29

545 27 0
                                    

KOEN

Ik wandel samen met Tineke naar mijn huis. Er wordt niets gezegd. Een pijnlijke stilte zal je dan denken, maar dat is niet zo. Dit is een aangename stilte. Het is zo heerlijk om bij Tineke te zijn. het maakt me dan echt niet uit of we praten of niet. Dan wordt de stilte onderbroken door Tineke. "Hoe laat is eigenlijk?" vraagt ze terwijl ze me liefdevol aankijkt. Ik neem mijn gsm en kijk op het schermpje. "Bijna half vier." Zeg ik terwijl ik haar met een verliefde blik aankijk. "Zo laat al!" roept ze. "Laat? Zeg maar vroeg!" zeg ik lachend en kijk recht in haar ogen. Ze lacht en kijkt ook in mijn ogen. Onze hoofden komen dichter bij elkaar. Ik blijf in haar ogen kijken. Mijn hoofd komt dichter bij het hare. Het beeld van haar ogen vervaagd. Ik besluit mijn ogen te sluiten. Ik voel haar lippen op de mijne. Het is een lange, liefdevolle kus. Ik geniet ervan. Ik geniet van de kus. Ik geniet van dit moment. Ik geniet van het samenzijn met Tineke. Langzaam nemen onze lippen afscheid van elkaar. We kijken elkaar aan en glimlachen. "Ik hou van jou!" zeg ik dan. "Ik ook van jou!" zegt Tineke lief terug en geeft me een kus. Na onze kus kijken we elkaar nog even lachend aan tot Tineke vraagt: "Gaan we door? ik heb het een beetje koud." "Natuurlijk, schat!" zeg ik en leg een arm om haar heen, in de hoop dat ze het zo een beetje warmer krijgt. Ik had toch een trui moeten meenemen, dan had ik hem aan Tineke kunnen geven. Alhoewel dat spijtig zou zijn voor haar prachtig kleedje. Ik kan er niet langer aan weerstaan en geef haar een kus op haar hoofd. Ze lacht en drukt een kus op mijn lippen. Dit zo een geweldig gevoel! We geven elkaar nog een verliefde blik en stappen dan snel verder. We hebben de wandeling toch een beetje onderschat. Het is verder dan gedacht. Als we eindelijk mijn huis bereiken gaan we naar binnen. Barry komt meteen op ons afgestormd en geeft mij likjes. Tineke lacht terwijl ze deur probeert te sluiten, wat moeilijk is aan gezien ik en Barry er half voor staan. Wanneer Barry al een beetje rustiger is geworden, sluit Tineke de deur volledig. "Moet je iets drinken?" vraag ik wanneer we in de living zijn aangekomen. "Ja, een watertje!" antwoordt ze op mijn vraag. "Water?" zeg ik verbaast terwijl ik naar de keuken loop. "Ja, koentje, ik wil morgen nog kunnen genieten van het begin van het jaar, hé!" antwoordt ze weer. "Jaja, maar dat kan toch ook met een colaatje?" "Ja, dat is waar. Maar een watertje is gezonder, hé!" zegt ze lachend. "Ja, misschien wel, maar van mij krijg je een cola!" zeg ik lachend terug terwijl ik de living al kom binnengelopen. "Voilà!" zeg ik en zet de glazen op de tafel. Ik ga naast Tineke in de zetel zitten en leg een arm om haar heen. Ze legt haar hoofd op mijn schouder. "Wat jij daarnet zei dat klopte niet, hé!" zeg ik dan. "Wat zei ik dan?" zegt Tineke. "Je zei dat je morgen wilt genieten van het nieuwe jaar." Zeg ik met een glimlach. "En wat klopt daar niet aan?" vraagt ze niet-begrijpend. "Morgen moeten wij gaan werken en vandaag is het het begin van het nieuwe jaar." Zeg ik lachend. "Oké, je hebt een punt!" zegt Tineke nu ook lachend. "Maar nu je toch bent begonnen over het werk, gaan we het vertellen over 'ons'?" vraagt Tineke. "Uh, ik weet het niet, maar kunnen we daar morgen niet verder over praten en vandaag..." zeg ik met de nadruk op 'vandaag'. "Genieten van het nieuwe jaar?" ga ik verder met een toch wel plagende stem. Tineke kijkt me lachend aan en zegt dan: "Oké, is goed!". We genieten nog even van ons samenzijn in de zetel en drinken onze drankjes op en gaan dan naar boven. "Zeg Koentje, heb jij een pyjama voor mij?" zegt Tineke wanneer we boven zijn aangekomen. "Uh, ik heb voor mezelf zelfs geen pyjama laat staan voor jou." Zeg ik met een lachje. "Heb jij geen pyjama?" zegt Tineke een beetje verbaast. "Nee, ik slaap gewoon in mijn onderbroek. Ik hoop dat je dat niet erg vindt?" zeg ik voorzichtig. "Nee, natuurlijk vind ik dat niet erg! Maar ik slaap toch het liefst met pyjama." Zegt ze lachend. "Maar daar heb ik al een oplossing voor gevonden!" zeg ik en ga naar mijn slaapkamer. "Ah, en welke oplossing?" vraagt ze. Ik doe mijn kleerkast open en haal er een te kleine T-shirt van mij uit. "Voilà!" zeg ik lachend en geef het T-shirt aan Tineke. "Dankje, Koentje! Al goed dat jij voor alles een oplossing weet, hé!" zeg ze lachend en drukt een kus een op mijn lippen. "Je kent me toch!" zeg ik lachend en geef Tineke een lange, intense kus. Na de kus vraagt Tineke: "Waar is de badkamer?" "De eerste deur rechts." Zeg ik. Niet dat er veel andere deuren waren, maar ja. Tineke gaat naar de badkamer terwijl ik mezelf al uitkleed. Als ik dat gedaan heb ga ik ook naar de badkamer en zie Tineke daar staan in mij T-shirt. Het is wel schattig. Het T-shirt is een beetje te groot voor haar. Ik ga achter Tineke staan en leg mijn handen op haar heupen. Ze draait zich om en geeft me een kus. "Heb jij misschien nog een extra tandenborstel?" vraagt ze lief. "Natuurlijk heb ik dat!" zeg ik en ik haal een spiksplinternieuwe tandenborstel uit de kast. "Hier se! Gloednieuw!" "Dankje, Koentje!" zegt ze en begint haar tanden te poetsen. "Mag ik erbij?" vraag ik lief. "Hm" mompelt ze terwijl ze een beetje opschuift. Ik begin te lachen waardoor Tineke ook moet lachen en de tandpasta uitspuwt. "Kijk! Nu moet ik opnieuw beginnen!" zegt ze gespeeld boos. "Ik zal het goedmaken!" zeg ik en geef haar een intense kus op haar mond. Na de kus kijken we elkaar aan en schieten in de lach. Onze monden hangen vol met tandpasta. Als we uitgelachen zijn, poetsen we onze tanden verder en gaan dan naar de slaapkamer. We gaan in bed liggen en Tineke gaat met haar hoofd op mijn borst liggen en ik leg een arm om haar heen. "Ik wist niet dat jij een six-pack had?" zegt ze lachend. "Dan weet je het nu!" zeg ik. Tineke gaat nog wat dichter tegen me aan liggen en ik druk haar nog steviger tegen me aan. Na enkele minuten is Tineke in slaap gevallen. Ik denk nog even terug aan vandaag. Ik wist niet dat er op één avond zoveel kon gebeuren. Maar er is geen twijfel mogelijk: dit wordt een fantastisch jaar! Met deze gedachten val ik in slaap.

Gewoon vrienden?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu