Benim Minik Kelebeğim

BÖLÜM 13:DAYANMAK

Rana'nın anlatımı ile

Bir süre uyuduktan sonra kalktım ve yemek almak için aşağıya indim.Tanıdık kimse yoktu tek başıma oturup yemeğimi yemeye başladım.Etraf çok kalabalıktı.Okullar tatil olduğu için herkes kendini ders hariç her şey ile bulmuştu.

Telefonuma mesaj bildirimi geldi ve Esra yazmıştı.

-Rana 1 saat sonra parkta buluşuyoruz.Gizli dosyayı al ve gel tamam mı?

-Tamamdır.

Ah doğru.Bir de gizli dosya vardı.Onu en baştan beri unutmuştuk.

Karnımı doyurduktan sonra odama geçtim.Daha otuz dakikam vardı.Bu yüzden elime en sevdiğim kitabı alıp okumaya başladım.Kitap bir gizem kitabıydı ve gerçekten güzeldi.Adı "O ana kadardı kitabın.Bu kitabı seviyordum çünkü hayatım gibiydi.Her gün bir gizem ile karşılıyordum.Ama kaderim böyle yazılmış değil mi ? Öyle yazılmışsa öyle devam etmeliydi.Aslında hep inandığım bir söz vardır.Romeo'nun Juliet'e söylediği bir söz vardı,"Hiç kuşkum yok;bu çekilen acılar,ilerde konuşacağımız tatlı anılar olacak.."

Bu sözü o kadar çok seviyorum ki,insana nedense bir rahatlık getiriyor.

Ben kitabımı okurken kapı çaldı ve gelenin Esra olduğunu gördüm.

"Müsait misin ?"

"Tabii gel Esra."

"Ne yapıyordun ?"

"Kitap okuyordum canım sıkıldı."

"Hmm peki.Benim odam daha küçükmüş.Senin ki büyük ne kadar güzel."

Odamı gezmeye başladı.Eşyalarıma bakıyordu.Bir tanesine baktıktan sonra hemen yanındakine geçiyordu.

Esra bir süre boyunca eşyalarıma bakmakla geçirdi zamanını.

Ve beklemediğim anda kapım çalmaya başladı.O kadar çok hızlı vuruyordu ki biraz daha vursa kapı kırılabilirdi yani.

"Kim o?"

Cevap yoktu ve hala devam ediyordu kapıya vurmaya.

"Kim o dedim."

Ve gene cevap yok."

"Ya kimsiniz ki tık tık tık."

Kapıyı açtığım anda birkaç kişi beni tutup dışarı çekti ve Esra daha çıkamadan kapıyı yüzüne kapadılar ve anahtarı çıkarıp kapıyı kilitlediler.Benimde kolumdan tutup etkisiz hale getirmişlerdi.

"Ya bıraksanıza.Kimsiniz siz?"

"Sence kim olabiliriz canım?"

"Şapkalarınız kapalı ya hiçbir şey göremiyorum gerizekalı."

"Sensin lan gerizekalı!"

Kapşonunu açtığı anda en son görmek istediğim kişiyi görmüştüm.

"Aaa noldu bücür prenses beni mi özledin ? Tabii birkaç gün yoktum.Kesin özlemişsindir beni."

"Ne demezsin.Hemde nasıl özlemişim seni.Uğraşacak kimse yok ya ondandır."

"Kim bilir beni nereye götüyorsundur şimdi.Dur tahmin edeyim,tuvalete götüreceksiniz yüzümü suya falan batıracaksınız.Çok klasik bunlar yaa."

"Merak etme canım seni çok seveceğin bir yere götüreceğiz."

"İyi götürün bakalım."

Onlar ilerledikçe bende ilerlemeye devam ettim.Kim bilir nereye götüreceklerdi beni.