MoR vE öTeSi

Yaratık

Multimedya da tuğçe ve hiray var iyi okumalar dilerim...

Ben şok olarak oğlanlara bakarken o gözlerini yummadan bakıyordu. "Bin arabaya !" diye gürledi. Oğlanlar acıyla yerde sürünüyorlardı. "Sen napıyorsun ?" diye sorunca gözlerini onların üstünden çekti ve hepsinin acısı geçti , koşarak kaçtılar.

"Arabaya bin dedim !" daha kötü bağırdı. Sonunda pes ederek arabaya bindim oda binince fullediği gibi yola koyulduk. "Durdur arabayı !" bende bağırıyordum.

Beni duymamış gibiydi. Dikiz aynasına bakıp iyice gaza yüklendi. "Sana diyorum durdur arabayı !" diye tekrar seslendim ama hiçbir tepki vermedi.

"Kes sesini !" diye bağırınca sustum. Yola bakarak nereye gittiğimizi çözmeye çalışıyordum. Ona tekrar baktığımda bem beyaz tenini saran ince kolye vardı.

"Sen o musun ?" diye sordum sakince bana bakmadan mırıldandı. "Kimmiyim ?" bir yandan da dikiz aynasına bakıyordu.
"O katil !" dedim gözleri beni buldu o kadar boş ve tuhaf bakıyordu ki. Göz bebekleri kapanıp açılıyor gibiydi ama uykusuz duruyordu.

"Hayır" dedi kuru bir sesle. "Nereye götürüyorsun beni !" diye hırladım. "Avcıya" dedi kimden bahsettiğini biliyordum amcamdan bahsediyordu. "Ama şu iki arabayı atlamam lazım" dedi ve ani bir şekilde durdu az daha camdan fırlayacaktım.

"Şimdi arabadan inicez dibimden asla ayrılmayacaksın !" dedi. Tamam anlamında kafamı salladım ve arabadan indik. Beni kolumdan tutup yanına çekti sarılıyor gibi duruyorduk. "Koray ! Kızı bize ver !" diye seslendi etrafımıza toplanan adamlar.

"Yaklaşırsanız !" sustu ve yaklaşanan adamlardan birine dikti gözlerini. Adam acıyla yere çöktü. Gözleriyle acı mı veriyordu bu ? İyice korkmaya başlamıştım çünkü gözleri kıpkırmızı oluyordu.

"Koray kızı bize ver !" adam bağırdıkça koray denen yanımdaki yaratık gözlerini dikiyordu. Eli belimi iyice sardı ve kendine yapıştırdı. Teni buz gibiydi. "Ya burada hepinizin canını yakarım ya da defolup gidersiniz !" dedi. Adamlar beni yiyecek gibi bakıyordu ama hiçbiri adım atamıyordu.

"Acı" dedi koray. Bana baktı "canın yana bilir" dedi ve tekrarladı "acı" bütün hepsi iki büklüm olmuşlardı. Acı onun dudaklarının arasından çıkan üç harfin birleşmeseydi belki ama öyle bir bedene bürünüyordu ki gözler acı birtek onun verdiği zarara hükmediyordu.

"Benim canım yanmıyo" dedim gözlerini tek şerit halinde yere sabitledi. Adamlar doğrulup "o kızı alıcaz koray" dedi ve arabalara bindiler. Koray bana bakıp "arabaya" dedi.

"Sen ne tür bir yaratıksın !" diye bağırdım. "Yaratık olsaydım seni yerdim !" dedi ellerimi belime koyup "yemiyeceğini nerden biliyim !" dedim.
"Keşke seni onlara verseydim ne diye seni sapa sağlam amcana vermek için uğraşıyorum ki !" arkasına bakmadan arabaya bindi. Bende hızlı adımlarla arabaya bindim.

"Beni tanıyormusun ?"
Hiçbirşey demedi ve yola koyulduk.
Sonunda amcam gile geldik kapı açılınca tuğçe üzerime atladı. "Çok merak ettim !" diye sitem ederken korayı fark etmesi uzun sürdü. Amcam içerden sert adımlarla yanımıza geldi ve korayın üzerine doğru yürüdü.

Eyvah !