CEHENNEM YILDIZI

32: Yıldızlara Boğulmuş Gece

I'll Make You Love Me, Kat Leon
Anlatamam, Çello Versiyonu

🕸️

Hayatımda sırlar olduğunu hissetsem de asla öğrenemezdim. Ve sonra sırlar bir bir önüme dizilmişti. Önce annem ile ilgili sırrı öğrenmiştim. Şimdi ise, Barlas ile ilgili sırları bir bir öğreniyordum. Ne zaman ona güveneceğimi hissetsem, güvenmemem için bir neden çıkıyordu önüme. Bu nedeni Barlas vermiyordu, ama her şey onunla ilgiliydi.

"Ne işiniz var burada?" siye sordu oturuşunu düzeltirken, gerildiğini hissetmiştim. "Yemek yemeye geldik" diye konuştu sakin bir sesle Mert, Almilla elini Mert'in koluna doladığında gözlerim oraya kaydı. Aklınca Barlas'ın tepkisini ölçmeye çalışıyordu ama Barlas onun yüzüne bile bakmıyordu. "Buraya?" dedi tek kaşını kaldırıp şüphe ile Mert'e bakarken, Mert gülümsedi.

"Aynen, size afiyet olsun."

Mert ve Almilla masadan uzaklaşırken ben gözlerimi o ikisinden asla çekmedim. Almilla bilerek Mert'e yakın davranıyor, sürekli ona dokunuyordu ancak Mert ona karşılık vermiyordu. Almilla bütün bunları Barlas'ı kıskandırmak için yapıyordu. Barlas'ın elimi sıktığını fark ettiğimde gözlerimi ona çevirdim ve onun dik bir şekilde Almilla ve Mert'e baktığını gördüm. Barlas elimi bırakıp bir hışımla masadan kalktığında masadaki herkes susmuştu.

Barlas hızlı adımlarla onların masasına yürüdü ama onların yanında durmadan iki masa arkalarına ilerledi ve orada oturan sarışın çocuğun suratına bir yumruk geçirdi. Çocuk yumruğun etkisi ile oturduğu sandalye ile birlikte devrildiğinde yerimden kalktım. Barlas tek bir yumrukla yetinmeyip çocuğu yakalarından tutup bir yumruk daha attığında hızla ona doğru ilerledim.

"Seni sikerim Efe" diye gürlediğinde Alkan benden önce davranarak Barlas'ı çocuktan uzaklaştırdı. Ancak Barlas, asla durmuyordu. "Senin gözlerini sökerim yerinden" ona doğru ilerleyip kolundan çektim ama bana da direndi. Arkamdaki çocuk gülerek yerden kalktığında ona baktım. "Sevgilin çok asabi" gözleri benim üzerimdeydi ve bu Barlas'ı daha da sinirlendiriyordu. Mert'in Barlas'ı çekerek uzaklaştırdığını göz ucuyla gördüm "bence sen daha iyilerini hak eden bir kızsın." Dudaklarımda alaylı bir gülüş oldu ve sonra hiç beklemediği anda yumruğumu yüzüne geçirdim. O tekrardan yere düşerken arkamı döndüm, Barlas, Mert'i iterek bana geldi ve elimi tutarak beni çıkışa sürüklemeye başladı.

Valenin arabayı getirmesini beklerken elimi elinden çekmeye çalıştım ama elimi daha sıkı tutarak "elini elimden çekmene izin vermem" dedi sert bir sesle. Araba geldiğinde ön yolcu koltuğunun kapısını açarak beni arabaya bindirdikten sonra arabanın önünden dolaşıp sürücü koltuğuna geçti. Arabayı çalıştırıp hızla sürerken tek kelime etmedim ama sinirlenmemi engelleyemiyordum. Araba ıslak asfaltta kayarak ilerlerken Barlas'ın kolundaki damarların şişmesini izliyordum. Araba orman yoluna girdiğinde nereye gittiğimizi anlamıştım.

Araba ormanın içinde, evin tam önünde durduğunda ve farlar kapandığında karanlıkta kalmıştık. Kapıyı açıp arabadan indikten sonra kapıyı çarparak kapattım ve eve yürüdüm. Kapının önünde durduğum bir kaç dakikanın sonunda Barlas'ın arabadan indiğini ve kilitlediğini duydum. Zaten sonrasında yanıma gelip kapıyı açtı. İçeri girdiğim anda "sen ne yapıyorsun ya?" diye bağırdım. Peşimden eve girip kapıyı kapattı ve sırtını ahşap kapıya yasladı. "Eski sevgilini mi kıskanıyorsun sen?" Barlas ağzını açmadan bana bakmaya devam ettikçe daha da sinirleniyordum.

"Bir şey söylesene be adam."

"Bunun onula ne alakası var?"

"Belki de eski sevgilinin ve kuzeninin yakınlığından rahatsız oldun ve kuzenine vuramayacağın için de o çocuğa vurdun?"