MoR vE öTeSi

öfke

Bilmediğim bir sürü sorun vardı. Öğrenmekten korkuyordum doğrusu çünkü beynimin bir sınırı vardı ve ben kim bilir ne kadarına dayanabilcektim.

"Senin annen beto idi yani en güçlü vampir ordusu" anlatmaya başlamıştı ve ben gerçekleri öğrenmekten cidden korkuyordum. "Ona aşık oldum oda bana beni vampir yapmak istedi ama olmadı o kadar dayanamazdım. Vampirler arasında en zayıf halka diye adlandırıldım."

Korayda bana zayıf halka demişti. "Sen oldun ve diğer grup vampirler düşman ilan ettiler seni öldürmek istediler çünkü gelecekteki en güçlü vampir olucaktın. Kendi ordunu kurabilirdin ki bundan korkuyorlardı."

Peki Koray neden bana zayıf halka demişti ? "Annenin bütün gücünü çektin kendine ve annen zayıf düştü" dedi. Dinlemeye devam ederken her an iğne batıcak ve canım yanacak gibi hissediyordum.

"Bir gece seni almak istediler ama izin vermedik o anda ben seni korurken anneni aldılar ağzından çıkan son söz kızımızı al ve git oldu. Anneni çok aradım ama kime ne sorduysam öldü dendi. Hiçbir zaman inanmadım ve başka biriyle evlendim sırf üzülme diye" dedi.

Ağlamaya başladım gerçek annemi hiç tanımamışım. "Şimdi seni buldular ama kimse kızımı alamaz !" dedi. Şimdi anlamıştım korayın neden beni koruduğunu ben gerçekten güçlüydüm.

İçim içime sığmıyordu. "Annem" dedim gözlerimden akan yaşlar dudaklarımı ıslatırken. "Bu gerçeği benden nasıl saklarsın !" Salonda döt dönmeye başladım. Kapıya giderken "sakın arkamdan gelme !" diye bağırdım.

Hayatımda yapacağım belki en kötü şeyi yapıcaktım ama ormana doğru koşmaya başladım. Hava kararıyordu ve ben derinliklere doğru ilerliyordum. Arkamdan ayak sesleri duydum ve hemen dibimde korayı gördüm. "Git başımdan ! yanlız bırak beni !" diyip koşmaya başladım. Sanki ondan kaçabilecek gibi.

Bu mümkünmüş gibi ! Yere kapaklanacapım sırada kolumdan tuttu. "Bırak ! annem sandığım da kolumdan tutmaya çalışırdı ! beni ayağa kaldırmak isterdi evet ben zayıf halkayım evet ben aptalın önde gideniyim ! Hiçbirşey anlamamışım !"

"Hiray"

"Kes sesini ! söyleme adımı belkide adım bile sahte !" bana yaklaştıkça geri geri gidiyordum. "Sakin ol !" dedi ve beni yakaladı arkama baktığımda bataklık vardı. Kollarında çırpanırken "bırak beni !" diye bağırdım sesim yankı yapıyordu.

"Annem kim bilir nerede ? Beni hiç mi merak etmiyo ?" beni kendine çekti ve buz gibi tenine yasladı. "Nasıl bukadar hissiz oluyorsun ? nasıl ciddiliğini koruyorsun ? Tenin gibi sözcüklerin bile buz gibi !"

Kendimi narkoz almış saçmalayan hasta gibi sersem hissediyordum.

"İnsanlar çok güzel tiyatro oynar" dedi ve iyice sarıldı. "Hayatı yalan olanın rotasına güven olmaz !" dedi. Buradaki laf belliki babama gidiyordu ama bunu bile düşünecek halim yoktu.

"Birşey için buradasın Koray ! Boşu boşuna koruyorsun beni ya da boşuna değil aklında birşey var dimi yada benim bilmediğim bir sürü şey !" kafayı yiyecektim. Nasıl bir dünya burası !.

"Bırak kızı !" bu ses tanıdıktı koray kolumdan tutup yanından ayırmadı ve ağaçların arkasından biri belirdi.
"Sefa" dedim onun bu saatte burada ne işi vardı ? Doğru ya kurt tu o dimi ormanda arar başka nerde olsun !.

"Belliki durmak istemiyor koray ! bırak kızı ve defol git buradan !" dedi.
Koray dövecek gibi duruyordu "umrumda değil şuan sınır falan ! asıl sen defol git" dedi. Sefa bana baktı "burası bizim topraklar ! Hiray'ı ben korurum !" Sefadamı ? e yuh yani !

"Yeter ! istemiyorum bırakın beni" dedim ve yürümeye başladım. Koray arkamdan gelirken sefa da geliyordu. "Niye kimse beni takmıyor ? bakın idrak edemiyorum ! akıl hastanesine falan yatıcam !" çok ciddiydim.

"Hiray !" sefa bana bağrıyordu. "Seni eve bırakıyım !" dedi. "Bak bunlar ayak ! ne işe yarıyor biliyormusun yürümeye !" birden bir esinti oldu ve ayaklarım yere basmadı. "Koray ?" sorar gibi söylemiştim beni kucağına almıştı.

"İndir beni" desemde sanki duvar olmuştu. Arkama baktığımda sefanın sinirlendiğini ve kurt olduğunu gördüm.

Gözlerimi açtığımda ormandan çıkmıştık. Bayılmışmıydım ? Eve girerken hala korayın kucağındaydım. Kapının sesini duydum ve kapı açıldı biz içeri girerken hepsi bana böm böm bakıyordu.
"Korkmayın bana bişey olmaz ! Ölmediğim sürece sorun yok" diyip kahkaha attım. Sinirlerim çok bozulmuştu ayarları falan yok muydu yada tamircisi ? Tabi çin malı garantisi bile sahte.

Kendi içimdeki düşüncelerede kahkaha atıp bizimkilere baktım. "Bakmayın bana öyle biri gözlerimin önünde kurda dönüşünce böyle oldu" diyip tekrar güldüm. Koray kafasını ellerinin arasına almış yeri seyrediyordu.

"Çok merak ettik seni amcacım" dedi amcam. "Yaşıyorum amca bak çok iyiyim" dedim ve kalktım. "Ya ben çok acıktım" dedim ve mutfağa ilerledim.

########### koray dan ##########

Ağzına sıçtığımın köpeği öldürecektim orada o olacaktı. İyice sinirleri bozulmuştu ilk gülüşünü bu şekilde göreceğimi düşünmemiştim. Çok mu ciddiydim ? Benim ne çıkarım vardı ? Kolyemiydi sırf kolye için mi onu koruyordum. Sanki ona karşı zaafım varmış gibi.

Çok korkuyordu annemde demişti korkuyor diye onun hislerini hissetmesini ben istiyordum. Değer mi veriyordum ? Hayır koray bu sen değilsin ! çok zaman geçirmeye başladın uzak dur biraz. Gene kapalı kutu ol. Sinem yalan söylüyor de ! ona değer vermiyorsun. Hiray beyaz meleğin sadece kanını taşıyor.

Sen onun birtek kanını istiye bilirsin. Damarlarımdan akan o siyah kanı düşün yapamazsın ! imkansız !.
Gitmeliyim. Bir süre gelmemeliyim hatta savaş günü görüşmeliyiz !.

######### hiray ' dan ############

Geldiğimde koray gitmişti. Çok mu oyalanmıştım ? Bana birşey bile söylememişti. "Koray ?" dedim etrafa bakarken sanki bir yerden çıkacak gibi.

"Gitti" dedi biliyordum. "Korayla aranız baya iyi kuzen" dedi tuğçe. İmalı bakışlar neyi kasdettiğini biliyordum. "Tuğçecim bizim aramızda duvarlar var ! Yakılamıycak ormanlar aşılamıyacak dağlar yani sen içini rahat tut" diyip kalktım.

Uykum vardı. O nasıl kurt olmuştu ya ?
Cidden imkansızdı dimi. Şimdi anlıyordum o yazının anlamını Mor ve Ötesi. Herşeyin bir ötesi vardı bir geçmişi. Alacakaranlıktı bu ne lacivert nede siyah Mor du.

Mor ve Ötesiydi.

Belkide olayları hızlı geliştirdiğimi düşünüyorsunuz ama hayır. Şuan evet hızlı oluyo ama şu savaş bir yapılsın o zaman görün hiçbirşey eskisi gibi olmayacak. Ne hiray eski Hiray nede koray eski koray olucak.
Neyse bu kadar kopya yeter :)) Düşüncelerinizi benimle paylaşsanız diyorum böyle yazıp yayımlamak ne bilim hiç güzel olmuyo sizinlede konuşmak sohbet etmek istiyorum.

Hepinize kucak dolusu sevgilerr :))