Benim Minik Kelebeğim

BÖLÜM 32:Hoşçakal evim 2. kısım

Artık gitme zamanı gelmişti.Kalan zamanımı gösteren ekrana bakıyordum.Her şeyin bitmesine 10 dakika kalmıştı.Hayatımı geçirdiğim yerden uzaklaşıyordum,kaçıyordum artık.Bana kötülükler yaşatmıştı,iyilikler yaşatmıştı.Bende bunun karşılığı olarak kaçıyordum bu hayattan.Yepyeni bir hayatım açılıyordu karşıma.

Bu hayatın kapısı karşımdaydı.Tek yapılması gereken o kapıdan içeri girmekti.Artık hiçbir şey yaşanmayacaktı.Fakat o kapıdan birileri girmediği sürece.

Yanımda duran hayat arkadaşıma baktım.

Birlikte başlamıştık her şeye.Devamınıda getirecektik bu başlangıcın.Birlikte,hiçbir zaman ayrılmayacağımız bir şekilde.

Karşımda duran ekrana bakarken yaşadığım şeyler film karesi gibi canlanmıştı.

Çok şeyler yaşamıştım,kötü zamanlar geçirmiştim.Ama artık gidiyordum.Tamamen bitiyordu bunlar.

Artık dakikalar kalmıştı.Gülümseyerek bakmıştım ona.

"Söz verdiğimiz gibi,her zaman her saniye artık birlikte olacağız.Artık gitme vakti Bilal.Kökünden değiştiriyoruz her şeyi."

"Kökünden değiştireceğimiz şeyleri seninle birlikte yapacağımız için bundan gurur duyuyorum hanımefendi."

Gülümseyerek baktım gözlerine.Onunla geçireceğim güzel anılar olacaktı artık.Hayali bile güzeldi bunun.

"Hadi gidelim buradan." dedim güzel ela gözlerine.

"Hadi gidelim buradan Rana." dedi koyu kahverengi gözlerime bakarak.

...

Bulutların arasından izliyordum denizi,binaları.

Kulaklığımda sakin şarkı dinleyerek dışarının güzel manzarasının tadını çıkarıyordum.

Yanımda Bilal kollarını birbirine birleştirmiş uyuyordu.

Aslında bazen düşünüyordum da,bu hayatı yaşadığım için birazda olsa mutluydum.Eğer o yurda gelmeseydim onu hiçbir zaman görmeyecektim.Yarım bir elma gibi kalacaktım.Ama o ilaç gelip yarım elmayı tamamlamıştı.O elma içinden çürüse bile dışında güzel bir elma gibi görünecekti.Tıpkı kalbim gibi.

1 saat kalmıştı artık.O gün Emir abi bize ne yardım ihtiyacımız olduğunda yardım edeceğini söylemişti.Bizde ev bulmasını ve parasını ödeyeceğimizi söylemiştik ama izin vermemişti.Bütün masrafları ödemişti.Şimdi ise sadece bavullarımızı yerleştirmek vardı.

Gözlerimi yavaşça kapadım ve kendimi şarkının melodisine bıraktım.

...

"Ne yani burası mı bizim kalacağımız yer?"

"Evet doğru adres.Neden beğenmedin mi?" telefondan defalarca evin olduğu adresi kontrol ediyordum.

"Ne beğenmemesi Rana! Bayıldım ben buraya."

Gülerek elimdeki bavulları salona bıraktım ve karşımda duran gri koltuk takımlarına attım kendimi.

"Bir şey diyeyim mi? Bu evin mutfağı bizim ev kadar.Cennetteyim şuan resmen ben."

"Tadını çıkar o zaman." dedim ve odaları gezmeye başladım.Fazlasıyla oda vardı.Kendime en uygun odayı buldum ve bavulu oraya koydum.Manzarası yanyana sürü dizilmiş binalar ile doluydu.Fakat görüntüsü güzeldi.

"Güzel oda seçmişsin."

Arkama döndüm ve ona baktım.

"Evet." diyerek odanın her tarafına bakmaya başladım.

Ona baktım ve,"Sen buldun mu kendine oda?"

"Hayır daha bakmadım.Biraz manzaranın tadını çıkarayım sonra odamı seçip eşyaları yerleştiririm."

"Peki sen bilirsin."

Arkasını döndü ve şarkı mırıldanarak salona doğru geçti.

Gülümseyerek bavulumu açtım ve eşyalarımı dolaba koymaya başladım.Kıyafetlerime baktıkça aklıma onları giyerken yaşadığım anılar gelmişti.Gülüşüm yavaşça sönmeye başlamıştı.

Evet,belki Bilal benim yarım elmamı tamamlamıştı ama elmanın içinin çürük olmasının sebebi ailemin yanımda olmamasıydı.O çürük hayatımın sonuna kadar bitmeyecekti.Onlar olsa veya olmasa bile.

...

Eşyalarımın tamamını yerleştirdikten sonra yatağa uzanıp uyumuştum.

Uzun bir şekilde esnedim ve odadan dışarı çıktım.Etrafı gezdim ve onu aradım.Hangi odayı seçtiğini merak ediyordum.Bütün odaları gezmiştim ve en sonunda yanımda olan odaya valizini koyduğunu görmüştüm.Salona doğru geçtim ve koltukta minik bir yere kıvrılmış olan Bilal'i gördüm.Uyuyorken o kadar huzurlu görünüyorduki.Hava soğuk olduğu için küçük bir battaniye aldım ve yavaşça onun üstüne örttüm.Hala yorgundum ve uykum vardı.Onun karşısındaki koltuğa geçtim ve gözlerimi kapadım.İlk defa huzurlu bir şekilde uyuyacağımı düşünüyordum ve öylede olmuştu.Artık hep böyle olsun istiyordum.Onunla birlikte ve huzurlu bir şekilde.