Gewoon vrienden?

20

7 MAANDEN LATER

WOENSDAG 23 DECEMBER

KOEN

Het einde van het jaar is in zicht. Niet dat ik wil dat het jaar voorbij is, maar oudejaarsavond vieren vind ik zo leuk! En zeker dit jaar. Dit jaar zet ik het nieuwe jaar samen met Tineke in! Ik heb hier zo veel zin in! Maar eerst moeten we nog een beetje werken. Dit jaar werken ik en Tineke op 24 en 25 december. Zodat we er op oudejaarsavond geen rekening mee moeten houden dat we de volgende dag moeten gaan werken. Ik eet snel mijn boterham op en doe mijn dikke winterjas van de politie aan. Deze is echt warm! Maar wat wil je ook, er zit fleece in! Ik ga naar buiten en doe de deur op slot. Ik stap in mijn auto en vertrek naar het bureau. Hoe meer ik het kantoor nader, hoe een groter de glimlach op mijn gezicht wordt. Dit alleen omdat ik dichter bij Tineke kom. Ik aan op kantoor en parkeer de auto en stap uit. Net op dat moment zie ik dat Tineke eraan komt gereden. Ik wacht op haar. Ze parkeert haar auto en stapt uit. Ze komt naar mij gelopen. We geven elkaar een kus op de wang en knuffel. "Hey Koentje!" zegt ze dan. "Alles goed?" gaat ze verder. "Nu ik jou zie wel, hé!" zeg ik met een lach. Ze kijkt me lief aan en lacht ook. "En hoe gaat het met jou?" vaag ik dan. Eigenlijk wel een stomme vraag, want we sturen elke avond nog twintig sms'jes naar elkaar. En gisteren was alles nog goed, dus dan zal dat nu ook nog wel zijn zeker? "Ook goed!" zegt ze blij. Samen lopen we al lachend naar binnen. "Amai, zo goedgezind! Waarmee lachen jullie?" vraagt Brigitte lachend als ze ons ziet lachend. "Oh, niets, Koen maakte weer een flauw grapje!"  zegt Tineke lachend en kijkt naar mij. "Zeg, het zal gaan, hé, inspecteur Schilebeeckx!" zeg ik lachend terug. Tineke kijkt nog steeds lachend naar mij en we gaan zitten. Tineke en ik zitten naast elkaar en Brigitte zit aan de andere kant van de tafel. Dan komen Obi en Eric de vergaderzaal binnen. Ik begin met hen te praten en Tineke praat met Brigitte. Als iedereen er is, komt de chef binnen. "Ok", mannekes! Eric en Brigitte, jullie werken verder aan die verkrachtingszaak. Koen en Tineke, voormiddag patrouille, namiddag papierwerk. En Floor en Obi, juist andersom. Iedereen begint aan zijn taak. De ene al wat gelukkiger dan de anderen, maar Floor en Obi mogen toch niet klagen? Zij mogen in de namiddag op patrouille. Persoonlijk ik heb ik dat liever. Dan je heb je het leukste voor het laatste. Ik en Tineke stappen in de auto en vertrekken op patrouille. Als snel zijn we aan het praten en lachen. "Ik heb zin in oudejaar!" zeg ik blij. "Ik ook!" zegt minstens even blij als. Hoewel dit niet echt kan, ik ben al super blij! "Nu zit ik ten minste niet alleen met oud op nieuw." Zegt ze erachter. Dit al net iets minder blij. "Goed dat ik er ben dan, hé!" zeg ik lachend en fier tegelijk. "Ja, wat zou ik doen zonder jou, hé!" zegt Tineke lachend en draait met haar ogen." Maar nu we het toch over de feestdagen hebben, heb jij met kerstmis iets te doen?" vraagt ze. "Uh, wij moeten werken, hé!" zeg ik lachend. "Jaaa, dat weet ik ook wel! Maar ik bedoel 's avonds." Zegt ze lachend en weer draait ze met haar ogen. "Uh, sorry, Tineke, maar dan..." ik vind dit zo moeilijk om te zeggen. "Uh, ga ik naar mijn ouders. Dat is traditie." Zeg ik voorzichtig met spijt in het hart. Dit niet alleen omdat ik Kerstmis nu niet met Tineke kan vieren, maar vooral omdat ik weet dat ze het moeilijk heeft op deze dagen. Ik ga naar mijn ouders en zij... zij kan dat niet. Het leven is niet helemaal eerlijk. "Oh, geeft niet, hoor! Je moet genieten van je ouders!" zegt ze lief maar ik hoor het verdriet in haar stem en zie de tranen opkomen in haar ogen. Het vreselijk om haar zo te zien! Maar ik heb een idee! "Maar heb je geen zin om morgenavond naar mij te komen? Ik zal koken, of ja, dat zal ik proberen!" zeg  ik blij. "Natuurlijk heb ik daar zin in! Maar je vindt dat toch niet erg, hé?" zegt blij, maar ook twijfelend. Het verdriet in haar stem is al een beetje aan het verdwijnen. Daar ben ik blij om. "Anders zou ik het niet vragen, hé! Zo stom ben ik niet! Of dacht jij misschien van wel?" zeg ik lachend. Natuurlijk vind ik dat niet erg. Ik heb niets liever! Maar ik durfde het eerst niet voorstellen, dat zou te hard opvallen, maar eigenlijk is daar toch niets mis mee? Of wel? Kunnen gewone vrienden samen zijn tijdens de feestdagen? Misschien wel, weet je, ik trek er me gewoon niets van aan wat andere zeggen. Ze zeggen maar. Ik en Tineke zijn samen wanneer wij dat willen. Zo simpel is het. "Nee, natuurlijk niet! Jij bent de slimste man die ik ken! Én mijn beste vriend!" zegt ze lief. "Jij bent ook mijn beste vriendin!" zeg ik minstens even lief terug. maar dan dringt haar eerste zin tot me door. 'Jij bent de slimste man die ik ken' wat wil ze daar nu mee zeggen? "Zeg, ken jij dan wel vrouwen die slimmer zijn dan mij?" vraag ik haar gespeeld verdrietig. "Nee, hoor Koentje!" zegt ze lief en lachend. "Dan is het goed, Tientje!" zeg ik lachend en met knipoog. Tineke kijkt me met een grote glimlach aan en glimlacht nog harder bij het zien van mijn knipoog.

Het is eindelijk zes uur! Tijd om naar huis te gaan. Papierwerk valt altijd zo hard tegen! Dan ben ik echt blij dat het tijd is! Alleen moet ik Tineke dan missen tot de volgende dag. "Kom we zijn weg! Want ik begin het hier wel stilletjes aan beu te worden!" Lacht Tineke. "Ja, ik blijf hier ook geen seconde langer bij die papieren! Straks veranderen ze nog in monsters die mij willen opeten!" zeg ik lachend. Tineke moet hierom lachen. "Kom, monster, we zijn weg!" zegt ze lachend en pakt mijn hand en trekt me mee naar buiten. Dit voelt zo goed! Als we buiten zijn geven we elkaar een knuffel en een kus op de wang. Dat doen we elke keer als we elkaar zien of afscheid nemen van elkaar. Na de knuffel en kus gaan we elk naar onze auto. "Dag, Tientje!" Zeg ik vlak voor ze instapt. "Dag, Koentje!" zegt ze vrolijk terug. ik kijk haar nog even lachend aan en stap dan in en vertrek. Ook Tineke stapt in en vertrekt. Tineke rijdt achter mij. Ze moet een stukje verder dan ik. Als ik aan de weg ben waar ik in moet, zwaai ik nog even. Ik kijk in mijn achteruitkijkspiegel en zie dat Tineke terug zwaait. Ik krijg een lach op mijn gezicht en draai af. Ik rij nog een minuutje verder en rijd dan de oprit van mijn huis op. ik ga naar binnen en doe mijn jas uit. Dan pak ik mijn laptop en zoek wat ik allemaal kan maken morgen voor Tineke. Ik ijk tussen de recepten. Dit is echt veel te moeilijk! Dit krijg ik nooit gedaan! Ik denk dat ik best gewoon naar een traiteur kan gaan of zo... Maar de vraag is: gaan die nog iets hebben? Het is morgen al! Ik zal nog wel zien! Ik ga in de zetel zitten en kijk nog even naar tv. Dan hoor ik mijn gsm afgaan. Een berichtje. Ik hoop van Tineke. Ik kijk op het scherm. Yes! Tineke!

Hey Koentje! Goed thuis gekomen? xxx

Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. Eigenlijk is dat wel elke keer als ik een berichtje krijg van Tineke. En natuurlijk ook als ik haar zie. Ik antwoord snel.

Hey Tientje!!! Natuurlijk ben ik goed thuis gekomen! Ik ben een profchauffeur! Dat weet je toch! En jij alles in orde? Xxx

Een half minuutje later krijg ik antwoord. Weer krijg ik die glimlach.

Ooh ja vergeten! En alles super met mij! Zeker nu ik met jou aan het sms'en ben! xxx

Een nog hardere glimlach.

Ik word ook blij door met jou te sms'en! Xxx

Dankje Koentje! Maar ik ga maar eens slapen denk ik! Slaapwel! xxx en nog een extra kusje als nachtzoentje!

Ik lees het bericht en krijg weer die spontane glimlach op mijn gezicht, maar nu is die veel breder.

Slaapwel Tientje! Xxx en voor jou ook een extra kusje! Hier komt ie! Vang hem hé! ;)

Ik verstuur het berichtje en ga dan naar bed. ik val heerlijk dromend in slaap.