanlanırsınız sonra da gece de o heyecandan uyuyamazsınız ya,işte tam olarak öyle geçirmiştim gecemi.Yat yat uyuyamıyordum.Ama en sonunda uyumuşum bir ara ki,sabah bir anda uyanmıştım.
Okul her zamankinden güzel geçmişti.Öğretmenlerim bile şaşırmıştı bu duruma.Annem ve babam vefat ettikten sonra ilk defa bu kadar enerjiktim.
Artık zamanı geliyordu.Bilal bana öğlen 3'de buluşacağımızı söylemişti.Saat öğlen 2.30'du.Okuldan gelmiştim.Üstümü değiştirdim.Ödevimi yapmaya başladım.Zaten kısaydı 20 dakikamı aldı bitirmem.Artık 10 dakika kalmıştı.Yanıma birkaç kağıt ve kalem aldıktan sonra bahçeye indim.Buluşmamız gereken yerde beklemeye başladım onu.Tam on dakika sonra gördüm onu.Uzaktan gülerek bana el salladı ve yanıma geldi.
"Selammmm!" Dedi mutlu ses tonuyla.
"Selamm!" Dedim bende mutlu ses tonuyla.
"Heh çok güzel kağıt kalem getirmişsin.Umarım telefonunu da getirmişsindir."
"E tabii." Sonuçta telefonum benim için önemliydi.
"İstersen hadi başlayalım aydın yıldız planımıza."
"Aydın yıldız mı ? Tamam planın adı biraz değişik ama güzelmiş.E sonuçta ben söylemiştim dün sana."
"Evet sen demiştin.Dün gece heyecandan hiç uyuyamadım,ki kesinlikle sen de uyuyamadın çünkü gözlerinden anlaşılıyor.Neyse biz konumuza dönelim.Ama önce bi oturalım değil mi? Sonuçta çok uzun bir süre konuşacağız."
"Haklısın." Dedim ve banka oturduk.Sonra tekrar konuşmaya devam etti,
"Evet Rana biliyorsun ki,ikimiz de birbirimizi hiç tanışmamamıza rağmen rüyalarımızda gördük.Ama bunu nedenini bilmiyoruz.Ve bugün de bunun nedenini öğreneceğiz.Ama başlamadan önce sana birkaç soru soracağım.İlk beni ne zaman rüyanda gördün hatırlıyor musun ? Ben kendiminkini hatırlıyorum.12 Mayıs Perşembe'ydi.'
"Evet benimkisine 12 Mayıs'tı ve ikinci rüyam ise ertesi gün yani 13 Mayıs'tı."
"Çok güzel bunları not aldım.Sıra ikinci sorumda.Aslında bu seni biraz üzecek ama o zaman beni de üzmüştü.Neyse...Tamam soruyorum.Bu rüyaları gördükten hemen sonra çok büyük bir acı yaşadın mı ? Mesela ben anne ve babamı kaybettim."
Bunu sorduktan sonra gözüm dolmuştu.Ama biraz güç topladım ve cevabımı verdim.
"Evet.Bende çok büyük bir acı yaşadım.Hemde çok büyük.Bende anne ve babamı kaybettim."
Sonra düşünmeye başladım ve oda düşünmeye başladı.İkimizde anne ve babamızı aynı gün kaybetmiştik ve buda bence tesadüf olamaz değil mi ? Bir dakika.Ben anne ve babamı bir otobüs kazasında kaybetmiştim.Ve o otobüs kazasında sadece anne ve babam ölmemişti.Onlardan başka 4 kişi daha hayatını kaybetmişti.Belki Bilal'in de anne ve babası o trafik kazasında ölmüşlerdi.Hemen bu soruyu Bilal'e sordum.
"Bilal...Sen anne ve babanı nasıl kaybettin yani trafik kazası mı ? Yoksa bir hastalıktan falan mı ?"
"Bir otobüs kazasında.Yoksa senin de mi oto-"
"Aynen öyle.O otobüs kazasında 6 kişinin öldüğü söylenmişti.İkisi benim annem ve babam,ikisi senin annen ve baban.Peki o diğer iki kişi kim ?"
"Dur bir dakika telefondan bakalım o zaman."
Telefonunu çıkardı ve o kazadan bahsedilen haberi açtı.
"Tamam buldum.Burada ölen kişilerin Özlem Yıldız,Kazım Yıldız,Utku Aydın,Hatice Aydın,Osman Akbaş ve Ayşe Akbaş olduğu yazıyor.Tamam 4'ü bizim anne ve babamız ama ben şahsen diğer ikisini tanımıyorum.Sen tanıyor musun?"
"Bir yerden soyadları yakın geliyor ama çıkaramadım.Biraz düşünmem gerek sanırım."
"Peki düşün sen o sırada bende bir tablo oluşturayım."
Akbaş,Akbaş...Kimin soyadıydı bu? İlk başta yakınlarımın soyadlarını düşünmeye başladım.Sonra arkadaşlarımdan devam ettim.
"D-dur buldum.Bilal buldum!"
"Kim hemen söyle araştırmaya başlayalım."
"Esra Akbaş evet o buraya gelmeden önce sınıf arkadaşımdı hatta annem ve babamın öldüğü günden 1 gün önce okula gelmemişti.Acaba okula gelmemesiyle bu olayın bir bağlantısı olabilir mi?"
"Bir dakika bir dakika senin anne ve babanın hangi işi yapıyordu?"
"İkiside hakim kendilerine hatta kendilerine özel büroları var.Neden sordun ki?"
"Çalıştıkları büronun adını söyler misin?"
"Yıldızlar bürosu"
"E benimde annem ve babam orada çalışıyor.Neden Aydın Yıldız esprisi yaptım sanıyorsun? O zaman bizim anne ve babalarımız birbirini tanıyor ha?
"Öyle görünüyor."
Böyle bir şey olduğuna şaşırdım çünkü anne ve babamın o büroda sadece onların çalıştığını biliyordum.
"Tamam buraya kadar her şeyi anladım ama Akbaş ailesi ne alaka?"
"İnan bende bilmiyorum."
"Peki şimdilik buraya kadar bunları öğrendik.Sonra devam ederiz tamam mı benim bir yere gitmem gerek."
"Peki sonra görüşürüz."
Telefonuna baktı ve bir şey demeden oradan uzaklaştı.
Esra o gün okula gelmeyince zaten anlamıştım bir şeyler olduğunu.Bakalım olaylar nerelere kadar gidicek o kadar merak ediyorum ki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Minik Kelebeğim
Phiêu lưusadece ikimizdik,o gün rüyalarımızda sadece ikimiz olduğu gibi