Part.17 (Zawgyi)

582 11 1
                                        

* ခ်စ္ခဲ့ဖူးလာေမးရင္ ခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္ေျဖခ်င္ေပမယ့္ ခ်စ္တဲ့စိတ္ကိုၿမိဳသိပ္ထားခ်င္ေသးတယ္ပ်ိဳ။ ဘာလို႔လဲလို႔ေမးေနမယ့္အစား ခင္ဗ်ားသာက်ဳပ္အနားမွာရွိေနေပးပါ။ ၿပိဳလဲခ်င္ေနတဲ့ က်ဳပ္စိတ္ေတြ ခင္ဗ်ားရွိေသးတယ္ဆိုအေတြးနဲ႕ အရာအားလုံးကိုျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။

အေဝးကေနေငးၾကည့္ေနခဲ့တာၾကာၿပီမို႔ အခုေတာ့နီးစပ္ခြင့္ေလးကို ေလာဘတက္ေနမိၿပီ။

*မင္းရဲ႕ဒဏ္ရာေတြကို ငါနားလည္တာမို႔ မင္းအနားမွာငါအၿမဲခစားေပးေနမယ္ေခါင္။ အၿငိဳးႀကီးတဲ့လူတစ္ေယာက္မျဖစ္ေစခ်င္ေပမယ့္ မင္းခံစားခဲ့ရတဲ့အရာေတြေၾကာင့္ ငါ့အခ်စ္နဲ႕ႏွစ္သိမ့္ေပးပါရေစ။ မင္းႏွလုံးသားေလးႏြေးေထြးၿပီး ငါနာက်င္ခဲ့ရတယ္ဆိုရင္လဲပဲ ေက်နပ္တယ္။

လူႀကီးစုံရာနဲ႕ေကာက္ခ်လာတဲ့ပ်ိဳ၏မာတာမိခင္။ မ်က္နာထားကေတာ့အရင္လိုတင္းမာေနဆဲ။ သို႔ေပမယ့္နတ္ေဆးေခါင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွဂ႐ုမစိုက္တဲ့ဟန္နဲ႕ ေျခတစ္ဖက္ကိုခ်ိတ္ကာ ဆိုဖာခုံကိုေက်ာမွီထားလိုက္ေသးတယ္။ သူ႕ေဘးနားကပ်ိဳ႕ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။

" အင္း လက္ခံလို႔မရေတာ့တဲ့အေျခအေနဆိုေတာ့ ငါလက္ခံေပးလိုက္ပါ့မယ္။ "

ေဒၚစိတ္ထားျမတ္ရဲ႕မ်က္နာကေတာ့ ခင္မို႔မို႔ေအးမ်က္နာထားမ်ိဳး။ သားျဖစ္သူကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ဝင့္ထိုးရင္း သူမ၏မတက္သာတဲ့အဆုံးလက္ေလ်ာ့လိုက္ဟန္ျဖင့္ေျပာလိုက္တယ္။ ရပ္ကြက္လူႀကီးေတြကလဲ အဆင္သင့္ပါလာတာမို႔ သူမက စိတ္ကိုအမ်ားႀကီးေလ်ာ့ထားဟန္တူသည္။

" မင္းကလူႀကီးေတြလာတာေတာင္ ဘာဘာညာညာေလးလုပ္မထားဘူးလား။ "

ခုံေပၚတြင္အနည္းဆုံးေဆာ့ လက္ဖက္ရည္၊ မုန့္အခ်ိဳ႕ကိုမေတြ႕တာမို႔ ေဒၚစိတ္ထားျမတ္က သူ႕ကိုေမးလာတယ္။

" ဒါကမိန္းမေတာင္းေနတာမဟုတ္ဘူးထင္တယ္အန္တီ။ အန္တီ့သားက က်ဳပ္ရဲ႕တိုက္ခန္းထဲကို႒ရာက္ေနတာေလ။ ေသခ်ာေတြးပါအုံး။ အဟက္...

ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ဘာနဲ႕မွဧည့္ခံစရာမလိုေလာက္ဘူးထင္လို႔ မစီစဥ္ထားတာ။ လိုအပ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပ်ိဳခင္ဗ်ားပဲ အကုန္လုပ္ေပးလိုက္။ "

ပျို (Complete)Место, где живут истории. Откройте их для себя