Part.12 (Unicode)

2.5K 103 0
                                        

" ကိုမြတ်ရေ ဒီနေ့လဲလက်ဆောင်ပန်းစီးတွေရောက်လာပြန်ပြီနော်။ "

ဆရာမလေးလဲ အသံကတက်ကြွနေပေမယ့် မြတ်ထားပျိုကတော့ စိတ်ညစ်လို့နေသည်။ တနေ့တစ်နေ့ဘယ်သူပို့တဲ့ပန်းမှန်းမသိတဲ့ ဒီပန်းစီးတွေကို လက်ခံရတဲ့သူ့အတွက်များစွာစိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်လို့နေသည်။

" သဇင် ဒီပန်းတွေကိုလက်မခံနဲ့လို့ပြောထားတယ်လေ။ "

သဇင်ခေါင်းလေးကုတ်ကာ ကိုမြတ်ကိုကြည့်မိသည်။ ဒီလိုပန်းလက်ဆောင်ဆိုတာက တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုပိုးပန်းလို့ပေးတဲ့ပန်းစီးမဟုတ်လား။ ကာယကံရှင်ကိုမြတ်က အလိုမကျပေမယ့် သူမကပျော်နေမိသည်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကိုမြတ်ကဒီပန်းစီးတွေကို သူမကိုပဲပေးနေတာမို့ဖြစ်သည်။

" ကိုမြတ်တို့များကံကောင်းလိုက်တာ။ ဘယ်လိုကောင်မလေးကများ ပိုးပန်းနေသလဲမသိဘူး။ အားကျမှု့တစ်သိန်းတစ်သောင်းပဲ။ "

" နင်ပဲအားကျနေလိုက်။ ငါကတော့စိတ်ရှုပ်လို့သေတော့မယ်။ "

ကိုမြတ်ပုံစံကတကယ်စိတ်ရှုပ်နေပုံရသည်။

" ဟယ်တော့ ဒီတစ်ခေါက်စာကဒ်လေးလဲပါတယ်ကိုမြတ်။ "

စာကဒ်ဆိုတာကြောင့် မြတ်ထားပျိုအနည်းငယ်တော့ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်သွားမိသည်။

" အမလေးတော် ပို့တဲ့သူကလဲ အသားကြီးလိုက်တာ။

ဘာတဲ့...ဆရာဝန်လေးကိုပေးတဲ့ပန်းစီးကို အခြားသူတွေကိုပေးတော့ ကျွန်တော်နှလုံးသားလေးကြေကွဲသွားရတယ်တဲ့။ ဒါ့ကြောင့်တစ်ကြိမ်တစ်ခါလောက်တော့ ပန်းစီးလေးကိုမြတ်နိုးစွားနဲ့နမ်းရှိုက်ပြီး ယူသွားပေးပါ့လားတဲ့။ "

" ဘယ်လိုသဇင်။ "

သဇင်ရဲ့သာဖတ်သံအဆုံးတွင် မြတ်ထားပျို သဇင်လက်ထဲက ကဒ်လေးကိုယူကာဖတ်လိုက်တယ်။ သဇင့်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အံသြပြီး
မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့ကြည့်လာသည်။
စာထဲကအတိုင်းဆိုရင်တော့ ပန်းစီးပို့တဲ့သူဟာ ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး သူ့ကိုစောင့်ကြည့်နေတဲ့သူဖြစ်ရမည်။ မြတ်ထားပျိုဆေးခန်းတံခါးကိုဖွင့်ကာ အပြင်ဘက်ကိုမျက်လုံးဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်တော့ ဆေးခန်းကိုကြည့်နေတဲ့သူကိုမတွေ့ရ။ အချိန်တစ်ခုကြာတဲ့အထိ အရိပ်အယောင်မတွေ့တာမို့ ဆေးခန်းထဲကိုပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။

ပျို (Complete)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant