Gewoon vrienden?

27

31 DECEMBER

KOEN

Ik word wakker. Dit keer niet door de wekker. Wanneer ik goed wakker ben, begin ik spontaan te glimlachen. Het oudejaarsavond! Vandaag ga ik dit, toch wel fantastisch, jaar afsluiten! Ik kijk er zo naar uit! Ik kan niet wachten tot het zes uur is. We gaan eerst gezellig iets eten en dan gaan we feesten. Ik ben zo blij dat ik dit met Tineke kan doen! Ik kijk hier al een week naar uit en eindelijk is het 31 december! Ik weet ook wel dat als je ergens naar uitkijkt, je dan soms teveel verwacht, maar ik denk niet dat dit bij mij kan gebeuren. Tineke haar aanwezigheid alleen al is fantastisch. Oké, ik ben weer aan het wegdromen. Ik kijk op de klok. 9.30u. Dat valt nog mee. Meestal wordt ik pas tegen de middag wakker. En zeker wanneer ik zo laat als gisteren ga slapen. Ik heb nog tot middernacht met Tineke zitten sms'en. Maar vandaag kon ik niet snel genoeg wakker worden. Maar langs de andere kant, als ik nu tot de middag geslapen had, dan is het sneller zes uur. En ik denk dat ik mijn slaap wel kan gebruiken. Ik wil het wel tot in de late (of misschien eerder vroege) uurtjes volhouden! Het is maar één keer per jaar oudejaarsavond! Ik besluit om toch maar op te staan. Ik kan toch niet meer slapen. Teveel stress, allee, niet echt stress, maar ik kijk gewoon te hard uit naar vanavond. Ik stap uit mijn bed en ga richting de badkamer. Ik kijk in de spiegel. Daar is nog wel wat werk aan. Misschien al goed dat ik pas vanavond met Tineke heb afgesproken. Dan heb ik tenminste genoeg tijd. Ik ga snel met de kam door mijn haar en ga dan richting beneden. Beneden aangekomen, komt Barry als een gek op mij afgesprongen. Die is dus blij. Maar dat is eigenlijk elke ochtend. Ik ga naar de keuken en vraag me af wat ik ga eten. Ik begin al met Barry wat brokken te geven zodat hij toch al kan eten. Ik kijk in de kast en wil naar de pot choco grijpen. Dan besef ik dat ik me heb voorgenomen om gezonder te eten en dus minder choco te eten. Maar dan denk ik: het is oudejaar. Goede voornemens zijn voor het nieuwe jaar, dus dat wil zeggen dat ik vandaag nog gerust een laag choco op mijn boterham mag smeren. Ik neem de choco en ga zitten aan de tafel met het brood en de choco. Ik profiteer ervan en doe een dikke laag choco op mijn sneetje brood. Ah ja, want vanaf morgen is het gedaan met choco. Niet dat ik dit ga volhouden, maar ik kan het op zijn minst proberen! Na genoten te hebben van boterham met de dikke laag choco besluit ik om me aan te kleden. Het is nu tien uur. De tijd gaat zo traag voorbij! Ik ga naar boven en ga voor mijn kast staan. Wat ga ik aandoen? Ik ga nu mijn kleren voor vanavond nog niet aandoen. Maar wat ga ik nu eigenlijk doen. Ik toch niet heel de tijd in de zetel tv kijken? Dan gaat de tijd nog trager voorbij! Neenee, ik ga wandelen met Barry. Zo gaat de tijd wat sneller voorbij en het is nog gezond ook! Ik pak wat slechtere kleren uit de kast en doe ze aan. Ik ga terug naar benden en zoek naar mijn jas. Het is koud buiten, het moet dus een warme jas zijn. De warmste jas die ik heb is mijn politie-jas. Maar die mag ik natuurlijk niet buiten het werk aandoen. Ik doe dus maar mijn gewone winterjas aan. "Barry! Wandelen!" roep ik om Barry naar mij te laten komen. Hij komt op me af gelopen en ik doe zijn leiband aan. Als ook dat gebeurd is, gaan we samen naar buiten. Ik doe de deur op slot en laat Barry in de auto springen. Ik doe de deur terug dicht en stap dan zelf in. Ik start de auto en rijd richting het bos. Ik hou ervan om daar te wandelen en Barry ook, denk ik. Na enkele minuten bereiken we het bos. Ik stap uit en laat Barry ook uit de auto. Al vrolijk kwispelend loopt Barry vlak voor mij. Ik kan zo genieten van het bos! Het zo rustig, zo natuurlijk, zo normaal! En zeker nu op oudejaarsavond. Iedereen is al bezig voor vanavond een feest te organiseren, of anders voor morgen. Het is dan ook redelijk druk op straat. Rustig wandel ik verder. Als we ver genoeg in het bos zitten, laat ik Barry los. Hij begint direct rond te lopen.

Na een tijd gewandeld te hebben, ik zou niet weten hoelang, besluit ik om terug te keren naar huis. Ik laat Barry weer in de auto springen en rijd naar huis. Als ik thuis aankom, laat ik Barry weer uit te auto en doe ik de deur open. Ik ga naar binnen. Barry loopt direct naar de keuken. Hij heeft waarschijnlijk dorst, net als ik. Ik vul Barry's bakje met water tot de rand en zet het dan terug op de grond. Dan neem ik voor mezelf ook een glas water en drink het leeg. Ik zet het glas in de vaatwasser en kijk dan op de klok. Half vier. Wow! Dit was zeker de langste wandeling ooit! Niet dat ik het erg vind, want nu kan ik nog rustig even tv kijken en binnen uurtje begin ik me klaar te maken. Ik zet de tv en terwijl check ik nog even mijn facebook. Nieuwe meldingen. Natuurlijk allemaal wensen voor het nieuwe jaar. Ieder op zijn eigen manier. 'Happy Newyear!', 'Gelukkig Nieuwjaar', 'de beste wensen voor het nieuwe jaar',... De ene met een foto van zijn gezin, de andere met een fot van het internet en nog anderen houden het simpel en zetten gewoon een tekstje zonder foto ofzo erbij. Ik heb iedereen allang iets gestuurd. Ik heb een foto van Barry met daarop: onze beste wensen voor het nieuwe jaar. Ik wou eerst op het kaartje 'Happy Newyear' zetten, maar mijn ouders zeggen dan: 'we zitten in België en niet in Amerika!'. En om dat geklaag te vermijden heb ik het dan maar gewoon in het Nederlands gezet. Dan is iedereen tevreden. Nu ik aan mijn ouders denk, moet ik terugdenken aan Kerstmis.