SOYLULAR VE CANAVARLAR

LII. İçeride bir isyancı ve dışarıda bir kraliçe

LII. İçeride bir isyancı ve dışarıda bir kraliçe
Dark Outside

"Onu yendim ve onurunu kırdım. Bu olay tüm Dore'ye yayıldı. Hunter soyuyla dalga geçildi. Taht Hunter'a geçse de hala Ivanova'nın denildi."
Karanlık bir odada; küçük, sallanan bir sandalyede oturan Julie kapıda dikilen Adal'a bunları söylerken ayağa kalktı. Hemen yanı başında duran mumu aldı ve sandalyenin biraz uzağındaki beyaz beşiğe ilerledi.
"Sessiz ol Oksana." diye fısıldadı. Mumu, beşiğin biraz uzağında duran küçük bir sehpaya koydu. Kollarını, bu beşiğin kenarlarına dayayıp çenesini de kollarının üzerine bıraktığında şirin bir tebessümle beşiğinde ellerini ona doğru uzatmış olan Oksana'yı izliyordu.
Amanda ile girdiği çatışma neredeyse bir gün kadar uzak olsa da hatırındakiler o an yaşanıyor gibi yakındı.

"Al gardını!"
Juliette, Amanda'ya doğru atıldı ve Amanda kılıçlarını kesiştirdi. O, bir adım geri giderken Juliette de üstüne varmış ve kılıcındaki baskıyı artırmıştı.
Amanda, Juliette'den daha güçlü olduğu kesin bir gerçekti, kılıcını ittirerek kendini geri çektiğinde Juliette düşecek gibi sendeledi. Bu, onu daha da öfkelendirmişti. Dahası, Amanda da umutlanmıştı. Bu nedenle tekrardan kılıçlarını kesiştirdiklerinde, odada yankılanan keskin metalin sesi güçlenmişti.
Juliette, hızlandı. Kaşları çatılmış ve tüm kasları gerilmişti. Hızlı kılıç hareketleri ile Amanda'nın tüm hamlelerini savururken onu odanın köşesine sıkıştırdı. Amanda, hareket alanının daralması ile yavaşladı ve güçsüzleşti. Sonunda, Amanda'nın kılıcı tiz bir sesle zemine çarpıp düştüğünde Juliette de kendi kılıcını onun çenesinin altına dayadı.

"Amanda." diye fısıldadı.
Açık kapının ardında kendisini onlarca Dore askerinin izlediğini bilmeden.
"Son günlerimi kızımı ve eşimi görmeden, Dore'nin mahzenlerinde bir kurucu soyluyu öldürmekten tutuklu geçirmek istersem eğer...Bunu ne zaman istersem yapabilirim."

Juliette, Amanda'dan uzaklaştı. Sakin hareketlerle kılıcını kınına geri sokarken konsey odasından çıkacaktı ki kapıda durdu. Duvara saplanmış, Amanda'nın saf altından yapılı hançerini çekti; aldı ve Amanda'yı konsey odasında, önünde devrilmiş bir masa ile yalnız bıraktı.

Juliette, kucağında huysuzlanan Oksana'yı sallarken "Gözlerini kapa. Dışarısı karanlık." diye fısıldadı. Yorgundu ve günler geçtikçe ayakta kalabildiği zaman da daralıyordu. Odayı birkaç tur daha dolaştığında iç geçirerek kendini koltuğa bıraktı. Oksana da o zaman ağlamaya başladı.
"Lütfen uyu artık."

"Julie yardım edebilirim. Israr ediyorum."

Juliette, Adal'a çaresizce baktı. "Kucağında durmaz ki." dedi. Adal denemek için yanlarına gidecekti ki odanın kapısı açıldığında göz ucuyla kimin geldiğine baktı. İçeri dışarının ışığı girmiş, biraz olsun içerisi aydınlanmıştı.
Julie, kapıda beliren genç adama başıyla içeri girmesini işaret etti. Cihan kapıyı kapattı ve ellerini arkasında birleştirmiş bir asker gibi sırtı duvara dayalı Adal'a döndü. "Ne oldu?" diye sorduğunda endişeliydi.
"Aurum için toplandıkları haberini aldım. Muhtemelen artık bir karar verecekler. Çok yakında."

Cihan sessiz kaldı. Elinde beyaz bir çanta tutuyordu. Çantayı Juliette'e gösterirken gülümsedi: "Gel. İlaçların var."
Julie omuz silkti. "Lütfen Oksana'yı al bak ağlıyor." dedi. Cihan, çantayı Juliette'e verirken Oksana'yı da aldı. Adal, yanına gelen Ateş askerlerini fark ettiğinde gerildi; dışarı çıktı ve arkasından kapıyı sessizce kapattı.

Beyaz gotik binanın en üst katındaki küçük bir çalışma odasındalardı. Juliette'in henüz o bilmese de son günlerini en çok geçireceği oda da burasıydı. Bir iki şamdanla ancak aydınlatıldığı için geceleri neredeyse zifiri karanlık olan bu odada iki büyük, ihtişamlı tek kişilik koltuk ve önünde kahverengi tahtadan bir beşikten başka Dore'nin görkemli kitaplıklarını utandıran küçük bir kitaplıktan ve bir hologram düzeneğinden başka hiçbir şeyin bulunmadığı bu oda; isyanın kurulacağı yerdi.